برنامه اخلاق علوی و سیره مهدوی – 20 06 1404 (قسمت صد و بیست و پنجم)

عنوان برنامه: ویژگی های اخلاص و مخلصین (2)

کلیدواژه: اخلاق علوی سیره مهدوی؛ گناهان قلبی؛ شیطان؛ شرک؛ نفس مطمئنه؛ نفس اماره؛ مخلِصین؛ مخلَصین؛ عبادالله؛ صالحین!

استاد: حضرت آیت الله حسینی قزوینی

مجری: حجت الاسلام والمسلمین مرعشی

مجری:

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم‏، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدلِلَّهِ رَبِّ العالَمين‏ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ

عرض سلام، ادب و احترام دارم خدمت همه شما بینندگان عزیز و ارجمند شبکه جهانی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)!

الحمد لله این توفیق را داریم باز در شب جمعه ای دیگر، سید اللیالی میهمان خانه های گرم شما بینندگان عزیز و ارجمند هستیم با برنامه اخلاق علوی و سیره مهدوی برنامه ای که این توفیق را داریم در این شب ها محضر حضرت استاد حضرت آیت الله دکتر «حسینی قزوینی» باشیم ان شاء الله امشب هم بتوانیم نهایت بهره و استفاده را از محضرشان ببریم.

همان طور که مطلع هستید در برنامه های که در محضر حضرت استاد هستیم این توفیق را داریم طلیعه برنامه از حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) می شنویم دل های خودمان را زنگار زدایی می کنیم این دل ها را آماده می کنیم این ظرفی که قرار است ما را برای انجام اعمال صالحه آماده کند ان شاء الله زنگار زدایی بشود با ذکر حضرت زهرای مرضیه (سلام الله علیها)؛ حضرت استاد سلام عرض می کنم در خدمت شما هستم.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِه،‏ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مِيثَاقَ اللَّهِ الَّذِي أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ- ِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِيلَ إِرَادَتِه‏، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِي ضَمِنَه‏، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ الْمَرْأَى وَ الْمَسْمَع‏ فَمَا شَيْ‏ءٌ مِنَّا إِلَّا وَ أَنْتُمْ لَهُ السَّبَبُ وَ إِلَيْهِ السَّبِيل.

خدمت بینندگان عزیز و گرامی خالصانه ترین سلامم را تقدیم می کنم موفقیت روز افزون برای همه گرامیان را از خدای منان خواهانم!

همان‌طور که عزیزمان هم اشاره کردند طلیعه عرائض مان را با یادی از صدیقه طاهره (سلام الله علیها) آغاز کنیم باشد که آن بی بی دو عالم و سیدة نساء العالمین نظر لطف، عنایت، کرم و گوشه چشمی به همه ما داشته باشد.

ای خوش آن روزی که ما در خانه مادر داشتیم * دیده از دیدار رخسارش منور داشتیم

هر کسی جسم عزیزش روز بر دارد * ولی ما که جسم مادر خود را شب بر داشتیم

کاش آن روزی که مادر گفت پهلویم شکست * ما دم دَرْ حق حفظ جان مادر داشتیم

کاش محسن را نمی کشتند تا ما غنچه ای * یادگار از آن گل رعنای پر پر داشتیم!

(وَسَيعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَي مُنْقَلَبٍ ينْقَلِبُونَ)

مجری:

طیب الله انفساکم شما بینندگان عزیز و ارجمندی که همراه برنامه «اخلاق علوی و سیره مهدوی» بودید قطعاً با موضوع بحث آشنا هستید در این برنامه بنا داشتیم و می خواستیم با تمسک به اخلاق علوی حضرت آقا امیر المؤمنین و سیره مهدوی حضرت آقا ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) خودمان را ان شاء الله بتوانیم همرنگ سربازان آن حضرت بکنیم و بتوانیم در زمره سربازان آن حضرت در بیاییم.

نکته مهمی که حضرت استاد اشاره داشتند این بود باید خودمان را از آلودگی های نفسانی آن چیزی که روی قلب ما نشسته است آن زنگارهای که قلب ما را فرا گرفته است آن غبارها را اول باید بزداییم تا آماده بشویم ان شاء الله عمل مان هم عمل صالح و نیکی بشود از جمله آن اعمال سیئه ای که شاید ما آن را عمل به حساب نیاوریم بحث تکبر بود.

این بحث ادامه پیدا کرد به شیطان شناسی رسیدیم به عنوان اولین کسی که مرتکب چنین خطا و اشتباهی شد این که شیطان قسم خورده بود بنی آدم را به خاطر اخراجی که از بهشت انجام شد می خواست از بنی آدم انتقام بگیرد و قسم خورد می خواهد تمام مردم را گمراه کند.

نکته ای که بسیار مهم بود و قصد داشتیم از حضرت استاد بیشتر بشنویم و از محضرشان استفاده کنیم و بحث ناتمام ماند این بود چه کار کنیم در زمره آن افرادی که شیطان آن ها را وسوسه می کند و در دام می اندازد نیافتیم؟‌‌ّ‌ چه کار کنیم جزء آن افرادی بشویم که شیطان بر آن تسلط ندارد؟ حضرتعالی در جلسات گذشته اشاره های داشتید اما بحث نا تمام ماند.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم‏، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَبِهِ نَسْتَعين وَهُوَ خَيرُ نَاصِرٍ وَ مُعِينْ الْحَمْدُلِلَّه ‏وَ الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَعلَیٰ آلِهِ آل الله لَا سِيَّمَا علَیٰ مَوْلانَا بَقِيَّةَ اللَّه‏ وَ الّلعنُ الدّائمُ‏ علَیٰ أَعْدائِهِمْ أعداءَ الله إلىٰ يَوم لِقَاءَ اللّه، وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ، حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ، نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ

در جلسات گذشته در رابطه با انواع و اقسام حیله های که شیطان، انسان ها را از راه به در می کند و در گودی ضلالت و گمراهی قرار می دهد صحبت شد. رسیدیم به آن جایی که قرآن از عده ای نام می برد که این ها از گزند شیطان در امان هستند و از وسوسه شیطان مصون هستند. عرض کردیم یکی از این ها مخلَصین است

(قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيتَنِي لَأُزَينَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِينَّهُمْ أَجْمَعِينَ * إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ)

گفت: پروردگارا! چون مرا گمراه ساختی، من (نعمت های مادی را) در زمين در نظر آنها زينت می ‌دهم، و همگی را گمراه خواهم ساخت، مگر بندگان مخلصت را.

سوره حجر (15): آیه 39 و 40

تمام بندگانت را گمراه می کنم. کارهای بد را آرایش می کنم کار خوب برای آن ها جلوه می دهم (إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ) مگر آن بندگان مُخلَص.

 در سوره ص هم آمده است قبلاً عرض کردم توصیه بزرگان مثل مرحوم «قاضی» و دیگران این بود شب جمعه بعد از نماز عشاء قبل از آن که نافله (وتیره) را بخوانید سوره ص هدیه به حضرت ولی عصر بخوانید خیلی عنایت ها در آن است.

یعنی اگر با حضور و خالصانه خوانده شود چه بسا درهای رحمت و توحید به روی انسان گشوده شود و جزء کسانی باشیم که مخلَص شدیم شیطان دیگر از ما قطع امید کرده است. در سوره ص دارد

(قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِينَّهُمْ أَجْمَعِينَ * إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ)

گفت: به عزتت سوگند، همه آنان را گمراه خواهم کرد، مگر بندگان خالص تو، از ميان آنها!

سوره ص (38): آیات 82 و 83

قسم می خورد خدایا به عزتت سوگند همه را گمراه می کنم (إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ) مگر آن هایی که واقعاً مخلَص هستند. شیطان شش هزار سال با ملائکه بود خدا را عبادت کرده است همه چیز را می داند و از همه چیز آگاه است. این که می گوید به عزتت همه را گمراه می کنم جز مخلَصین خودش می داند مخلَصین در جایی هستند که فکر اغوای آن ها را هم نمی تواند داشته باشد.

امیدواریم که خدای عالم همه ما را به آن مرحله برسند نه مخلِصین. من قول دادم در رابطه با تفاوت میان مخلَصین و مخلِصین صحبت کنم مخلِصین اسم فاعل به کسر لام، مخلَصین اسم مفعول به فتح لام؛ میان این دو تفاوت از زمین تا آسمان است. خیلی خلاصه اش:

(دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ)

در آن هنگام، خدا را از روی اخلاص می ‌خوانند

سوره یونس (10): آیه 22

عبادت هایش خالص برای خدا است ریا، عُجب و خودنمایی در کار نیست ولی آن جایی که

(إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ)

ما آنها را با خلوص ويژه ‌ای خالص کرديم، و آن يادآوری سرای آخرت بود!

سوره ص (38): آیه 46

خدا می گوید ما آن ها را خالص کردیم ان شاء الله در این زمینه مفصل صحبت خواهیم کرد. بحث متوکلین بود گفتیم کسانی که قلباً و با تمام وجود به خدا توکل داشته باشند شیطان به آن ها تسلط ندارد. آن های که همه را از خدا می دانند و همواره شاگر و به یاد خدا هستند شیطان به آن ها تسلط ندارد.

