ویژه برنامه کشتی نجات

من کیستم مگر که بگویم تو کیستی/ بسیار از تو گفته‌‌ام اما تو نیستی/ من هر چه گریه می‌کنم آدم نمی‌شوم/ ای کاش تو به حال دلم می‌گریستی/ دیگر چگونه روی دو پایم بی ایستم/ وقتی به نیزه تکیه زدی تا بی ایستی/ ای هرچه آب در بدر خاک پای توست/ در این زمین خشک به دنبال چیستی/ باید بمیرم از غم این زندگانیم/ وقتی که جز برای شهادت نزیستی.

صَلَّى اللَّهُ عَلَيْک یَا رَحْمَة اللَّهِ الْوَاسِعَة و یا باب نجاة الامة المظلوم الغریب العطشان یا ابا عبدالله.بینندگان ارجمند سلام علیکم عظم الله اجورنا واجورکم ان شاء الله که عزاداری‌های شما قبول باشد، هر جای عالم هستید با عزای سید الشهداء لحظات‌تان پر از نور باشد با عزای سید الشهداء حسن عاقبت را برای خودتان و خانواده محترم‌تان ان شاء الله نصیب کنید و ما را هم از دعای خیر فراموش نکنید.

با یکی دیگر از برنامه‌های ویژه برنامه کشتی نجات از شبکه جهانی حضرت ولی‌عصر در خدمت شما هستیم و ان شاء الله که نظر لطف حضرت ولی‌عصر شامل حال ما، برنامه‌ی ما و تمام محافل و مجالس ما باشد. در خدمت استاد ارجمند برنامه جناب حجت الاسلام ابوالقاسمی هستیم امشب هم بحثی را در خدمت شما عزیزان مطرح خواهیم کرد سلام علیکم عزاداری‌هایتان قبول باشد

استاد ابوالقاسمی:

علیکم السلام ورحمة الله اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم السلام علی الحسین وعلی علی ابن الحسین وعلی اولاد الحسین وعلی اصحاب الحسین، شب عاشوری حسینی خدمت شما و همه بینندگان عزیز و گرانقدر تسلیت عرض می‌کنم ان شاء الله که این عزاداری‌ها در این ایام بتواند موجب رضایت و آرامش قلب حضرت بقیة الله الاعظم باشد خدمت تان هستم.

مجری:

ان شاء الله، حاج آقای ابوالقاسمی همان‌طوری که شور و حرارت عزای سید الشهداء الحمد لله روز به روز دارد بیش‌تر می‌شود روز افزون است و ما هم این شکوه و عظمت و جلال و جبروت را شاهد هستیم؛ اما در کنارش شبهات هم مطرح می‌شود، این روزها هم شبهاتی مطرح شده که می‌خواهیم از شما پاسخ این شبهات را بشنویم

استاد ابوالقاسمی:

بسم الله الرحمن الرحیم، در بحث دشمنی با سید الشهداء هیچ کس شک ندارد این‌که گروهی هستند از همان زمان آمدند خود سید الشهداء را به آن طرز فجیع کشتند و در هر دورانی عده‌ی یزدی هستند، من کلیپی دیدم دو سه نفر از رفقا برایم فرستادند من واقعاً غصه خوردم، یک جوانک بی‌ادب شبهاتی را که هزار سال است دیگران هم مطرح کردند تکرار می‌کند ولی خیلی هتاکانه! یک بار آدم یک شبهه‌ی می‌گوید یک بار بی‌ادبانه صحبت می‌کند خیلی با هم فرق می‌کند.

اگر سوال داری بیا بپرس کاری ندارد این همه در برنامه‌های ما بیننده‌ها زنگ می‌زنند سوال می‌پرسند، یک بار ما نگفتیم چرا پرسیدی اما این‌که تو بی‌ادبانه شبهه می‌کنی فکر کنی شیعیان جواب ندارند چنین و چنان مشخص است که قصد و غرضی در کار است و این نکته را هم من عرض بکنم ما روایتی داریم ذیل آیه:

(وَإِذَا رَأَيتَ الَّذِينَ يخُوضُونَ فِي آياتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى يخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيرِهِ وَإِمَّا ينْسِينَّكَ الشَّيطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَى مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ)

هرگاه کساني را ديدي که آيات ما را استهزا مي‌کنند، از آنها روي بگردان تا به سخن ديگري بپردازند! و اگر شيطان از ياد تو ببرد، هرگز پس از يادآمدن با اين جمعيت ستمگر منشين!

سوره انعام (6): آیه 68

روایات صحیح و سندی است که می‌فرماید اگر دیدید کسی توهین می‌کند، یک بار شبهه سوال کرده خیلی عادی، یک بار بی‌ادبانه صحبت می‌کند اگر دیدی بی‌ادبانه دارد توهین می‌کند شما به هیچ وجه در آن جلسه شرکت نکنید، اگر فیلم و کلیپ است نگاه نکن اگر سوال است سوال را نگاه کن بی‌ادبی‌اش را چرا نگاه می‌کنی؟ روایت دارد اگر بدون توجه نگاه کردید و تمام شد ولایت از قلوب‌تان گرفته می‌شود و این بسیار مهم است و باید حواس‌مان را جمع بکنیم که دشمن‌نان دنبال این هستند.

اگر سوال داشتند خیلی محترمانه سوال‌شان را می‌پرسیدند اما چه را مطرح می‌کند؟ با بی‌ادبی اولاً می‌آید نقشه «کربلا» را نشان می‌دهد و بعد می‌گوید نگاه کنید نقشه «کربلا» همه جا سبز رنگ است، و بعد می‌گوید همه جا تیره است یعنی این‌جا‌ها آب بوده، این‌جا درخت است و این‌جا هم آب است؛ پس چرا شما می‌گویید آن‌جا آب نبوده؟ خیلی راحت یک ذره زوم بکن، خب این‌که آن‌جا آب است «کربلا»، این‌جاها چه است؟ چرا خشکی را نشان نمی‌دهی تازه بعد از 1400 سال!

فقط تصویر را عقب می‌بری این‌طور نشان می‌دهی نگاه کنید این‌جا سبز رنگ است و این‌جا آب است امام حسین را هم این‌جا کشتند، بله ما می‌گوییم بین دو نهر آب، اما بین دو نهر آب کجا نگهش داشتند؟ جای که هیچ درخت و آبی نبود خیلی با بی‌حیائی و بی‌ادبی می‌گوید یک ذره زوم کن.

مجری:

داغ این‌جا است که آب نزدیک بود و مانع شدند.

استاد ابوالقاسمی:

این خیلی سنگین بود. باز بی‌ادبی خودش چیزی مطرح می‌کند من سریع شبهات را بگویم می‌گوید با چهار پنج متر کندن به آب می‌رسیدند، اولاً که با چهار پنج متر کندن آن‌های که باغ دارند می‌دانند یک جا می‌کنی به آب نمیرسی و یک جای دیگر می‌کنی به آب میرسی با فاصله 10 متر اختلاف، در «کربلا» اگر با چهار پنج متر می‌خواستند به آب برسند در مقاتل هم است پشت خیام یک خندقی کندند آن خندق باید پر از آب می‌شد نشده است.