نکته ای ماند که خیلی مهم است دوست دارم مقداری عزیزان بیننده دقت بیشتری در این زمینه داشته باشند بتوانیم نمی از اقیانوس رحمت الهی را با زبان الکن مان بیان کنیم.

(وَلَقَدْ صَدَّقَ عَلَيهِمْ إِبْلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقًا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ * وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيهِمْ مِنْ سُلْطَانٍ إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ وَرَبُّكَ عَلَى كُلِّ شَيءٍ حَفِيظٌ)

(آری) به يقين، ابليس گمان خود را درباره آنها محقق يافت که همگی از او پيروی کردند جز گروه اندکی از مؤمنان! او سلطه بر آنان نداشت جز برای اينکه مؤمنان به آخرت را از آنها که در شک هستند باز شناسيم؛ و پروردگار تو، نگاهبان همه چيز است!

سوره سبأ (34): آیات 20 و 21

به یقین شیطان، گمان خود را در رابطه با بندگان خدا محقق کرد همگی از او تبعیت کردند (فَاتَّبَعُوهُ) همه (إِلَّا فَرِيقًا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ) نه همه مؤمنین؛ یک عده و اندکی از مؤمنین از شیطان تبعیت نکردند.

 (فَرِيقًا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ) چرا تبعیت نکردند؟ (وَمَا كَانَ لَهُ عَلَيهِمْ مِنْ سُلْطَانٍ) شیطان به این گروه اندک مؤمنین هیچ تسلطی ندارد.

این کار را کردیم (إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يؤْمِنُ بِالْآخِرَةِ مِمَّنْ هُوَ مِنْهَا فِي شَكٍّ) تا آن کسانی که به خدا ایمان آوردند و یقین دارند خدایی، قبری و قیامتی است این ها با آن های که شک دارند چه کسی از آن طرف آمد خبر بدهد؟ از کجا معلوم؟ چه شد و چه نشد؟ مردیم هر کاری می خواهند بکنند، بکنند. شیطان مدام القائاتی می کند. می گوید تفاوت این ها باید کاملاً روشن بشود.

در سوره اسراء با ترجمه «تفسیر نمونه»:

(إِنَّ عِبَادِي لَيسَ لَكَ عَلَيهِمْ سُلْطَانٌ وَكَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلًا)

(اما بدان) تو هرگز سلطه‌ ای بر بندگان من، نخواهی يافت (و آنها هيچ گاه به دام تو گرفتار نمی ‌شوند)! همين قدر کافی است که پروردگارت حافظ آنها باشد.

سوره اسراء (17): آیه 65

خدای عالم به شیطان می گوید تو بر بنده های من تسلط نداری؛ ما هم ادعای بندگی داریم ولی شبانه روزمان اسیر دست شیطان هستیم. اگر خودمان به حساب خودمان برسیم ببینیم هر روز چقدر غیبت کردیم، دروغ گفتیم؟ به سر زن و بچه و دیگران عصبانی شدیم؟ گرفتار حسد، گرفتار کینه و تکبر و ... شدیم.

می گوید آن های که بنده من هستند شیطان تو بر آن ها هیچ تسلط نداری (وَكَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلًا) این بنده هایم به من توکل کردند و کار را به من واگذار کردند. چون به من توکل کردند دیگر تو بر آن ها هیچ تسلطی نداری.

 در سوره حجر:

(إِنَّ عِبَادِي لَيسَ لَكَ عَلَيهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ * وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ)

که بر بندگانم تسلط نخواهی يافت؛ مگر گمراهانی که از تو پيروی می ‌کنند؛ و دوزخ، ميعادگاه همه آنهاست!

سوره حجر (15): آیات 42 و 43

ای شیطان بنده های من از وسوسه های تو در امان هستند و به آن ها تسلط نداری (إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ) مگر آن دسته از گمراهانی که از تو تبعیت می کنند. بعد قرآن می گوید (وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ) جایگاه این ها آتش جهنم است. این جا هم دارد می گوید (إِنَّ عِبَادِي لَيسَ لَكَ عَلَيهِمْ سُلْطَانٌ) ما هم ادعای بنده خدا را داریم.

پس معلوم می شود (عِبَادِی) غیر از (عباد الرحمن و عباد الله) این جا خدای عالم عباد را به خودش نسبت داد می گوید بنده من؛ بنده من بودن خیلی بزرگ است که انسان برسد به مرحله ای که بنده خدا باشد.

 همان طوری که در تشهد نمازمان می گوییم «اشهد ان محمد عبده و رسوله‏»؛ یعنی بالاترین مقام نبی مکرم از رسالت هم مهم تر و جلوتر از رسالت آمده است بنده خدا بودن است؛ یعنی در یک جمله مطیع خدا بودن، در یک جمله تقوا داشتن به واجبات عمل کردن از محرمات اجتناب کردن.

 گفتن این دو جمله خیلی ساده است و شنیدنش هم راحت تر است به واجبات خدا کردن اتیان واجبات و ترک محرمات؛ ولی در عمل به تعبیر مرحوم «قاضی (رضوان الله تعالی علیه)» در بعضی از قضایا می گوید مثل این که با مژه های چشم تان کوه بکنید چقدر سخت است! این که انسان بتواند تقوا را رعایت کند البته بارها گفتیم دو نوع تقوا داریم قرآن دو نوع تقوا را بیان می کند یکی:

(فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ)

پس تا می ‌توانيد تقوای الهی پيشه کنيد

سوره تغابن (64): آیه 16

آن قدری که توانایی دارید و قدرت تان می رسد تقوا، واجبات و محرمات را رعایت کنید. آن جایی که شیطان گول تان زد (ذِكْرِ اللَّهِ) خدا را یاد کنید استغفار کنید خدا راه را برای ما گشوده است از این طرف شیطان را بر ما مسلط کرد و ما هم از این فرصت خدا دادی سو استفاده می کنیم ولی خدای مهربان می گوید حالا گرفتار شیطان شدی فوری استغفار کن؛ استغفار فوری اثرات گناه را از بین می برد.

«طُوبَى لِعَبْدٍ کَتَبَ عِنْدَ كُلِّ سَيِّئَةٍ أَسْتَغْفِرُ اللَّه‏»

شاید این روایت را هزار بار گفته باشم رسول اکرم فرمود خوشا به حال آن بنده ای که در کنار هر گناه یک استغفاری هم ثبت می کند و این نشانه دوستی خدای عالم است. در روایت دارد خدای عالم بنده ای را که دوست داشته باشد اگر گمراه شد و معصیت کرد بلافاصله استغفار می کند. ولی بنده ای که خدا دوستش ندارد گناه می کند هرگز استغفار نمی کند.

دارد بر این که مثلاً بنده ده یا پنجاه سال قبل گناهی کرد یادش رفته استغفار کند یک دفعه یادش می افتد استغفار می کند این نشانه محبت خدا به یک بنده است.

ولذا در این آیات می گوید شیطان بر بندگان من تسلط ندارد. بارها گفتم بنده خدا را در یک جمله خیلی کوتاه می شود بیان کرد یعنی کسی در برابر اراده خدا، ارده ای ندارد.

اراده اش همه نشأت گرفته از اراده خدا و حضرت ولی عصر (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) است. در سوره انبیاء خدای عالم می فرماید:

(وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يرِثُهَا عِبَادِي الصَّالِحُونَ)

در «زبور» بعد از ذکر (تورات) نوشتيم: بندگان شايسته ‌ام وارث (حکومت) زمين خواهند شد!

سوره انبیاء (21): آیه 105

در «زبور» نوشتیم بعد از یاد خدا این که خدا را زمین بندگان خدا به ارث می برند این آیه هم در رابطه با ظهور حضرت مهدی (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) است. مراد از (عِبَادِي الصَّالِحُونَ) آقا حضرت حجت (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) و یاران با صفای آن بزگوار است. ولذا در این جا هم از (عِبَادِی) نام برده است.

 در سوره فجر:

(يا أَيتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ * ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيةً مَرْضِيةً * فَادْخُلِي فِي عِبَادِي * وَادْخُلِي جَنَّتِي)

تو ای روح آرام ‌يافته! به سوی پروردگارت باز گرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است، پس در سلک بندگانم در آی، و در بهشتم وارد شو!

سوره فجر (89): آیات 27 تا 30

ای نفس مطمئنه یعنی آن های که از نفس اماره به نفس لوامه ترقی می کنند از نفس لوامه به نفس ملحمه ترقی می کنند

(فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا)

سپس فجور و تقوا (شر و خيرش) را به او الهام کرده است

سوره شمس (91): آیه 8

از آن جا هم به نفس مطمئنه این ها مراحل سیر و سلوک و مراحل پیمودن راه کمالات است که قرآن به صراحت بیان کرده است. خدا ان شاء الله به همه ما و شما بینندگان عزیز توفیق بدهد بتوانیم این مراحل را طی کنیم تا به نفس مطمئنه برسیم. می گوید وقتی به مطمئنه رسیدی این جا همه چیز دست خدا است.