در کربلا خود قبر سید الشهداء یک طبقه پایین رفتند زیرش را کندند آب آن‌جا جمع شده؟ یک ذره عقل و شعور باید داشته باشی، خیلی ساده هست این‌که شما هر جا بکنی به آب برسی صحیح نیست بله حتی اگر نزدیک آب باشی خیلی جاها در شمال نزدیک دریا است می‌کنی آن‌جا به آب نمیرسی بعضی‌ جاها می‌کنی به آب میرسی تازه این‌جا رودخانه است.

رودخانه همیشه در جای عبور می‌کند که زیرش سفت شده باشد اگر زیرش سفت نباشد آب فرو می‌رود آن‌جا آب رد نمی‌شود؛ پس این همه یک نکته خیلی ساده است. مسئله بعدی در خیلی جاها چاه می‌کنی یک جا آب شیرین در می‌آید یک جای دیگر آب شور در می‌آید با این‌که نزدیک هم هستند به خاطر این‌که منطقه یک جا زمینش پر از نمک است جای دیگر نمک نیست.

آن‌جای که زمینش نمک هست کندند آب شور در آمده یک جای دیگر آب شیرین، در روایت هم ما داریم سید الشهداء دستور داد چاهی کندند و آبش هم شور در آمد قابل شرب نبود، لذا لباس می‌شستند غسل می‌کردند اما خودشان و حیوانات‌شان نمی‌توانستند آب بنوشند تازه همان را هم «عبیدالله» به «عمر سعد» نامه نوشت و گفت به من خبر رسیده حسین دارد آن‌جا چاه می‌کند

«فانظر اذا ورد علیه کتابی هذا فامنعه من حفر الاوار ماستطع»

تا می‌توانی نگذار چاه بکنند، دیدی جمع شدند می‌خواهند چاه بکنند تیر بزن حمله بکن. شبهه دیگری مطرح کرده می‌گوید الان از گذشته گرمتر شده و عاشوراء در مهر بوده؛ پس هوا خنک بود عاشورا که در مهر بود عزیزانی که 4 سال قبل در عاشورا آن‌جا بودند دیدند 4 سال قبل عاشورا در مهر ماه بود. سالگرد شمسی، قمری تقریبا یکی شده بود من خودم آن‌جا بودم، چهارسال، پنج سال، شش سال قبل محرم در مهر ماه بود، هوا بسیار گرم، همین الان شما به سایت‌های که دمای هوای سالیانه را می‌گذارند مراجعه کنید.

گاهی اوقات در روزهای مهر ماه طبق قواعد آن‌ها که باید زیر سایه در یک جای بسته باشد 40 تا 43 درجه می‌رسد، همین الان در مهر ماه این‌طور است ما که رفتیم آن‌جا دیدیم، مردم که از فضا نیامدند دارند می‌بینند.

بعد یک حرف بسیار احمقانه‌ی هم می‌زند می‌گویند هوا سال به سال گر‌م‌تر می‌شود آن موقع خیلی خنک‌تر بوده، اولاً که هوا دارد سال به سال گرم‌تر می‌شود برای 120 سال اخیر است که مسئله هوای گلخانه‌ی و زیاد شدن دی اکسید کربن و تخریب طبیعت و این‌ها پیش آمده قبلش که اصلاً این نبوده است.

ثانیاً میانگین کل هوا در این 120 سال نزدیک 1 درجه سلسیوس شده، در طول 120 سال 1 درجه زیاده شده خیلی فرق می‌کند، 76 صدم درجه سلسیوس در این 120 سال، دمای زمین زیاد شده، قبلش هم که اصلاً‌ زیاد نشده بود بعد می‌گوید شما دیدید الان «تهران» برف نمی‌آید قدیم‌ها برف می‌آمد، مشخص است یک جا شهر است هوای شهر و اطرافش گرم‌تر است این ربطی به هوای طبیعت ندارد یعنی با چه حرف‌های واقعاً سفیهانه‌ی می‌خواهد ماجرای عاشوراء را که «مسیحی» قبول دارد، «یهودی» قبول دارد، «زرتشتی» قبول دارد همه تاریخ نگارها قبول دارند با حرف‌های سخفیانه خودش می‌خواهد زیر سوال ببرد.

بعد می‌گوید قبر امام حسین را چند بار تخریب کردند اثری از آن نمانده، سوال دفعه اول که تخریب کردند دفعه دومی‌ها چه را تخریب کردند؟ مشخص است آن‌جا را ساختند. این‌که تخریب می‌کردند چون شیعه بلافاصله می‌رفت آ‌ن‌جا را می‌ساخت، این سوال هم سوال بسیار خنده‌داری است. بعد با بی‌ادبی ماجرای حضرت علی اصغر را زیر سوال می‌برد می‌گوید نوزاد 6 ماهه اصلاً گردن ندارد.

از بیننده‌ها عذر می‌خواهم روضه است، نوزاد آن هم عطش داشته باشد مشخص است سر بچه از پشت می‌افتد، چرا چیزی که همه مقاتل گفتند هر پدر و مادری راحت درک می‌کنند این‌قدر با بی‌حیائی می‌آی مسخره می‌کنی، یک مقدار فهم و شعور داشته باش من گریه می‌کنم به حال آن کسانی که تو را به عنوان فرزند بزرگ کردند، رُک می‌گویم چون ما در روایت داریم دشمن اهل‌بیت مشخص است از کجا است! من به حال آن پدر و مادر غصه می‌خورم. این‌قدر با بی‌حیائی بیاید مسائل را زیر سوال ببرد.

این هم شبهه بعدی‌اش می‌گوید چرا امام حسین زره نداشت؟ امام حسین زره تنش بود تیر از راه دور اثر نمی‌کند به کسی که زره دارد از نزدیک اثر می‌کند یا اگر زره را بر دارد اما به نوزاد اثر می‌کند. لذا سید الشهداء را آن موقع که زرهش را باز کرد با تیر زدند. تیرها در زره قمر بنی هاشم فرو رفته بود و بعد که دستش را قطع کردند از نزدیک آمدند به او تیر زدند.

می‌گوید چرا امام حسین (علیه السلام) کودکش را شب عاشورا نفرستاد؟ این جواب شد، به همان دلیلی که از «مدینه» با خودش این‌ها را آورده بود؛ چون اگر به جای دیگر می‌فرستاد زن و بچه را می‌گرفتند آن موقع سید الشهداء را متهم به بی‌غیرتی می‌کردند، می‌گفتند خودش فرار کرد زن و بچه‌اش را رها کرد چون فقط علی اصغر نیست کودک را باید با مادر یا کسی بفرستی، یا باید بگوید زنش را ول کرد بی‌غیرت بود این همه هم دشمن محاصره کردند؛ یعنی یک مقداری دقت بکنید در شبهاتی که سالیان سال دشمنان دین مطرح کردند می‌آید مطرح می‌کند و بعدش هم تمسخر می‌کند.