هم تو از خدا راضی هستی هم از خدا تو راضی است خدا هر چه برای ما انتخاب می کند همان خوب است. بیماری انتخاب می کند همان خوب است صحت انتخاب می کند همان خوب است بلا انتخاب می‌کند یا نعمت انتخاب می کند همه دست اوست.

(قُلْ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ)

بگو: همه اينها از ناحيه خداست.

سوره نساء (4): آیه 78

همه از ناحیه خدای عالم است ولی بلاهایی که به ما می رسد دو مرحله دارد (عزیزان داشته باشند) مصیبت ها،‌ بلاها و گرفتاری ها؛ یک دفعه معلول گناه ما هست

(وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ)

و آنچه از بدی به تو می ‌رسد، از سوی خود توست.

سوره نساء (4): آیه 79

بلاهای که به شما می رسد همه نتیجه نفس اماره شما است یک دفعه برای ترفیع مقام است خدای عالم مصیبت و مشکلاتی برای انسان درست می کند تا انسان به مراحل بالاتر برسد.

انبیاء و اولیاء الهی گناهی ندارند ولی در دنیا همه اش با مشکلات و مصیبت ها دست و پنجه نرم می کنند خدای عالم می خواهد با این مشکلات مقامات آن ها را بالا ببرد. اگر کسی گرفتار شد شماتت نکنیم شماتت کردن باعث می شود خودمان گرفتار شویم. دارد کسی بنده ای را شماتت کند خدا گرفتار همان مورد شماتتش می کند ولو در درون خانه اش و کنار خانواده اش.

 ولذا عبارتی که بارها عزیزان مان شنیدند وقتی رسول اکرم برای مصائب امام حسین گریه کرد «ام سلمه» از رسول الله خواست آقا جان تو پیغمبر خدا هستی از خدا بخواه این مصیبت جانکاه را از امام حسین بر طرف کند.

حضرت فرمود «ام سلمه» خدای عالم برای امام حسین یک مقامی در نظر گرفته است که جز از راه تحمل این مصائب به آن جا نمی رسد.

مثال خیلی ساده ای بزنم کسی بیماری خیلی شدیدی دارد از بیماری بی تابی می کند ولی دکتر می گوید باید این آمپول روغنی را بزنی درد هم دارد این آمپول را می زند درد دارد ولی برای این بیمار از صمیم قلبش سوال کنی خوشحال است. می گوید این آمپول روغنی این همه درد دارد برای بهبودی من است اظهار ناراحتی هم نمی کند از آمپول زن هم گلایه نمی کند.

 بلا تشبیه بلا تشبیه اولیاء خدا می دانند با این مصائب و مشکلاتی که دارند به مقامات خیلی بالاتری خدای عالم آن ها را می رساند ولذا دارد حضرت سید الشهداء در روز عاشوراء هر چه مصیبت ها سنگین تر می شد امام حسین چهره اش بشاش تر و خوشحال تر می شد.

این را از کلمات حضرت «امام (رضوان الله تعالی علیه)» یکی، دو بار شنیدم ظاهراً در «تفسیر سوره حمد» هم داشتند در عاشوراء مصیبت ها هر چه سخت تر و دشوارتر امام حسین خوشحال تر می شدند می گوید «رِضاکَ رِضانا» نمی گوید «رِضاً برضائک»؛ خدای رضایت تو رضایت من است هر چه تو بخواهی همان است.

می گوید به طرف پروردگارت برو (رَاضِيةً مَرْضِيةً) هم از خدا راضی باش هم خدا از تو راضی باشد. (فَادْخُلِي فِي عِبَادِي) ای بنده ای که از نفس اماره به نفس لوامه از آن جا به ملحمه رفتی از آن جا به مطمئنه رسیدی حالا وارد جُرگه بندگی من شو یعنی این مراحل را طی کردی هنوز (فَادْخُلِي فِي عِبَادِي) نبود حالا در دایره بندگی من بیا (وَادْخُلِي جَنَّتِي) تا وارد بهشت من شوی (جَنَّتِی) خدا به خودش اضافه کرده است بهشت من نه آن (الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ)

(مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ)

توصيف بهشتی که به پرهيزگاران وعده داده شده

سوره رعد (13): آیه 35

«وُعد المؤمنون، وُعِد الصالحون» آن بهشتی که خدا به متقین داد با این بهشتی که به خودش دارد اضافه می کند زمین تا آسمان تفاوتش است. وارد بهشت من شو یعنی بهشت لقاء من شو!

 جلسه قبل عرض کردم در نمازمان می گوییم:

(اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ)

ما را به راه راست هدايت کن

سوره فاتحه (1): آیه 6

خدایا ما را به راه راست هدایت کن خدا هم می گوید خدا در صراط مستقیم است ولذا اولیاء الله همیشه در آداب نمازشان و ... بویژه حضرت «امام» می گوید (اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ) خدایا ما را هدایت کن به آن راهی که ما را به لقاء الله برساند. یعنی بالاترین آرزوی اولیاء و انبیاء است که به لقاء الله برسند.

«وَ لِقَاؤُكَ قُرَّةُ عَيْنِي‏»

امام سجاد (سلام الله علیه) در مناجات خمس عشر می گوید ملاقات و لقاء تو نور چشم من است.

«وَ رُؤْيَتُكَ حَاجَتِي‏»

دیدن تو حاجت من است

 بعد دارد:

«صِّرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَداءِ وَ الصَّالِحِين‏»

زاد المعاد- مفتاح الجنان‏؛ نويسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏ (تاريخ وفات مؤلف: 1110 ق‏)، محقق / مصحح: اعلمى، علاءالدين‏، ناشر: موسسة الأعلمي للمطبوعات‏، بيروت‏ 1423 ق، ص411

خدایا مرا به لقائت برسان آن جایی که همجوار انبیاء، شهداء و اولیائت بشوم!

 ولذا در نماز که می‌خوانیم:

(اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ * صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيهِمْ)

ما را به راه راست هدايت کن راه کسانی که آنان را مشمول نعمت خود ساختی!

سوره فاتحه (1): آیات 6 و 7

این را در نظر داشته باشیم که ما از خدا می خواهیم به لقاء الله برسیم وقتی به لقاء الله رسیدیم:

«كُنْتُ سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِه‏»

الكافي (ط - الإسلامية)؛ نویسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، محقق/ مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، ناشر: دار الكتب الاسلامیة، ج2، ص352، بَابُ مَنْ آذَى الْمُسْلِمِينَ وَ احْتَقَرَهُم‏، ح7

الجامع الصحيح المختصر؛ اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي الوفاة: 256، دار النشر: دار ابن كثير , اليمامة - بيروت - 1407 - 1987، الطبعة: الثالثة، تحقيق: د. مصطفى ديب البغا، ج5، ص2384، 6137

آن جا دیگر چشم، دهان مال ما نیست همه مال خدا است خدا با دهان ما سخن می گوید خدا با چشم ما می بیند خدا با دست و پای ما حرکت می کند یعنی همه اعضاء و جوارح مان خدا می شود.

(فَأَينَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ)

و به هر سو رو کنيد، خدا آنجاست!

سوره بقره (2): آیه 115

اگر به این جا رسیدیم پس وارد (فَادْخُلِي فِي عِبَادِي) شدیم نتیجه اش (وَادْخُلِي جَنَّتِي) می شود. این ها در حقیقت دور نمایی از کسانی است که از تسلط شیطان در امان هستند، از خدا می خواهیم به حق رسول اکرم، آقا امام صادق (سلام الله علیه) هنوز فضای عالم هستی بوی رسول الله و امام صادق می دهد به برکت این دو بزرگوار ماها را هم برساند به آن جایی که انبیاء، صدیقین، شهداء و صالحین را رسانده است!

مجری:

ان شاء الله، حضرت استاد نسبت به عباد، چند دسته را حضرتعالی جلسات گذشته و هم این جلسه فرمودید به مخلَصین، عباد و مؤمنین نیز اشاراتی شده بود که این ها هم افرادی بودند مؤمن بودند طبق آیه قرآن

(إِنَّهُ لَيسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَى رَبِّهِمْ يتَوَكَّلُونَ)

چرا که او، بر کسانی که ايمان دارند و بر پروردگارشان توکل می ‌کنند، تسلطی ندارد.

سوره نحل (16): آیه 99

مؤمنان و افراد با ایمان هم از وسوسه ها و تسلط شیطان در امان هستند. بحث نسبت به عباد خیلی خوب، مو شکافانه و کامل شد همان اول نسبت به عباد نگاه می کردیم می گفتیم همه مردم عباد خداوند هستند اما با این نوع تعبیرات متوجه شدیم به این سادگی هم نیست. مؤمن بودن چه بسا نیاز به توضیح بیشتری دارد.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

در مؤمنین حرف خیلی زیاد است در آخر سوره یوسف خدای عالم می فرماید اکثر آن های که مؤمن هستند در گودال شرک گرفتار شدند. آیه خیلی خطرناکی است هر وقت این آیه یادم می افتد بدنم واقعاً می لرزد

(وَمَا يؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ)

و بيشتر آنها که مدعی ايمان به خدا هستند، مشرکند!

سوره یوسف (12): آیه 106

اکثر آن های که دم از ایمان می زنند مشرک هستند. وقتی جناب عزرائیل می آید غرض اکثریت کسانی که دم از ایمان می زنند خدا می گوید این ها را به عنوان مؤمن قبول ندارم مشرک هستند. وقتی پرده ها کنار می رود حضرت عزرائیل تشریف می آورد آخرین لحظه تمام زندگی ما از بدو تولد حتی از عالم رحم مادر تا لحظه مرگ جلوی چشم مان رژه می رود.

آن جا اولین جایی است که پرده ها کنار می رود حقیقت خودمان را آن جا می یابیم ولی هر چه التماس کنیم ما را بر گردانند بر نمی گردانند.

دوستان بارها گفتم یک مرتبه به دنیا آمدیم و یک مرتبه هم از دنیا می رویم زندگی دنیا مثل سراب است

(وَمَا هَذِهِ الْحَياةُ الدُّنْيا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِي الْحَيوَانُ لَوْ كَانُوا يعْلَمُونَ)

اين زندگی دنيا چيزی جز سرگرمی و بازی نيست؛ و زندگی واقعی سرای آخرت است، اگر می ‌دانستند!

سوره عنکبوت (29): آیه 64

زندگی، آخرت است آن جا سال های زیاد عمر کنیم نیست زندگی دائمِ دائم است آن های که بهشت می روند نعمت های آن چنانی همیشه و همیشه هست. (نستجیر بالله) آن های که به جهنم می روند آتش جهنم برای همیشه با آن ها است. خیلی درد است انسان یک دفعه چشمش را باز کند ببیند در دنیا باخته است.

در دنیا تمام هستیی که خدا به او داده بود به ثمن بخسی فروخته است دنبال زن، بچه، شغل، پول، درآمد، مقام و امثال این ها بود.

 خوشا به حال آن های که هر لحظه به یاد مرگ و آخرت هستند امیر المؤمنین در «نهج البلاغه» غالب خطبه هایش در رابطه با تذکر مرگ است. در خطبه 204 «نهج البلاغه» دارد: «تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللَّه‏»، آقا امیر المؤمنین، اصحابش را خیلی زیاد با این عبارت ها نصیحت می کرد

«تَجَهَّزُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ فَقَدْ نُودِيَ فِيكُمْ بِالرَّحِيلِ وَ أَقِلُّوا الْعُرْجَةَ [الْعَرْجَةَ] عَلَى الدُّنْيَا وَ انْقَلِبُوا بِصَالِحِ مَا بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ الزَّاد‏»

آماده آخرت باشید خدا رحمت کند ندای الرحیل کشیده شد. زمان سابق آن های که می خواستند به «کربلاء» و ... بروند این طور نبود پیامک و ... باشد چاووش خوانی در کوچه ها می افتاد می گفت هر که دارد هوس کرببلا بسم الله این را «الرحیل» می گفتند یعنی چاووش بانگ سفر را ندا می دهد.

 پدر از دنیا رفت یک بانگ الرحیل، مادر، برادر و ... از دنیا رفتند هر کدام از این ها یک بانگ الرحیل هستند.

«فَإِنَّ أَمَامَكُمْ عَقَبَةً كَئُوداً وَ مَنَازِلَ مَخُوفَةً مَهُولَة»

مسلمان ها ببینید و بدانید پیشاپیش شما منزل های مخوف و وحشتناکی است پستی، بلندی های خیلی سختی در پیش دارید.

«لَا بُدَّ مِنَ الْوُرُودِ عَلَيْهَا وَ الْوُقُوفِ عِنْدَهَا.»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص321

هیچ راه گریزی ندارید تمام آن پستی، بلندی های را باید بپیمایید و تمام منزل های وحشتناک و مخوف را باید پشت سر بگذارید.

این عبارت خیلی عجیب است این جملات را از اینترنت بگیرید در قنوت نمازتان یا نماز شب بیدار می شوید این جمله امیر المؤمنین را زمزمه کنید.

من این شعر «بابا طاهر» را زیاد می خوانم:

خدایا از آن روزی که ما را آفریدی * به غیر از معصیت چیزی ندیدی

خداوندا به حق هشت و چارت * زما بگذر شتر دیدی ندیدی!

بعد به جمله حضرت امیر برخورد کردم که حضرت امیر (سلام الله علیه) تعبیر خیلی عجیبی دارد، مضمون عبارت حضرت امیر است خدایا تمام عمرم را در گناه تباه کردم پرونده ام را با گناه سیاه کردم بعد می فرماید:

«آهِ مِنْ نَارٍ تُنْضِجُ الْأَكْبَادَ وَ الْكُلَى آهِ مِنْ نَارٍ نَزَّاعَةٍ لِلشَّوَى‏»

الأمالي (للصدوق)؛ ابن بابويه، محمد بن على، محقق/ مصحح: ندارد. ناشر: كتابچى، ص79

خدایا پناه به تو می آورم ای داد، ای وای از آتشی که جگر را می سوزاند قلب انسان را می سوزاند. آه از آن آتشی که پوست انسان را می سوزاند و می ریزد. تعبیر خیلی عجیبی است.

لذا تلاش کنیم با جملاتی که حضرت امیر المؤمنین، امام سجاد و دیگر ائمه دارند تکه هایی را بگیریم این تکه ها را با خودمان زمزمه کنیم.

مرحوم آیت الله «کشمیری (رضوان الله تعالی علیه)» افتخار داشتیم چند سالی خدمت شان بودیم مخالف بود با ختم قرآن هایی که ماها داریم. ماه رمضان یکی، دو بار قرآن ختم کردیم می گوید قرآن ختم کردی چه عایدت شد؟ به جای ختم قرآن مدام سوره فلان، سوره فلان یک آیه را بگیر مقداری به تفسیرش نگاه کن این آیه را بیست و چهار ساعت زمزمه کن، بگذار پیام آیه با رگ، پوست و استخوانت عجین بشود. توصیه این بزرگوار به همه شاگردانش بوده است.

 ولذا تلاش کنیم شب هایمان را با ناله های امیر المؤمنین (سلام الله علیه) بگذرانیم.

مجری:

متن در «امالی شیخ صدوق» است:

«آهِ إِنْ أَنَا قَرَأْتُ فِي الصُّحُفِ سَيِّئَةً أَنَا نَاسِيهَا وَ أَنْتَ مُحْصِيهَا فَتَقُولُ خُذُوهُ فَيَا لَهُ مِنْ مَأْخُوذٍ لَا تُنْجِيهِ عَشِيرَتُهُ وَ لَا تَنْفَعُهُ قَبِيلَتُهُ يَرْحَمُهُ الْمَلَأُ إِذَا أُذِّنَ فِيهِ بِالنِّدَاءِ ثُمَّ قَالَ آهِ مِنْ نَارٍ تُنْضِجُ الْأَكْبَادَ وَ الْكُلَى آهِ مِنْ نَارٍ نَزَّاعَةٍ لِلشَّوَى»

الأمالي (للصدوق)؛ ابن بابويه، محمد بن على، محقق/ مصحح: ندارد. ناشر: كتابچى، ص79

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

مضمون همان شعری است که «بابا طاهر» دارد

از آن روزی که ما را آفریدی * به غیر از معصیت چیزی ندیدی

خداوندا به حق هشت و چارت * ز ما بگذر شتر دیدی ندیدی!

بعد می گوید «آهِ مِنْ نَارٍ تُنْضِجُ الْأَكْبَادَ وَ الْكُلَى آهِ مِنْ نَارٍ نَزَّاعَةٍ لِلشَّوَى»؛ می بینیم قرآن نسبت به مؤمنین اعلام خطر می کند (وَمَا يؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ) مؤمنین واقعی چه کسانی هستند؟ خدای عالم در قرآن سوره ای به نام مؤمنون دارد (خیلی خوب است) اگر بخواهیم ببینیم مؤمنینی که از گزند شیطان در امان هستند در حِصن حصین الهی هستند مرهون شفاعت اهل بیت هستند این مؤمنین چه ویژگی های دارند؟ قرآن یک سوره مستقل به نام المؤمنون دارد در ابتدایش می گوید:

(قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ * الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ * وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ * وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ * وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ * وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ * الَّذِينَ يرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ)

مؤمنان رستگار شدند؛ آنها که در نمازشان خشوع دارند؛ و آنها که از لغو و بيهودگی روی ‌گردانند؛ و آنها که زکات را انجام می ‌دهند؛ و آنها که دامان خود را (از آلوده‌ شدن به بی ‌عفتی) حفظ می ‌کنند؛ و آنها که امانتها و عهد خود را رعايت می ‌کنند؛ (وارثانی) که بهشت برين را ارث می ‌برند، و جاودانه در آن خواهند ماند!