می‌گوید شترها شیر نداشتند، شتر شیرده را اصلاً‌ به سفر نمی‌برند شتری را که به سفر می‌برند معمولاً شتری است که شیر نمی‌دهد شتری که حامله است و تازه شیر داده اصلاً‌ به سفر نمی‌برند. نکته بعدی همان حیوانات هم نیاز به آب دارند برای این‌که شیر بدهند سید الشهداء (علیه السلام) اگر از جهت ظاهری به ایشان خبر می‌رسید که می‌خواهند محاصره بشوند چون بنا نبود از علم غیب استفاده کند بنا بود مثل حالت ظاهری حضرت در آن‌جا بیایند. اگر می‌خواست از علم غیب استفاده کند اصلاً نمی‌‌آمد.

اما بنا بر علم ظاهری، خبر ندادند ناگهان محاصره شده نه حیوانات‌شان آب خوردند نه خودشان آب خوردند، حیوانات وقتی آب نخورد شیر ندارد این که مشخص است و بعد هم شروع می‌کند تمسخر کردند حضرت عباس (علیه السلام) که چطور با دست قطع شده مشک را به دست دیگر گرفت؟ مگر با دست سالم مشک را بخواهد از دست دیگرش بر دارد چقدر طول می‌کشد؟ این مگر خیلی سخت است دستی که قطع شده دست دیگرش مشک را بر دارد؟

یا مشک را به دندان گرفت بله، بند مشک را به کتف می‌انداختند با دندان از روی کتفش بر ‌دارد. بعد هم می‌گوید چطور مجدداً سوار اسبش شد؟ کسی نگفت مجدد سوار اسب شده این مشخص است که این یک جوانی است که ذهنش را فقط پر از شبهات کردند برای این‌که بیاید و شروع به تخریب کردن ماجرای عاشورا کند.

اما من یک چیز دیگر خدمت شما بگویم اصلاً‌ همه این‌ها دروغ، این‌که الان مردم به آن‌جا بعد از 1400 سال می‌روند و شفاء هم می‌گیرند و کسانی که من خودم به چشمم شفاء گرفتنش را دیدم، کسی که قبل از شفاء گرفتنش را دیدم بعد از شفاء گرفتنش را هم دیدم، این را چه کارش کنیم این نیست و آیا این هم الکی است؟ اصلاً امام حسین به مرگ طبیعی در «کربلا» از دنیا رفته، ما برای از دست دادن چنین کسی که بعد از 1400 سال این‌گونه کرامت دارد نباید عزادار باشیم؟ برای این‌که بشریت از چنین انسانی محروم شده. این‌ها یک بخشی از مسائلی که امشب می‌خواستم مطرح کنم و سریع به آن پاسخ بدهیم.

مجری:

این کلیپی که شما می‌گویید خوشبختانه من ندیدم و احساس می‌کنم حیف وقت، که آدم بخواهد وقت یک برنامه را اختصاص به چنین مطالبی بدهد من ندیدم لحنش را نمی‌دانم این‌قدر سست، این‌قدر نادرست، این‌قدر بچه‌گانه، این‌قدر به قول شما بدون عقل و تعقل ولی رسالت برنامه‌های از این دست این است که به شبهات پاسخ داده بشود ممنون از شما که پاسخ‌ها را گفتید.

اصلاً هیچ حرفی نداشتم بگویم این‌قدر شبهات بچه گانه بود اصلاً‌ قابل جواب دادن نبود اصل قیام سید الشهداء همین محبتی که مردم به قول حاج آقای «ابوالقاسمی» بعد از 1400 سال همین شور و محبت و یکدلی و مواساتی که این روزها اتفاق می‌افتد خودش یک معجزه است، نوع عزاداری‌های که به زبان‌های مختلف در ملت‌ها و ادیان و مذاهب مختلف دارد اتفاق می‌افتد خودش یک معجزه است، اگر نمی‌بینید چشم بینا ندارید اگر نمی‌شنوید گوش شنوا ندارید. بگذریم این بحث هم تمام شد عرض کردم رسالت ما است که در این برنامه به آن بپردازیم اما بحث اصلی را بفرمایید

استاد ابوالقاسمی:

بسم الله الرحمن الرحیم یکی از شبهات دیگری که در این ایام بخصوص وهابیت مطرح می‌کنند من عرض کردم بعضی از کارها را شیاطین متعمدانه انجام می‌دهند یکی این‌که بحث شبهه افکنی را با بی‌ادبی همراه می‌کنند که طبق روایات، ولایات را از دل انسان می‌گیرد اگر انسان بنشیند و چنین شبهه افکنی را نگاه کند نه بحث علمی را؛ اما مسئله دیگر که واقعاً طبق روایات انسان را جهنمی می‌کند روایات را هم عرض می‌کنم مسئله روزه‌ی روز عاشوراء است و اصرار شدید مخالفین را ما در این قضیه با بهانه‌های بسیار عجیب داریم.

اول من روایات شیعه را در این قضیه عرض می‌کنم و بعد به بررسی روایات اهل‌سنت اگر فرصت شد می‌پردازیم چون وظیفه‌مان بررسی آن‌چه که اهل‌بیت (علیهم السلام) فرمودند است روایت اول در کتاب شریف «کافی» با سند صحیح است از «حسن ابن علی هاشمی، محمد ابن عیسی، ابن ابی عمیر از زید نرسی»

«قَالَ: سَمِعْتُ عُبَيْدَ بْنَ زُرَارَةَ يَسْأَلُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام)»

از «عبید ابن زراره» شنیدم که از امام صادق (علیه السلام) می‌پرسید

«عَنْ صَوْمِ يَوْمِ عَاشُورَاءَ»

در رابطه با روزه روز عاشوراء

«فَقَالَ مَنْ صَامَهُ كَانَ حَظُّهُ مِنْ صِيَامِ ذَلِكَ الْيَوْمِ حَظَّ ابْنِ مَرْجَانَةَ وَ آلِ زِيَادٍ»

کسی که در آن روز، روزه بگیرد امام صادق فرمود هر کس روز عاشوراء روزه بگیرد بهره‌اش از این روزه همان بهره‌ی است که «ابن مرجانه» و «آل زیاد» بردند.

«قُلْتُ وَ مَا كَانَ حَظُّهُمْ مِنْ ذَلِكَ الْيَوْمِ»

گفتم چه بهره‌ی بردند؟

«قَالَ النَّارُ»

آتش جهنم

«أَعَاذَنَا اللَّهُ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ عَمَلٍ يُقَرِّبُ مِنَ النَّارِ»

خدا ما را پناه بدهد از آتش جهنم و از هر چیزی که به آتش جهنم نزدیک بکند.

الكافي (ط - الإسلامية)؛ نویسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، محقق/ مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، ناشر: دار الكتب الاسلامیة، ج4، ص147، بَابُ صَوْمِ عَرَفَةَ وَ عَاشُورَاء، ح6‏

این روایت را اولاً مرحوم «شیخ مفید» که نزدیک به عصر معصوم بوده در نزدیک زمان غیبت صغریٰ بوده به معصوم نسبت قطعی داده

«و سئل الصادق (علیه السلام) عن صوم يوم عاشوراء»

المقنعة؛ مفيد، محمد بن محمد، محقق و مصحح: ندارد، ناشر: كنگره جهانى هزاره شيخ مفيد - رحمة الله عليه - قم، ص377

همین روایت را مطرح می‌کند. «مجلسی اول» روایت را می‌گوید:

«حسنٌ کالصحیح»

«حسن کالصحیح» یعنی این‌که در روایت یک نفر ممدوح است که وثاقتش برای من ثابت نشده؛ اما شاگردی دارد که آن شاگرد جز روایت صحیح و سند نقل نمی‌کند لذا روایت صحیح است، چون شاگرد فقط روایت صحیح نقل می‌کرد؛ اما استاد او ممدوح است می‌شود «حسنٌ کاصحیح» روایت حسن که مانند صحیح است.

«زید نرسی» را ایشان ممدوح می‌داند و «ابن ابی عمیر» جزء اصحاب اجماع است هر چه نقل کند صحیح است، لذا روایت طبق مبانی شیعه «حسنٌ کالصحیح» می‌شود یعنی روایت صحیح است.

اما نفر اول روایت «حسن ابن علی هاشمی» در آن دوران سه نفر «حسن ابن علی هاشمی» نزدیک به آن دوران بودند، تنها کسی که از جهت زمانی با این روایت تطبیق دارد «حسن ابن علی ابن حسن» معروف به «ناصر کبیر اتروش» است. «ناصر کبیر» در شمال «ایران» در «مازندران» دفن است که زیدی‌ها خیلی به او اعتقاد دارند جد مرحوم «سید مرتضی» است پدر بزرگ مرحوم «سید مرتضی» است و شخصیتی بسیار جلیل القدر بوده و نکته مهم این است که مرحوم «کلینی» سه یا چهار روایت را از ایشان در این باب، در باب حرمت روزه یا کراهت روزه روز عاشوراء نقل کرده است.

علت هم این است چون «زیدیه» از جهت فقهی شبیه «احناف» بودند فتاوا‌شان شبیه فتاوای «احناف» بود، و مرحوم «کلینی» تأکید فراوان دارد که آقایان «زیدی» کسانی که قبول‌شان دارید مثل «ناصر اتروش» او خودش روایات نهی از روزه روز عاشوراء را نقل کرده این راجع به نفر اول.

نفر دوم «محمد ابن عیسی ابن عبید یقطین» است که ثقه است نفر بعدی «ابن ابی عمیر» و «زید نرسی» که البته کتاب اصلی‌ «زید نرسی» دست ما نرسیده، اما «ابن ابی عمیر» از او روایت کرده آن روایتی که «ابن ابی عمیر» نقل کرده برای ما حجت است این روایت که صحیح می‌شود.

روایت دوم راجع به روزه روز عاشوراء در «کافی شریف» جلد 4، صفحه 147، حدیث 7 همان شخص «حسن ابن علی هاشمی» از «محمد ابن حسین ابو الخطاب» از «محمد ابن سنان» از «ابان» از «عبدالملک»

«سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ صَوْمِ تَاسُوعَاءَ وَ عَاشُورَاءَ مِنْ شَهْرِ الْمُحَرَّمِ»

از آقا امام صادق سوال کردم تاسوعا عاشورا روزه بگیریم؟

«فَقَالَ تَاسُوعَاءُ يَوْمٌ حُوصِرَ فِيهِ الْحُسَيْنُ (علیه السلام) وَ أَصْحَابُهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ بِكَرْبَلَاءَ»

فرمودند که تاسوعا روزی است که امام حسین محاصره‌اش کامل شد

«وَ اجْتَمَعَ عَلَيْهِ خَيْلُ أَهْلِ الشَّامِ»

سواری هم که از «شام»‌ آمده بودند روز تاسوعا رسیدند.

در تاسوعا:

«وَ اجْتَمَعَ عَلَيْهِ خَيْلُ أَهْلِ الشَّامِ وَ أَنَاخُوا عَلَيْهِ»

و حضرت را در فشار قرار دادند

«وَ فَرِحَ ابْنُ مَرْجَانَةَ وَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ»

«ابن مرجانه» هم خیلی خوشحال شد «عمر ابن سعد» هم همچنین!

«بِتَوَافُرِ الْخَيْلِ وَ كَثْرَتِهَا»

سواره نظام خیلی زیاد دارند.

«وَ اسْتَضْعَفُوا فِيهِ الْحُسَيْنَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَ أَصْحَابَهُ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ»

یقین کردند که توان‌شان از جهت نظامی از سید الشهداء بیش‌تر است.

چون محاصره هم کامل شده بود:

وَ أَيْقَنُوا أَنْ لَا يَأْتِيَ الْحُسَيْنَ (علیه السلام) نَاصِرٌ»

یقین کردند دیگر برای امام حسین یاوری نمی‌خواهد بیاید.

«وَ لَا يُمِدَّهُ أَهْلُ الْعِرَاقِ»

و دیگر اهل «عراق» به حضرت کمک نمی‌کنند.

منظور اهل «بصره» است چون «کوفه» کمک نکردند، خودشان لشکر فرستادند احتمال می‌رفت تعدادی از اهل «بصره» بیایند این‌ها فهمیدند اهل «بصره» هم دیگر نمی‌آیند چون فاصله زیاد بود می‌خواستند بیایند نمی‌رسیدند بعد امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

«بِأَبِي الْمُسْتَضْعَفُ الْغَرِيبُ»

پدرم فدای آن شخصی که او را غریب و ضعیف گیر آوردندش!

«ثُمَّ قَالَ وَ أَمَّا يَوْمُ عَاشُورَاءَ»

اما روز عاشوراء:

«فَيَوْمٌ أُصِيبَ فِيهِ الْحُسَيْنُ (علیه السلام) صَرِيعاً بَيْنَ أَصْحَابِهِ»

خود سید الشهداء (علیه السلام) بدنش زخمی شد و پیکرش بین اصحابش که شهید شده بودند افتاد.

«وَ أَصْحَابُهُ صَرْعَى حَوْلَهُ عُرَاةً»

و پیکر اصحاب هم را برهنه کرده بودند

«أَ فَصَوْمٌ يَكُونُ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ»

اصلاً می‌شود آن روز، روزه گرفت؟

«كَلَّا وَ رَبِّ الْبَيْتِ الْحَرَامِ»

نه قسم به پروردگار «کعبه»

«مَا هُوَ يَوْمَ صَوْمٍ»

گفتند آن روز،‌روزِ‌ روزه نیست

«وَ مَا هُوَ إِلَّا يَوْمُ حُزْنٍ وَ مُصِيبَةٍ دَخَلَتْ عَلَى أَهْلِ السَّمَاءِ وَ أَهْلِ الْأَرْضِ وَ جَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ»

آن روز تنها و تنها روز حزن و مصیبتی است که بر اهل آسمان قبل از اهل زمین و اهل زمین و همه مؤمنین وارد شد برای ما اهل‌بیت «یوم حزن» بود

«وَ يَوْمُ فَرَحٍ وَ سُرُورٍ- لِابْنِ مَرْجَانَةَ وَ آلِ زِيَادٍ وَ أَهْلِ الشَّامِ غَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ »

و روز شادی برای برای «ابن مرجانه» و «آل زیاد» و اهل «شام» و خدا بر آن‌ها و بر ذریه آن‌ها غضب بگیرد.