سوره مؤمنون (23): آیات 1- 2- 3- 4- 5 – 8 - 11

بر خلاف آیه آخر سوره یوسف (وَمَا يؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ)؛ مؤمنین رستگار هستند کدام مؤمنین؟ بعد می گوید (الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ) آن های که در نمازشان خشوع دارند، به تعبیر یکی از اعاظم وقتی نماز می خوانی ببین با چه کسی حرف می زنی؟ چه حرف می زنی و چگونه حرف می زنی؟

وقتی (إِياكَ نَعْبُدُ) می گویی یعنی خدایا فقط تو را عبادت می کنم غیر از تو کس دیگری را بندگی نمی کنم (وَإِياكَ نَسْتَعِينُ) از حول و قوه غیر الهی تبری می جویم فقط و فقط و فقط چشم امیدم به تو و عنایتت است. آیا این طوری هستی؟

یا نماز شروع می کنیم به فکر زن، بچه، وام و مشکلات زندگی و ... هستیم؟ اگر مؤمنی دو رکعت نماز بخواند از اول تا آخرش هیچ خطوراتی به ذهنش نیاید قریب به این عبارت تمام گناهانش بخشیده می شود ولو به ذرات و کف دریا باشد مثل روزی که تازه از مادر متولد شده است.

(وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ) آن هایی که از لغو و بیهوده اعراض دارند آیا ما این طوری هستیم؟

(وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ) نسبت به حقوق مالی دقت دارند (وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ) نسبت به نا محرم مراقب هستند خودشان را به نا محرم نشان نمی دهند به نا محرم نگاه نمی کنند، عفت و پاکی را افتخار خودشان می دانند.

 تا آن جایی که (وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ) امانتدار هستند نسبت به عهد و پیمان شان وفادار هستند.

(الَّذِينَ يرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ) این ها کسانی هستند که فردای قیامت در بهشتِ فردوس دائمی هستند.

 ان شاء الله بعداً اسامی بهشتی که در قرآن آمده است من جمله از این ها بهشت لقاء، بهشت فردوس و امثال این ها ببینیم قرآن از بهشت چه تعابیری دارد و چه مناسبتی دارد؟ همچنین یکی از ویژگی های مؤمنین این است در برابر دستور الهی و دستور رسول اکرم تسلیم محض هستند.

(فَلَا وَرَبِّكَ لَا يؤْمِنُونَ حَتَّى يحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَينَهُمْ ثُمَّ لَا يجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيتَ وَيسَلِّمُوا تَسْلِيمًا)

به پروردگارت سوگند که آنها مؤمن نخواهند بود، مگر اينکه در اختلافات خود، تو را به داوری طلبند؛ و سپس از داوری تو، در دل خود احساس ناراحتی نکنند؛ و کاملا تسليم باشند.

سوره نساء (4): آیه 65

در دعوای بین خود و شیطان، دعوای خود و خانواده، دعوای بین خود و مافوق شان و امثال این ها ملاک، خدا و پیغمبر است. (ثُمَّ لَا يجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجًا مِمَّا قَضَيتَ وَيسَلِّمُوا تَسْلِيمًا) وقتی من با کسی مشاجره می کنم یقین کردم حق با اوست اگر رسول اکرم هم این جا بود قضاوت می کرد می گفت حق با فلانی است باید تسلیم شوم. در دلم نیاورم چرا مثلاً خدا حق را به او داد؟ پیغمبر حق را به او داد؟

نکته سوم برائت از دشمنان خدا و رسول یکی از ویژگی های مؤمن این است

(لَا تَجِدُ قَوْمًا يؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيوْمِ الْآخِرِ يوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ)

هيچ قومی را که ايمان به خدا و روز رستاخيز دارند نمی ‌يابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند

سوره مؤمنون (58): آیه 22

هیچ مؤمنی به خدا و قیامت ایمان نمی آورد مگر این که دشمنان خدا و پیغمبر را دشمن بدارد با این ها رابطه نداشته باشد، با مشرکین علقه رابطه ای نداشته باشد.

در عصر حاضر «آمریکا» خیر خواه ملت ما نیست به تعبیر «مقام معظم رهبری» رؤسای قبلی «آمریکا» محافظه کار بودند نسبت به دشمنی شان با «ایران» تزویر می کردند، حق مطلب را نمی گفتند ولی این آقایی که اخیراً سر کار آمد حق مطلب را گفت.

گفت ما می خواهیم «ایران» تسلیم ما بشود هر چه ما گفتیم انجام بدهد مثل «عربستان سعودی، امارات، بحرین»، «ترامپ» آن جا می رود میلیاردی برایش هدیه می دهند نتیجه اش هدیه اش همین شد به «قطر» حمله کردند. «قطر» اگر از غصه بمیرد و خودش را زنده به گور کند با این اتفاقی که اخیراً افتاد جا دارد.

می خواهد جلسه صلح بر قرار کند مسئولین «حماس» را در ساختمانی جمع کرد با مسئولین نحس «اسرائیل» صلح برقرار کند. یک دفعه «اسرائیل» حمله می‌کند همه را می زند. خیلی جالب است می گوید گفتیم در منطقه جوابی به «آمریکا» خواهیم داد می توانی جواب بدهی بدبخت بیچاره؟ «آمریکا» زیر پایش شماها را له کرده است.

بدون «آمریکا» نمی توانید آب بخورید حالا می خواهید جواب بدهید؟ اگر مرد بودید جواب می دادید این بالاترین ننگ برای یک کشور اسلامی است.

البته خیلی از دوستان دیدم در فضای مجازی خیلی داد و بیداد می کنند. «قطر» ببینید چقدر در قضایای «فلسطین» امکانات در اختیار «اسرائیل» قرار داد همه اعضای «حماس» آن جا کشته شوند برای او خیلی مهم نیست ارباب این طوری خواسته است.

بعضی از خودی هایمان افاضه فرمودند رابطه مان را با ارباب درست کنیم ببینیم او چه می گوید! الان هم بعضی از بیانیه های واقعاً شرم آوری دارند می دهند آیا یک آدم عاقل همچنین حرفی می زند؟ آدمی که یک سر سوزن عقل در سرش و فکر در وجودش باشد همچنین بیانه ای می دهد؟

 اخیراً در «صدا و سیما» نسبت به این بیانیه عکس العمل نشان دادند علیه «صدا و سیما» شکایت کردند چرا به بیانیه ما عکس العمل نشان دادند؟ این ها باید محاکمه شوند «قوه قضائیه» ما کجا است؟

 این هایی که می خواهند کشور را به باد بدهند سرنوشت «لیبی، افغانستان،‌ عراق» و کشورهای دیگر را می خواهند در «ایران» پیاده کنند.

 ولذا قرآن می گوید کسانی به خدا و پیغمبر ایمان آوردند که با دشمنان خدا رابطه ندارند. پیغمبر اکرم با مشرکین «مکه» عهد و پیمان بست.

اولین مرحله ای که بر خلاف پیمان شان عمل کردند نبی مکرم عکس العمل نشان داد دوباره با این ها بنشیند قرارداد ببندد و مستقیم یا غیر مستقیم مذاکره کند.

 یکی از ویژگی های مؤمنین این است که با دشمنان خدا و پیغمبر هیچ رابطه و عُلقه ای نباید داشته باشند.

 ویژگی چهارم: ترس واقعی از قیامت

(رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ يخَافُونَ يوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ)

مردانی که نه تجارت و نه معامله ‌ای آنان را از ياد خدا و برپا داشتن نماز و ادای زکات غافل نمی ‌کند؛ آنها از روزی می ‌ترسند که در آن، دلها و چشم ها زير و رو می ‌شود.

سوره نور (24): آیه 37

آیه خیلی عجیبی است این آیه در حق اهل بیت خمسه طیبه (سلام الله علیهم) است این ها مردانی هستند تجارت و معامله از یاد خدا غافل نمی کند. در بازار دارد جنس می فروشد ولی به یاد خدا هست. جنس می خرد به یاد خدا هست. کشاورزی می کند به یاد خدا هست، بنایی می کند به یاد خدا هست. اداره رفت کار مردم را انجام بدهد به یاد خدا هست. مشکلات مردم را برطرف می کند به یاد خدا هست می گوید خدایا برای رضای تو انجام می دهم.

(يخَافُونَ يوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ) می ترسند از روزی که دل ها و چشم ها زیر و رو می شود.

جایی که عقاب پر بریزد * از پشه لاغری چه خیزد!

وقتی امیر المؤمنین، امام سجاد، امام حسین (سلام الله علیه) و دیگر ائمه؛ نبی مکرم به قدری به نماز ایستاد پای مبارکش متورم شد.

در قرآن دارد:

(مَا أَنْزَلْنَا عَلَيكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَى)

ما قرآن را بر تو نازل نکرديم که خود را به زحمت بيفکنی!

سوره طه (20): آیه 2

پیغمبر ما تو را به پیغمبری مبعوث نکردیم و قرآن بر تو نازل نکردیم این طور خودت را اذیت کنی. آن ها نمی توانستند بگویند خدا «ارحم الراحمین» است؟ صدیقه طاهره در نماز، نفسش به شماره می افتاد.

 امام سجاد (سلام الله علیه) وضو می گرفت بدنش می لرزید رنگش زرد می شد می گفتند یابن رسول الله چه حالی است؟ گفت می خواهم با خدایی که آسمان و زمین و صاحب عرش صحبت کنم.