«وَ ذَلِكَ يَوْمٌ بَكَتْ عَلَيْهِ جَمِيعُ بِقَاعِ الْأَرْضِ خَلَا بُقْعَةِ الشَّامِ»

تمام زمین‌ها بر سید الشهداء در روز عاشوراء گریستند غیر از «شام»!

«فَمَنْ صَامَهُ أَوْ تَبَرَّكَ بِهِ »

اگر کسی عاشوراء روزه بگیرد حالا اگر می‌خواهد بگیرد بگیرد خودشان می‌دانند یا خواست در آن روز خودش را با چیزی تبرک کند

«حَشَرَهُ اللَّهُ مَعَ آلِ زِيَادٍ»

خدا او را با «آل زیاد» محشور می‌کند

«مَمْسُوخُ الْقَلْبِ»

قبلش مسخ شده انسان نخواهد مرد حیوان خواهد مرد

«مَسْخُوطٌ عَلَيْهِ»

خدا بر او غضب خواهد کرد

«وَ مَنِ ادَّخَرَ إِلَى مَنْزِلِهِ ذَخِيرَةً»

اگر کسی برای منزلش در آن روز چیزی تهیه کند به عنوان تبرکی، خوشحالی

«أَعْقَبَهُ اللَّهُ تَعَالَى نِفَاقاً فِي قَلْبِهِ إِلَى يَوْمِ يَلْقَاهُ»

تا روزی که خدا را ببیند نفاق در دلش باقی خواهد ماند.

«وَ انْتَزَعَ الْبَرَكَةَ عَنْهُ وَ عَنْ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ وُلْدِهِ»

و برکت از خودش و از اهل‌‌بیتش و فرزندانش گرفته می‌شود

«وَ شَارَكَهُ الشَّيْطَانُ فِي جَمِيعِ ذَلِك‏»

و شیطان شریک او می‌شود.

شیطان شریکش می‌شود یعنی نه ذریه‌اش انسان خواهند بود و نه اموالش، اموال متبرکی خواهد بود، نه از اموالش در قیامت بهره‌ی خواهد برد نه از ذریه‌اش!

سند این روایت مرحوم «کلینی»، «حسن ابن علی هاشمی» که در سند قبل عرض کردیم «محمد ابن حسین ابی الخطاب» ثقه است. «محمد ابن سنان»، «ظاهری» ثقه است «ابان ابن عثمان» از اصحاب اجماع است «عبدالملک ابن حکیم خثعمی» ثقه است پس این روایت هم سند متصل، تمام روات ثقه هستند.

روایت بعدی در «من لا یحضر» مرحوم «شیخ صدوق» با دو سند نقل کردند در جلد 2، صفحه 85، حدیث شماره 1800

«سَأَلَ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ وَ زُرَارَةُ بْنُ أَعْيَنَ أَبَا جَعْفَرٍ الْبَاقِرَ (علیه السلام)»

دو تا سوال شده هم «محمد ابن مسلم» هم «زرارة ابن اعین»

کتاب «من لا یحضر» بخش اعظمش این‌گونه است که مرحوم «شیخ صدوق» آمده سند‌ها را حذف کرده آخر کتاب گفته هر روایتی از «زراره» آوردم سندش این است، هر روایتی از «محمد ابن مسلم» آوردم سندش این است. ما سندها را بررسی کردیم هم سندش به «زراره» صحیح است و هم سندش به «محمد ابن مسلم»

«عَنْ صَوْمِ يَوْمِ عَاشُورَاءَ»

راجع به روزه عاشوراء سوال کردند

«فَقَالَ كَانَ صَوْمُهُ»

نمی‌گویند پیغمبر روزه گرفته

«قَبْلَ شَهْرِ رَمَضَانَ فَلَمَّا نَزَلَ شَهْرُ رَمَضَانَ تُرِك‏ »

قبل از ماه رمضان روزه گرفته می‌شد رمضان که آمد همه او را ترک کردند.

من لا يحضره الفقيه؛ نویسنده: ابن بابويه، محمد بن على، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم مصحح: غفاری، علی اكبر، ج2، ص85، بَابُ صَوْمِ التَّطَوُّعِ وَ ثَوَابِهِ مِنَ الْأَيَّامِ الْمُتَفَرِّقَة، ح1800

چون بعضی‌ها می‌گویند پیغمبر می‌گرفته، نه اصلاً در روایات پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) قبل از واجب شدن ماه رمضان در محرم روزه گرفته باشد همچنین چیزی نداریم سند این روایت،‌ سند «زراره» این‌چنین است «عبدالله ابن جعفر حمیری»، «محمد ابن عیسی ابن عبید» و «حسن ابن ظریف» و «علی ابن اسماعیل» از «حمّاد» از «حریز» از «زراره» همه ثقه هستند.

سند «محمد ابن مسلم» هم «علی ابن احمد عبدالله ابن احمد ابن ابی عبدالله» از پدرش از جدش از «احمد ابن ابی عبدالله برقی» که جدشان باشد از «محمد ابن خالد» از «علاء ابن رزین» از «محمد ابن حسین» تمام‌شان از اجلاء هستند.

روایت بعدی در «کافی شریف» در جلد 4، صفحه 147، حدیث شماره 5 از «حسن ابن علی هاشمی» از «محمد ابن عیسی ابن عبید» ثقه از «جعفر ابن عیسی ابن عبید الله ابن یقطین» که افراد زیادی او را توثیق کردند خود امام او را مدح کرده آقای «خوئی» روایتی را می‌آورند که امام خودش او را مدح کرده است.

«سَأَلْتُ الرِّضَا (علیه السلام)»

از امام رضا پرسیدم

«عَنْ صَوْمِ عَاشُورَاءَ وَ مَا يَقُولُ النَّاسُ فِيهِ»

راجع به روزه عاشوراء در روایت این‌گونه «ناس» یعنی اهل‌سنت و آن‌چه اهل‌سنت در موردش می‌گیرند.

«فَقَالَ عَنْ صَوْمِ ابْنِ مَرْجَانَةَ تَسْأَلُنِي»

از روزه «ابن مرجانه»، «عبیدالله ابن زیاد» از من سوال می‌کنی؟

«ذَلِكَ يَوْمٌ صَامَهُ الْأَدْعِيَاءُ مِنْ آلِ زِيَادٍ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ (علیه السلام)»

حرامزادگان ذریه «زیاد ابن ابیه» آن روز را به خاطر قتل حسین (علیه السلام) جشن گرفتند.

«وَ هُوَ يَوْمٌ يَتَشَأَّمُ بِهِ آلُ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه واله وسلم)»

آن روز برای آل پیغمبر، شوم بود

«وَ يَتَشَأَّمُ بِهِ أَهْلُ الْإِسْلَامِ»

کل مسلمان‌ها آن روز را شوم می‌دانند

«وَ الْيَوْمُ الَّذِي يَتَشَأَّمُ بِهِ أَهْلُ الْإِسْلَامِ لَا يُصَامُ وَ لَا يُتَبَرَّكُ بِهِ»

روزی که همه اهل اسلام، اسلام واقعی نه «یزید» و «بنی امیه» آن را شوم می‌دانند نباید روزه گرفت نباید تبرک کرد.

لذا ما در روایت‌مان داریم روز عاشوراء هیچ کاری جز عزاداری انجام ندهید، بله اگر یک شخصی کارش، کار خدمات رسانی عمومی است برای او غیر این کار مقدور نیست پزشکی است، کادر بیمارستان است راننده‌ی است مجبور است او به خاطر این‌که مردم بتوانند به عزاداری‌های‌شان برسند این کار را انجام می‌دهد.

اما غیر از آن‌ها نه، هر کسی برایش مقدور است در روز عاشوراء جز عزاداری و سوگواری برای سید الشهداء انجام ندهد.

مجری:

خیلی خوب، چند روایت صحیح و سند شنیدیم دلالتش را هم متوجه شدیم. حالا ما یک فاصله می‌گیریم خدمت شما خواهیم بود بر می‌گردیم من سوال را از خدمت حاج آقای ابو القاسمی مطرح می‌کنم و ان شاء الله پاسخش را خواهیم شنید.

(میان‌برنامه)

مجری:

معشوق علی اکبری می‌طلبد/ گاهی بدن و گاه سری می‌طلبد/ تقویم پر از فرصت عاشورائی است/ هر روز حسین یاوری می‌طلبد.

ان شاء الله که به حرمت همین عزاداری‌ها،‌ همین عرض ارادت‌ها، همین ذکر توسل‌ها و ذکر مصیبت‌ها از یاوران حضرت حسین (علیه السلام) باشیم. از یاوران حضرت صاحب الزمان باشیم، وقتی دعای بعد از زیارت آل یاسین را می‌خوانیم با تعبیر «سفینة النجات» از حضرت مهدی یاد می‌شود و الحمد لله ما در برنامه‌ی حضور داریم با عنوان سفینة النجات با عنوان کشتی نجات و ان شاء الله که همیشه در این کشتی امن الهی باشیم؛ یعنی کشتی عشق و مودت و محبت اهل‌بیت (علیهم السلام). تصاویری را هم که مشاهده می‌کنید تصاویر زنده‌ی عتبات عالیات، کربلای معلی است و ان شاء الله به زودی چشم و دل‌مان به زیارت این صحن‌ها و رواق‌های نورانی روشن بشود و ان شاء الله یک زیارت با معرفت به امضاء حضرت زینب کبری نصیب ما بشود.

ادامه بحث را در خدمت حاج آقای ابوالقاسمی خواهیم بود و این سوال را مطرح می‌کنم که مگر روزه این عمل عبادی چه ویژگی دارد که در یومی که حزن است، در روزی که عزا و مصیبت است نباید این عمل را انجام داد و به این عمل مستمسک کرد؟

استاد ابوالقاسمی:

پاسخ این سوال شما را در خود روایات دادند در روایات گفتند که روزه برای شکر خدا است. ما وقتی که شکر می‌کنیم برای یک نعمتی است که خدا علاوه بر حالت عادی به ما داده یعنی ما خوشحال از یک نعمتی هستیم، لذا آن‌های که روزه می‌گرفتند قصدشان این بود که ابراز شادی بکنند روایتی است مرحوم «شیخ حر عاملی» از «المجالس والأخبار شیخ طوسی» نقل کردند می‌گوید از حضرت راجع به روزه عرفه سوال پرسیدم گفتند یکی از اعیاد است روز دعا و مسئلت است عید است اما روز دعا و مسئلت است این کنایه است؛ یعنی عرفه را هم نگیرید. گفتم عاشوراء چه؟

«ذَاكَ يَوْمٌ قُتِلَ فِيهِ الْحُسَيْنُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ)»

روزی که امام حسین شهید شده

«فَإِنْ كُنْتَ شَامِتاً فَصُمْ»

اگر تو هم می‌خواهی خون به دل ما بکنی می‌خواهی در عزائی که ما هستیم بیای شماتت بکنی می‌خواهی به ما طعنه بزنی به شهادت اهل‌بیت خوشحالی کنی تو روزه بگیر!

بعد فرمودند:

«إِنَّ آلَ أُمَيَّةَ نَذَرُوا نَذْراً»

«آل امیه» نذر کردند!

راجع به این مفصل باید صحبت بکنیم، اگر امام حسین (علیه السلام) شهید شد آن روز را عید بگیرند

«يَصُومُونَ فِيهِ شُكْرا»

به خاطر شکر خدا آن روز، روزه بگیرد.

چرا؟ علتش را عرض می‌کنم چون «بنی امیه» اصالتاً «یهودی» بودند حالا من راجع به روایات اهل‌سنت که در آن آمده پیغمبر (صلی الله علیه وآله وسلم) وقتی به «مدینه» آمد دید «یهودی»ها روزه می‌گیرند؛ پس آن روز را روزه گرفت راجع به این هم صحبت خواهم کرد. «یهودی»ها قطعاً از کشته شدن پسر پیغمبر خوشحال می‌شوند و طبیعی است نذر کنند آن روز، روزه بگیرند.

«وَ يُفَرِّحُونَ أَوْلَادَهُمْ فَصَارَتْ فِي آلِ أَبِي سُفْيَانَ سُنَّةً إِلَى الْيَوْمِ فَلِذَلِكَ يَصُومُونَهُ وَ يُدْخِلُونَ عَلَى عِيَالاتِهِمْ وَ أَهَالِيهِمُ الْفَرَحَ ذَلِكَ الْيَوْمَ »

بچه‌های‌شان را شادمان کنند. لذا سنت در «آل ابی سفیان» شد تا به امروز به همین دلیل روزه می‌گیرند و اهل‌بیت‌شان را شاد می‌کنند.

بعد فرمودند:

«إِنَّ الصَّوْمَ لَا يَكُونُ لِلْمُصِيبَةِ»

در مصیبت آدم روزه نمی‌گیرد

«وَ لَا يَكُونُ إِلا شُكْراً لِلسَّلَامَةِ»

روزه به خاطر شکر سلامت است.

«وَ إِنَّ الْحُسَيْنَ (علیه السلام) أُصِيبَ يَوْمَ عَاشُورَاءَ»

امام حسین روز عاشوراء دچار مصیبت شد

«فَإِنْ كُنْتَ فِيمَنْ أُصِيبَ بِهِ فَلَا تَصُمْ»

اگر تو هم مصیبتت مثل مصیبت سید الشهداء است داغدادر سید الشهداء هستی روزه نگیر.

«وَ إِنْ كُنْتَ شَامِتاً مِمَّنْ سَرَّهُ سَلَامَةُ بَنِي أُمَيَّةَ فَصُمْ شُكْراً لِلَّهِ تَعَالَى»

اما اگر می‌خواهی به ما متسخر بکنی و طعنه بزنی که بله سر «بنی امیه» سلامت بود ولی شما دچار مصیبت شدید شکراً لله روزه بگیر!