شایسته است کسی که بخواهد با صاحب عرش مناجات کند از او بترسد. امام سجاد (سلام الله علیه) فرزندش ظاهراً امام باقر (سلام الله علیه) در کودکی در چاه افتاد مشغول نماز است مادرش داد، بیداد و گریه می کند امام سجاد به نمازش ادامه داد نمازش تمام شد.

مادر امام باقر عرض کرد یابن رسول الله شما چقدر قصی القلب هستید فرزندت در چاه افتاده است من ناله می زنم. حضرت بالای چاه با یک دست اشاره کرد بچه را آورد حتی پایش هم خیس نشده بود گفت ای «ضَعِیفَةً الإیمان» این فرزندت. داشتم با خدا مناجات می کردم اگر یک لحظه توجهم را از او بر می داشتم او توجهش را از من بر می داشت (به تعبیر من) چه کار می کردم اگر او توجهش را از من بر می داشت؟ البته این بحث دوباره نا تمام ماند سه، چهار مورد دیگر در رابطه با ویژگی های مؤمن هست خدای عالم دارد:

(إِنَّ عِبَادِي لَيسَ لَكَ عَلَيهِمْ سُلْطَانٌ وَكَفَى بِرَبِّكَ وَكِيلًا)

(اما بدان) تو هرگز سلطه‌ ای بر بندگان من، نخواهی يافت (و آنها هيچ‌گاه به دام تو گرفتار نمی ‌شوند)! همين قدر کافی است که پروردگارت حافظ آنها باشد.

سوره اسراء (17): آیه 65

مجری:

پس تکلمه این بحث را ان شاء‌ الله جلسه آینده از حضرتعالی جویا خواهیم شد و استفاده خواهیم کرد.

 (میان برنامه)

مجری:

عرض سلام مجدد خدمت همه شما بینندگان شبکه جهانی حضرت ولی عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف)!

 الحمدلله این توفیق را داریم با برنامه اخلاق علوی و سیره مهدوی در خدمت تان هستیم،... در ایامی که اعیاد پر فروغی را پشت سر گذاشتیم ان شاء الله بتوانیم به صاحب این ایام توسل کنیم و از این شب های عزیز هم ان شاء الله نهایت بهره و استفاده را ببریم.

یکی از بینندگان سوال شان را مطرح کردند ترجیح دادند بنده سوال را مطرح کنم آقای «کریمی» از «بندر لنگه» پرسیدند «کعبه» قبل از اسلام بتخانه بود در جریان اصحاب فیل و «ابرهه» آمد به یک بتخانه ای حمله کرد لشکر ابابیل، پرندگانی بودند که گویا از جانب خود آن بت ها فرستاده شدند و هیچ نسبتی با مسلمانان نداشتند.

این مطلب با این سازگار نیست می گوییم خداوند این کار را کرده است بلکه آن ها می گفتند بت ها از خانه خودشان دفاع کردند!

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

بهترین جواب این که بگوییم پیغمبر اکرم به همین «کعبه»ای که مملو از بت بود یازده، دوازده سال طواف کرده است، این خانه را به عنوان قبله انتخاب کرد. بعد از آمدن شان به «مدینه» شش سال همه مسلمانان به «مکه» ای که مملو از بت بود نماز خواندند پس این ها به طرف بت نماز می خواندند؟ رسول اکرم به طرف بت ها داشت طواف می کرد؟

«حجر اسماعیل» در کنار «بیت الله الحرام» است در کنار بت، دفن کردند؟ سیصد نفر از انبیاء در اطراف «بیت الله الحرام» دفن هستند. اگر از یک مکان مقدسی سوء استفاده شود ارتباط به آن مکان مقدس ندارد.

 امیر المؤمنین، مقدس است یک عده نفهم پیدا می شوند نستجیر بالله «علی اللهی» می شوند. آیا «علی اللهی» باعث می شود از مقام امیر المؤمنین کاسته شود؟ جواب خیلی زیاد است ولی جواب کوچه بازاریش این است!

مجری:

اولین تماس آقای «آقا جانی»‌ از «قم» پشت خط ارتباطی هستن سلام علیکم بفرمایید

تماس بینندگان برنامه

بیننده: (آقای آقا جانی از قم – شیعه)

عرض سلام خدمت فخر شیعه حاج آقای استاد بزرگوار دکتر «حسینی قزوینی» عزیز و استاد مرعشی بزرگوار، ان شاء الله همیشه در پناه آقا صاحب الزمان محفوظ باشید و در صراط مستقیم بر علیه کسانی که (مَغْضُوبِ عَلَيهِمْ) هستند و (ضَّالِّينَ) حساب می شوند ان شاء‌ الله جهاد تبیین کنید.

 دو سوال دارم قبلش یک نکته ای را می خواستم خدمت استاد بزرگوار عرض کنم. کلیپی در کانال شبکه دیدم. یک بزرگواری در رابطه با تقیه و نفاق سوالی کرده بودند حدیثی در «مصنف ابن ابی شیبه» استاد «بخاری»، جلد 6، صفحه 474 می گفت:

«التقية باللسان وليس بالعمل»

الكتاب المصنف في الأحاديث والآثار؛ اسم المؤلف: أبو بكر عبد الله بن محمد بن أبي شيبة الكوفي الوفاة: 235، دار النشر: مكتبة الرشد - الرياض - 1409، الطبعة: الأولى، تحقيق: كمال يوسف الحوت، ج6، ص474، ح33039

تقیه با زبان و در عمل نیست. دقیقاً تقیه خلاف نفاق است چون آدم منافق به زبان می گوید من خدا پرست و مسلمان هستم ولی در عمل، خلافش را عمل می کند به اصطلاح به عنوان یک جاسوس است.

ولی مؤمن برای حفظ جان، مال و این مسائل تقیه می کند ولی در عمل تا جایی که می تواند به نفع اسلام و توحید عمل می کند. این نکته ای بود که گفتم خدمت استاد عرض کنم.

دو سوال در رابطه با دو حدیث دارم حدیثی در کتاب «مستدرک علی الصحیحین حاکم نیشابوری»، جلد 3، صفحه 132، حدیث 4620 این حدیث برای اثبات حقانیت شیعه کاملاً کفایت می کند آدم این حدیث را می خواند دو زاریش می افتد می گوید:

«أنت تبين لأمتي ما اختلفوا فيه من بعدي هذا حديث صحيح على شرط الشيخين ولم يخرجاه»

المستدرك على الصحيحين؛ اسم المؤلف: محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري الوفاة: 405 هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1411هـ - 1990م، الطبعة: الأولى، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، ج3، ص132، ح4620

در اختلافات بعد از من، امیر المؤمنین است که راه حق را تبیین می کند «حاکم نیشابوری» این حدیث را می آورد می گوید «هذا حدیثٌ صحیح علی شرط شیخین» این حدیث طبق شرایط «بخاری» و «مسلم» معتبر است.

 ولی آقای «ذهبی» إن قُلت می آورد و یک جوری اعتبار این حدیث را زیر سوال می برد. آقای «ذهبی» خیلی معاند بود حتی حدیث کاملاً صحیح است هیچ بهانه ای ندارد «یشهدُ قلبی أنَّهُ باطل» قلبم شهادت می دهد دروغ است.

از استاد بزرگوار می خواهم اگر امکان دارد صحت سند این حدیث را اثبات کنند اگر شد تصحیح سندی کنند یقین مان به این حدیث بیشتر بشود.

 حدیث دیگری باز در «المستدرک علی الصحیحین حاکم نیشابوری»، جلد 3، صفحه 158بخشی دارد «و مِنْ مناقب علی رسول الله» ایشان در حدیث 4703 می آورد:

«وأخبرني أبو سعيد النخعي ثنا عبدان الأهوازي ثنا محمد بن عبد الله بن نمير أنا عامر بن السري عن أبي الجحاف عن معاوية بن ثعلبة عن أبي ذر رضي الله عنه قال قال رسول الله صلى الله عليه وسلم لعلي من فارقني فقد فارق الله ومن فارقك فقد فارقني»

المستدرك على الصحيحين، اسم المؤلف: محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري الوفاة: 405 هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1411هـ - 1990م، الطبعة: الأولى ، تحقيق : مصطفى عبد القادر عطا، ج 3، ص 158، ح4703

اگر ممکن است در رابطه با صحت از کتب اهل سنت توضیح بدهید به حقانیت اهل بیت یقین داریم ان شاء الله یقین مان بیشتر شود.

مجری:

موفق باشید، خدا نگهدار شما، تماس بعدی آقای «محمدی» از «اصفهان» پشت خط ارتباطی هستن سلام علیکم بفرمایید

بیننده: (آقای محمدی از اصفهان – شیعه)

سلام علیکم خدا قوت، اگر امکان دارد حضرت استاد درباره آیه 115 سوره توبه بفرمایند منظور از اضلال خداوند بعد از این که آن ها را هدایت کرد، شرط گذاشتند اگر خداوند تقوا را برای مردم بیان کند اضلال هم خواهد کرد. آیه مقداری برایم مفهوم نیست استاد توضیح بفرمایند.