تفصيل وسائل الشيعة إلى تحصيل مسائل الشريعة؛ شيخ حر عاملى، محمد بن حسن، ناشر: مؤسسة آل البيت عليهم السلام، محقق/ مصحح: مؤسسة آل البيت عليهم السلام، ج10، ص462، بَابُ عَدَمِ جَوَازِ صَوْمِ التَّاسِعِ وَ الْعَاشِرِ مِنَ الْمُحَرَّمِ عَلَى وَجْهِ التَّبَرُّكِ بِهِمَا، ح7

اما این‌که ما عرض کردیم «بنی امیه»، «یهودی» بودند، «عُقبه» یکی از بزرگان «بنی امیه»‌ است که پیغمبر وقتی به «مکه» آمد او را دستگیر کردند و دستور به قتلش را دادند و فرمودند:

«إنما أنت يهودي من أهل صفورية»

تو «یهودی» هستی!

كتاب: شرح الأخبار؛ نويسنده: القاضي النعمان المغربي (وفات : 363)، تحقيق: السيد محمد الحسيني الجلالي، ناشر: مؤسسة النشر الإسلامي التابعة لجماعة المدرسين بقم المشرفة، ج2، ص120

در «السیرةُ الحلبیه»، «ابن قطیبه» می‌گوید پیش پیغمبر آمد می‌گوید:

«لما أمر بقتل عقبة أي وقد قال يا معشر قريش مالي أقتل من بينكم أي وأنا واحد منكم»

چرا من را دارند می‌کشند من هم از شما هستم

«يا محمد ناشدتك الله والرحم»

ای پیغمبر من فامیل تو هستم.

فرمودند نه تو فامیل ما نیستی!

«هل أنت إلا يهودي من أهل صفورية»

تو «یهودی» از اهل «صفوریه» هستی، تو فامیلی با من نداری!

السيرة الحلبية في سيرة الأمين المأمون؛ اسم المؤلف: علي بن برهان الدين الحلبي الوفاة: 1044، دار النشر: دار المعرفة - بيروت – 1400، ج2، ص442

البته آمدند توجیهاتی کردند گفتند نه این شخص پدرش با یک «یهودیه» ازدواج کرد این بچه مادرش «یهودی» است نه پیغمبر می‌گوید خودت «یهودی» هستی و من با تو هیچ فامیلی ندارم. آیا پدرش با یک «یهودیه» ازدواج کرده باشد فامیلی از بین می‌رود؟ توجیهاتی می‌‌آورند که اصلاً مشخص نیست این توجیهات را از کجا می‌آورند؟

پیغمبر فرمودند تو «یهودی» هستی از «قریش» هم نیستی از اهل «صفوریه» هستی. همانی که امیر المؤمنان به «معاویه»‌ فرمودند:

«لیس اللسیخ کالاصیل»

کسی که خودش را به «قریش» چسبانده با کسی که اصالتاً «قریشی» است فرق می‌کند تو خودت را به «قریش» چسباندی، شما «بنی امیه» اصالتاً «یهودی» هستید «بنو الزرقاء» هستید، این «یهودی»ها که داخل اسلام آمدند شروع کردند روایت‌های جعل کردن بعد از ماجرای عاشوراء.

یک در کتب اهل‌سنت دارند که «قریش» در جاهلیت عاشوراء را روزه می‌گرفت، من روایتش را بیاورم تا تناقضات را شما ببینید در «مصنف ابن ابی شیبه» و دیگر کتب حتی در «بخاری» هم هست

«كان يَوْمُ عَاشُورَاءَ تَصُومُهُ قُرَيْشٌ في الْجَاهِلِيَّةِ وكان رسول اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَصُومُهُ فلما قَدِمَ الْمَدِينَةَ صَامَهُ وَأَمَرَ بِصِيَامِهِ فلما فُرِضَ رَمَضَانُ تَرَكَ يوم عَاشُورَاءَ فَمَنْ شَاءَ صَامَهُ وَمَنْ شَاءَ تَرَكَهُ»

عاشوراء «قریش» در جاهلیت روزه می‌گرفت، پیغمبر هم با جاهلیت روزه می‌گرفت وقتی به «مدینه» آمد روزه گرفت و دستور داد روزه بگیرید، اما وقتی روزه ماه رمضان واجب شد عاشوراء را ترک کرد!

الجامع الصحيح المختصر؛ اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي الوفاة: 256، دار النشر: دار ابن كثير , اليمامة - بيروت - 1407 - 1987، الطبعة: الثالثة، تحقيق: د. مصطفى ديب البغا، ج2، ص704، ح1898

می‌گوید پیغمبر روزه می‌گرفته، پیغمبر در جاهلیت با «قریشی»ها روزه می‌گرفت؟ این را ما سلمنا قبول کردیم اما روایت دیگری دارند که باز در کتاب‌های معتبرشان است خیلی عجیب است می‌گوید پیغمبر وقتی به «مدینه» آمد تا آن روز، روزه‌ی روز عاشوراء را ندیده بود باز در «صحیح بخاری» است می‌گوید پیغمبر

«قَدِمَ النبي صلى الله عليه وسلم الْمَدِينَةَ فَرَأَى الْيَهُودَ تَصُومُ يوم عَاشُورَاءَ»

دیدی «یهودی»ها در عاشوراء روزه می‌گیرند

«فقال ما هذا»

گفت این چه است؟

«قالوا هذا يَوْمٌ صَالِحٌ هذا يَوْمٌ نَجَّى الله بَنِي إِسْرَائِيلَ من عَدُوِّهِمْ فَصَامَهُ مُوسَى قال فَأَنَا أَحَقُّ بِمُوسَى مِنْكُمْ فَصَامَهُ »

گفتند امروز، روزی است که خدا «بنی اسرائیل» را از دشمنان‌شان نجات داد موسی روزه گرفت، پیغمبر فرمود اگر موسی روزه گرفته من برادر موسی هستم من شایسته‌تر هستم که روزه بگیرم.

«وَأَمَرَ بِصِيَامِهِ»

باز روایت دیگر می‌گوید:

«كان يَوْمُ عَاشُورَاءَ تَعُدُّهُ الْيَهُودُ عِيدًا»

«یهودی»ها عید می‌گرفتند.

«قال النبي صلى الله عليه وسلم فَصُومُوهُ أَنْتُمْ»

پیغمبر گفت پس شما هم روزه بگیرد!

بر گردیم به آن چیزی که از «بنی امیه» نقل کردیم «بنی امیه»، ‌«یهودی‌ها» در «مکه» عاشوراء را روزه می‌گرفتند مشکلی دارد نه درست است؛ اما به جای «قریش»، ‌«بنی امیه» بگذارید درست می‌شود. «بنی امیه» وقتی در «مکه» بودند چون «یهودی» بودند روزه می‌گرفتند.

در «مدینه»، «‌یهودی‌ها» هم روزه می‌گرفتند، اما چه روزی را عاشورائی که عاشورای محرم است؟ نه تقویم «یهودی»، تقویم قمری نیست تقویم شمسی است، روزی هم که آن‌ها در آن روزه می‌گیرند روز «عید کیپور» است.