مجری:

خیلی ممنون موفق باشید، تماس بعدی آقای «صمدی» از «سیستان و بلوچستان» تماس ایشان مقداری طول می کشد به ما برسد بعداً وصل می کنیم!

بیننده بعدی آقای «عزیزی» از «قزوین» سلام علیکم بفرمایید

بیننده: (آقای عزیزی از قزوین – شیعه)

سلام علیکم خدمت مجری محترم آقای «مرعشی» بزرگوار و حضرت استاد بزرگوار فخر شیعه، صحبت آن بیانیه را فرمودید یک چیزی در ذهنم آمد معذرت می خواهم گوسفندها را «معاویه» می دزدید نفرینش مال امیر المؤمنین بود. از بینندگان عزیز می خواهم «مسلم» زمانه شان را تنها نگذارند. چند روز پیش در مسجد یک عالم بزرگواری صحبت می کردند می فرمودند امام زمان موقعی ظهور خواهد کرد که اسلام غالب بشود. این را لطف کنید توضیح بدهید.

مجری:

خیلی ممنون موفق باشید خدا نگهدارتان، حضرت استاد از آقای «آقا جانی» بخواهیم شروع کنیم اول نسبت به کتاب «مستدرک» و تعابیری که «حاکم نیشابوری» می آورد «صحیحٌ علی شرط شیخین»‌ در آن است «حاکم نیشابوری» به عنوان یک فرد موثق، اصلش را در این کتاب بیاورد و این نکته را بگوید خودش قابل اعتماد است؟

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

«حاکم نیشابوری» در «مستدرک»، جلد 3، صفحه 132 دارد:

«أنت تبين لأمتي ما اختلفوا فيه من بعدي هذا حديث صحيح على شرط الشيخين ولم يخرجاه»

المستدرك على الصحيحين؛ اسم المؤلف: محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري الوفاة: 405 هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1411هـ - 1990م، الطبعة: الأولى، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، ج3، ص132، ح4620

«ذهبی» در حاشیه اش می گوید این از احادیث ضرار است «ابن معین» و ... چه گفته است و ... از آن طرف «ابو نعیم اصفهانی» در جلد 1 با سند کاملاً صحیح می آورد:

«وتبين لهم ما اختلفوا فيه بعدي»

حلية الأولياء وطبقات الأصفياء؛ اسم المؤلف: أبو نعيم أحمد بن عبد الله الأصبهاني الوفاة: 430، دار النشر: دار الكتاب العربي - بيروت - 1405، الطبعة: الرابعة، ج1، ص64

می گوید در چند جای دیگر هم این روایت آمده است.

 در منابع شیعه «شیخ صدوق» در «من لا یحضر»، جلد 4، صفحه 179 همین تعبیر را دارد:

«يَا عَلِيُّ أَنْتَ الَّذِي تُبَيِّنُ لِأُمَّتِي مَا يَخْتَلِفُونَ فِيهِ بَعْدِي وَ تَقُومُ فِيهِمْ مَقَامِي قَوْلُكَ قَوْلِي وَ أَمْرُكَ أَمْرِي وَ طَاعَتُكَ طَاعَتِي وَ طَاعَتِي طَاعَةُ اللَّهِ وَ مَعْصِيَتُكَ مَعْصِيَتِي وَ مَعْصِيَتِي مَعْصِيَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»

من لا يحضره الفقيه؛ نویسنده: ابن بابويه، محمد بن على، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم مصحح: غفاری، علی اكبر، ج4، ص179

یا علی سخن تو، سخن من است. دستور تو،‌ دستور من است. اطاعت از تو، اطاعت از من است. اطاعت من، اطاعت خدا است. معصیت تو، معصیت من است. معصیت من، معصیت الله است.

 این ها از روایات قطعی است بلکه می شود با توجه به مصادر متعدد بتوانیم این را به عنوان یک روایت قریب به متواتر تلقی کنیم.

«ابن تیمیه» هم می گوید:

«مَنْ أنکرَ المُتواتِر فَقَد کَفَر»

**

«مَنْ أَنْكَرَ الْمُتَوَاتِرَ فَقَدْ كَفَرَ»

الفتاوى الهندية في مذهب الإمام الأعظم أبي حنيفة النعمان؛ اسم المؤلف: الشيخ نظام وجماعة من علماء الهند الوفاة: 9999، دار النشر: دار الفكر - 1411هـ - 1991م، ج2، ص265

مجری:

در حدیث «مَنْ فَارَقَنِي فَقَدْ فَارَقَ اللَّه‏» باز از «مستدرک» مثال زدند تعبیر «صحیحٌ علی شرط شیخین» را احتمالاً بشود در آن پیدا کرد.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

روایت متعدد در رابطه با «مَنْ فَارَقَنِي فَقَدْ فَارَقَ اللَّه‏» داریم. این مطلب را صاحب کتاب «سبل الهدیٰ و الرّشاد» با سندهای قطعی می آورد آقای «صالحی شامی»، جلد 11، صفحه 292 روایت خیلی مفصل است تا آن جایی که می گوید:

«وروى ابن عساكر عن عائشة - رضي الله تعالى عنها - أن رسول الله - صلى الله عليه وسلم - قال : ' النظر إلى وجه علي عبادة '»

نگاه کردن به صورت علی عبادت هست بعد دارد:

«أن رسول الله - صلى الله عليه وسلم - قال : ' من فارق عليا فارقني ، ومن فارقني فارق الله»

روایت بعدی از «حاکم، احمد ابن حنبل، طیالسی، ام سلمه» نقل می کند:

«وروى الامام أحمد والطيالسي وابن عساكر عن أم سلمة - رضي الله تعالى عنها - أن رسول الله - صلى الله عليه وسلم - قال : ' من سب عليا فقد سبني، ومن سبني فقد سب الله '»

سبل الهدى والرشاد في سيرة خير العباد؛ اسم المؤلف: محمد بن يوسف الصالحي الشامي الوفاة: 942هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1414هـ، الطبعة: الأولى، تحقيق: عادل أحمد عبد الموجود وعلي محمد معوض، ج11، ص292 و 294

این ها احادیث متعددی است ایشان با سندهای معتبر نقل می کند مثلاً «احمد ابن حنبل» در کتاب «فضائل الصحابه»، جلد 3، صفحه 570 همین روایت را می آورد. «حاکم نیشابوری» همین روایت را در جلد 3، صفحه 158، حدیث 4703 می آورد. «هیثمی» این را می آورد می گوید «رَواهُ البزّار و رواتُهُ ثقاةٌ»؛

«معجم کبیر طبرانی» دارد:

«من فارق عليا فقد فارقني إن عليا مني وأنا منه»

المعجم الأوسط؛ اسم المؤلف: أبو القاسم سليمان بن أحمد الطبراني الوفاة: 360، دار النشر: دار الحرمين - القاهرة - 1415، تحقيق: طارق بن عوض الله بن محمد ,‏عبد المحسن بن إبراهيم الحسيني، ج6، ص162

در منابع شیعه الی ماشاء الله داریم «معانی الأخبار شیخ صدوق» همین تعبیر را دارد هر کس علی را معصیت کند پیغمبر فرمود من را معصیت کرده است. هر کس من را معصیت کند خدا را معصیت کرده است. هر کس از علی اطاعت کند از منِ پیغمبر اطاعت کرده است. تا آن جایی که:

«مَنْ رَدَّ عَلَى عَلِيٍّ فِي قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ فَقَدْ رَدَّ عَلَيَّ وَ مَنْ رَدَّ عَلَيَّ فَقَدْ رَدَّ عَلَى اللَّهِ فَوْقَ عَرْشِه‏»

معاني الأخبار؛ ابن بابويه، محمد بن على، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، ناشر: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ص396

امثال این با سند صحیح شیعه و هم اهل سنت دارند.

مجری:

آقای «محمدی» از «اصفهان» سوال شان راجع به آیه 115 سوره توبه بود در این آیه می خوانیم

(وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى يبَينَ لَهُمْ مَا يتَّقُونَ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيءٍ عَلِيمٌ)

چنان نبود که خداوند قومی را، پس از آن که آنها را هدايت کرد (و ايمان آوردند) گمراه (و مجازات) کند؛ مگر آنکه اموری را که بايد از آن بپرهيزند، برای آنان بيان نمايد (و آنها مخالفت کنند)؛ زيرا خداوند به هر چيزی داناست!

سوره توبه (9): آیه 115

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

خدای عالم در قرآن سنت ثابتی برای خودش آورده است یک:

(وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِينَّهُمْ سُبُلَنَا وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ)

و آنها که در راه ما (با خلوص نيت) جهاد کنند، قطعا به راه‌ های خود، هدايت شان خواهيم کرد؛ و خداوند با نيکوکاران است.

سوره عنکبوت (29): آیه 69

یک هدایت عامه برای همه مردم است مسلمان، غیر مسلمان

(إِنَّا هَدَينَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا)

ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس!

سوره انسان (76): آیه 3

ولی در جای دیگر می فرماید:

(إِنَّ اللَّهَ لَا يغَيرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يغَيرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ)

(اما) خداوند سرنوشت هيچ قوم (و ملتی) را تغيير نمی ‌دهد مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است تغيير دهند!