«روزنامه الوطن» یک خبری از معروف‌ترین منجم و فلکی‌ دان «عربستان» پخش کرد، این‌ها می‌گویند هجرت در محرم بوده، لذا ما تقویم از ماه محرم شروع کردیم این‌ هم از دروغ‌های است به خاطر این‌که محرم را جشن بگیرند محرم را شروع سال گذاشتند و گرنه شروع سال قمری، ربیع بوده.

(لَمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَى مِنْ أَوَّلِ يوْمٍ)

آن مسجدي که از روز نخست بر پايه تقوا بنا شده است.

سوره توبه (9): آیه 108

آیه قرآن می‌گوید اول یوم زمان هجرت پیغمبر به «مدینه» است پیغمبر چه ماهی به «مدینه» آمدند؟ ربیع الاول آمدند. شروع ماه قمری باید از ربیع می‌بود این‌ها به خاطر دشمنی با امام حسین به محرم کشاندند که محرم به عنوان ابتدای سال جشن بگیرند.

این آقا می‌گوید هجرت پیغمبر روز عاشوراء بود، در ربیع الاول و نه ماه محرم، 10 ربیع الاول با تقویم دقیقا حساب کرده، دقیقا روزهای ماه‌های «یهودی» را حساب کرده سال کبیسه‌شان چطوری است؟ سال معمولی‌شان چطوری است؟ و در آخر می‌گوید آن روزی که پیغمبر وارد «مکه» شد روز 10 تشرین سال 4383 «کیپور یهود» بود، شمسی بود ماه ربیع الاول بود پیغمبر وارد «مدینه»‌ شد در چه ماهی؟ ربیع الاول!

دید «یهودی»ها روز کیپورشان است 10 ماه عبری خودشان است و روز جشن‌شان است دارند جشن می‌گیرند، پیغمبر ما که قطعاً با آن‌ها جشن نگرفته آن‌ها گفتند امروز ما نجات پیدا کردیم.

اگر هم پیغمبر گفته باشد چه روزی را گفته؟ 10 ربیع را گفته؛ پس 10 ربیع چه ربطی به محرم دارد؟ ما چطوری این تناقضات را در روایات‌شان جمع بکنیم؟ تازه دقیق‌تر دهم نبوده و نهم بوده؛ چون یک نفر دقیق در آورده می‌گوید آن روز، روز نهم بوده لذا در بعضی از روایات‌شان دارند دقیق گفته ماه که شروع شد 9 شب از شب اول بشمار و روز نهم ماه روزه بگیر.

عاشوراء روزی بود که شبش، شب دهم می‌شد پس این همه تناقض در کتاب‌های‌شان دارند، یک دانه از این‌ها را نتوانستند تا حالا جواب بدهند پیغمبر خودش در جاهلیت با کفار روزه می‌گرفت یا نه؟ اگر می‌گرفت چرا «مدینه» آمد دید «یهودی»ها دارند روزه می‌گیرند خودش تا حالا نمی‌گرفت با آن‌ها گرفت با «یهودی»ها چه روزی را گرفت «یهودی»ها که اصلاً شمسی می‌گیرند قمری نمی‌گیرند آن هم ماه ربیع الاول بوده؛ پس این افسانه‌ها چیست به خورد مردم می‌دهند؟

همانی که امام صادق (علیه السلام) فرمودند این‌ها نذر کردند «یهودی» بودند، نذر کردند اگر امام حسین پسر پیغمبر را کشتیم به خاطر پیروزی «یهود» روزه بگیریم، به خاطر این‌که لشکر «یهود» و «یزید» سلامت مانده‌اند ما روزه بگیریم و بعد هم این را با دستورهای که دادند به محدثین خودشان احادیثی جعل کردند آن‌ها هم آمدند در مدح «بنی امیه» روایات‌ها را بیان کردند، الان هم در معتبرترین کتاب‌های‌شان به عنوان معتبرترین کتاب روایت را ما می‌بینیم.

اما همانی که خدمت‌تان در ابتدا عرض کردم اهل‌‌بیت (علیهم السلام) فرمودند روزه گرفتن این روز موجب جهنمی شدن می‌شود. ما در روایات‌مان یک مطلب دیگر داریم ائمه فرمودند باز سند و روایت صحیح است که در روز عاشوراء چون فشار بر لشکر سید الشهداء زیاد بود همه گرسنه و تشنه بودند، شما هم سعی کنید تا بعد از ظهر آب کم بنوشید غذا کم بخورید و بعد از ظهر که شد یکی دو ساعت به غروب آن موقع بخورید که هم مانند سید الشهداء گرسنگی و تشنگی تحمل کرده باشید و هم مانند «بنی امیه» روزه نگرفته باشید هر دو جنبه را جمع بکنید.

یک جنبه دیگری هم عرض کنم خیلی عجیب است باز در روایات ما آمده که آقا رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) روز عاشورای قمری، فرزندان حضرت زهرا (سلام الله علیها) را می‌گفتید بیایید روزه نمی‌‌گذاشتند بگیرند، خودشان با آب دهان‌ مبارک‌شان بچه‌ها را متبرک می‌کردند کسی که آب دهان کسی دیگر را بخورد روزه‌اش باطل می‌شود روزه نمی‌تواند بگیرد این کار را می‌کردند که روزه نباشد.

اما می‌گفتند امروز به بچه‌ها غذا کمتر بدهید، آب کمتر بدهید به یاد سختی‌ها و مصیبت‌های سید الشهداء در روز عاشوراء است؛ چون پیغمبر این را می‌بیند لذا ما در روضه داریم حضرت علی اکبر وقتی آمد حضرت فرمودند:

«هات لسانک»

روز عاشوراء وقتی آمد خیلی عطش غلبه کرده بود «هات لسانک» چه معنی دارد؟ آقا رسول خدا با آب دهان خودشان نوزادها را متبرک می‌کردند، آقا سید الشهداء هم گفتند زبانت را بیاور امروز همان روز است علی اکبر یادت آمد؟ آن روزی که من با زبانم نوزادها را متبرک می‌کردم گرسنه و تشنه نگه‌شان می‌داشتم، امروز روز تشنگی است. از کودکی من شما را برای امروز آماده کردم پیغمبر ماها را برای امروز آماده کرد است.

لذا آن‌که سنت شیعیان و اهل‌بیت (علیهم السلام) است این است که در روز عاشوراء به خودشان یک مقدار سختی می‌دادند کمتر می‌خوردند کمتر می‌آشامیدند تا بعد از ظهر، بعد از ظهر که می‌شد برای این‌که به هیچ وجه شبیه «بنی امیه» نشوند روزه نمی‌گرفتند.

مجری:

خیلی ممنون حاج آقای ابوالقاسمی ان شاء الله که مأجور و موفق باشید، رزق‌تان ان شاء الله روز افزون باشد. ممنون از شما بینندگان عزیز شب عاشوراء است ما را هم هر جا هستید و هر جوری که می‌توانید به ساحت نورانی سید الشهداء عرض ارادت کنید، ما را هم از دعای خیر فراموش نکنید التماس دعا خدا نگهدار.

منتخب شبکه

موارد بیشتر