سوره رعد (13): آیه 11

خدا نعمتی که داد نعمت هدایت و روزی باشد، خدا از دست افراد نمی گیرد مگر این که خودشان اعمال نا درستی انجام بدهند، با توجه به آن اعمال نا درست خدا نعمت هدایت را از آن ها می گیرد.

همچنین عزیزمان مراجعه کند به سوره زخرف آیه 34، سوره جاثیه آیه 22 دو،‌ سه روز قبل قرآن را مطالعه می کردم دو آیه کاملاً در ذهنم آمد. این سنت الهی است هم: (وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِينَّهُمْ سُبُلَنَا) است از آن طرف هم:

(وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّى يبَينَ لَهُمْ مَا يتَّقُونَ إِنَّ اللَّهَ بِكُلِّ شَيءٍ عَلِيمٌ)

چنان نبود که خداوند قومي را، پس از آن که آنها را هدايت کرد (و ايمان آوردند) گمراه (و مجازات) کند؛ مگر آنکه اموري را که بايد از آن بپرهيزند، براي آنان بيان نمايد (و آنها مخالفت کنند)؛ زيرا خداوند به هر چيزي داناست!

سوره توبه (9): آیه 115

افرادی را که خدای عالم بعد از هدایت گمراهش می‌کند مثل «بلعم باعورا»، به یک مرحله ای رسیده که اسم اعظم را خداوند در اختیارش قرار داده بالاترین مقامی که یک بنده دارای اسم اعظم باشد ولی از اسم اعظمش علیه عبد صالح و پیامبری استفاده کرد قرآن می‌گوید: (فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ)

(وَلَوْ شِئْنَا لَرَفَعْنَاهُ بِهَا وَلَكِنَّهُ أَخْلَدَ إِلَى الْأَرْضِ وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ الْكَلْبِ إِنْ تَحْمِلْ عَلَيهِ يلْهَثْ أَوْ تَتْرُكْهُ يلْهَثْ ذَلِكَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنَا فَاقْصُصِ الْقَصَصَ لَعَلَّهُمْ يتَفَكَّرُونَ)

و اگر مي‌خواستيم، (مقام) او را با اين آيات (و علوم و دانشها) بالا مي‌برديم؛ (اما اجبار، بر خلاف سنت ماست؛ پس او را به حال خود رها کرديم) و او به پستي گراييد، و از هواي نفس پيروي کرد! مثل او همچون سگ (هار) است که اگر به او حمله کني، دهانش را باز، و زبانش را برون مي‌آورد، و اگر او را به حال خود واگذاري، باز همين کار را مي‌کند؛ (گويي چنان تشنه دنياپرستي است که هرگز سيراب نمي‌شود! (اين مثل گروهي است که آيات ما را تکذيب کردند؛ اين داستانها را (براي آنها) بازگو کن، شايد بينديشند (و بيدار شوند)!

سوره اعراف (7): آیه 176

لذا عزیزان این دو سه تا آیه را که خدمت شان عرض کردم ملاحظه بفرمایند سنت الهی: (وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِينَّهُمْ سُبُلَنَا) از یک طرف است و از آن طرف هم عرض کردم سوره زخرف آیه 36:

(وَمَنْ يعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيضْ لَهُ شَيطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ)

و هر کس از ياد خدا روي‌گردان شود شيطان را به سراغ او ميفرستيم پس همواره قرين اوست!

سوره زخرف (43): آیه 36

بعکس (وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِينَّهُمْ سُبُلَنَا)؛ (وَمَنْ يعْشُ عَنْ ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيضْ لَهُ شَيطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ) هرکس از یاد خدا غافل بشود (نُقَيضْ لَهُ شَيطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ)؛ شیطانی بر او مسلط می‌کنیم و این‌ها:

(وَإِنَّهُمْ لَيصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ)

و آنها [= شياطين‌] اين گروه را از راه خدا بازمي‌دارند، در حالي که گمان مي‌کنند هدايت‌يافتگان حقيقي آنها هستند!

سوره زخرف (43): آیه 37

دیگر بندگان را از راه بدر می‌کنند، (وَيحْسَبُونَ أَنَّهُمْ مُهْتَدُونَ)؛ تصور می‌کنند این‌ها بندگان صالح هستند.

آیه 22 سوره جاثیه هم دارد:

(أَفَرَأَيتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلَهَهُ هَوَاهُ وَأَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَى عِلْمٍ وَخَتَمَ عَلَى سَمْعِهِ وَقَلْبِهِ وَجَعَلَ عَلَى بَصَرِهِ غِشَاوَةً فَمَنْ يهْدِيهِ مِنْ بَعْدِ اللَّهِ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ)

آيا ديدي کسي را که معبود خود را هواي نفس خويش قرار داده و خداوند او را با آگاهي (بر اينکه شايسته هدايت نيست) گمراه ساخته و بر گوش و قلبش مهر زده و بر چشمش پرده‌اي افکنده است؟! با اين حال چه کسي مي‌تواند غير از خدا او را هدايت کند؟! آيا متذکر نمي‌شويد؟!

سوره جاثیه (45): آیه 23

آن کسانی که هوای خودشان را خدای خودشان قرار می‌دهند، خدا این‌ها را گمراه می‌کند. این به عکس (وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِينَّهُمْ سُبُلَنَا)؛ است.

من خیلی دنبال این آیه می‌گشتم که در برابر (وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِينَّهُمْ سُبُلَنَا)؛ چه آیه ای داریم، همین که بعضا قرآن را ورق می‌زنیم و مطالعه می‌کنیم در این هفته این دو تا آیه به ذهنم ماند و این آیات را در حافظه ام سپردم.

مجری:

آقای «عزیزی» از «قزوین» بعد از آن نکته مقدماتی شان نسبت به این‌که آیا در زمان ظهور حضرت آقا ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، دین اسلام، دین غالب در جهان است پرسیدن.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

بله. (لِيظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ)

 (هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ)

او کسي است که رسولش را با هدايت و آيين حق فرستاد، تا آن را بر همه آيين‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند!

سوره توبه (9): آیه 33

این را روایات متعدد اهل سنت هم دارند وقتی حضرت ولی عصر می‌آید (لِيظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ)؛ محقق می‌شود.

مجری:

قبلش چه؟ ظاهرا سوال از زمان قبل است.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

البته آمادگی در همه جا است، تا امادگی نباشد نمی‌شود. الان شما ملاحظه می‌کنید «اسرائیل» با توجه به قضیه کشت و کشتاری می‌گویند از یهودیان در قبل انجام دادند دچار وهم شدند می‌گویند در اروپا یهودی‌ها را کشتند قضیه هلوکاست و این‌ها را درست کرده بودند یک پرده ای از تقدس به روی‌شان کشیده بودند.

در این جنایات اخیری که انجام دادند این پرده پاره شد من گمان نمی‌کنم در کره زمین یک انسان آزاده‌ای باشد که عداوت صهیونیست و اسرائیل در قلبش نباشد، تنفر از اسرائیل یک تنفر جهانی شده است.

یک نکاتی است که باید جهان آماده بشود، مردم زمین آماده بشوند «آمریکا» که دم از عدالت می‌زند، «سازمان ملل» و این طور سازمان‌ها دم از عدالت می‌زنند این‌ها فقط عدالت را هواهای نفسانی خودشان می‌دانند. هرکس با آن‌ها و مطیع شان بود آزادی و آزادگی می‌شود.

همین چند روز قبل بود تلویزیون نشان داد که رئیس جمهور فرانسه می‌گفت ما در کشورمان آزادی بیان و عقیده داریم هرکس در این زمینه بخواهد با ما مخالفت کند با او برخورد می‌کنیم از این طرف هم یک انسان معلول روی ویلچیر، پرچم حمایت از فلسطین را بلند کرده ایشان را در زندان انداختن، این وضع آقایان است!!

امیدوارم ان شاءالله همین‌ها نشانگر این باشد که فرج نزدیک است همه عالم دست به دست هم دادند که مردم دنیا بیدار بشوند و بدانند آن‌های که دارند دم از ازادی و ازادگی و این‌ها می‌زنند همه دروغ است.

ان شاءالله حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) تشریف می‌آورند و برای دنیا مشخص می‌کنند یک حکومت عدلی برگزار می‌کنند که مردم واژه ظلم از یادشان بیرود که اصلا ظلم یعنی چه؟ این عدالت جهانی می‌شود!

مجری:

ان شاءالله باشیم و آن لحظات را ببینیم، حسن مطلع مان که با یاد حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) آغاز شده بود و حسن ختام برنامه هم مزین به نام حضرت آقا ولی عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) شد.

حضرت استاد خیلی از محضرتان تشکر می‌کنم، و همچنین تشکر می‌کنم از همه شما بینندگان عزیز و ارجمند که تا آخر برنامه امشب همراه ما بودید ان شاءالله موفق و مؤید و منصور باشید در پناه نگاه حضرت آقا ولی عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) بمانید تا دیدار آینده خدا نگهدار!