بسم الله الرحمن الرحیم

تاریخ:15 مرداد 1399

مجری:

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبّ‏ الْعَالَمِين وَ صَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطّاهِرين»

شاید که کمی سوز به آهت بدهند

شاید که کمی سوز به آهت بدهند

در دهر کمی حشمت و جاهت بدهند

اما دیگر این امر محال است محال

بی حُب علی بهشت راهت بدهند

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ

عرض سلام و ادب و احترام دارم همه شما بینندگان عزیز شبکه جهانی حضرت ولیعصر(عج)، این ایام فرخنده و مبارک را خدمت تان تبریک و تهنیت عرض می کنم با ویژه برنامه افضل الاعیاد در خدمت شما هتسیم مثل هرشب در این بازه عید تا عید این ایام فرخنده و لیالی فرخنده این افتخار را داریم که مهمان دیدگان تان باشیم همانطور که مستحضر هستید ما هر شب در محضر یکی از اساتید و کار شناسان  بزرگوار هستیم امشب این افتخار را داریم که در خدمت حضرت حجت الاسلام و مسلمین حاج آقای روستایی باشیم. سلام علیکم و رحمة الله استاد.

استاد روستایی:

علیکم السلام و رحمة الله بنده هم خدمت شما و بینندگان عزیز شبکه جهانی ولیعصر(عج) عرض سلام

و ادب و احترام دارم و ایّام دهه ولایت را به این عزیزان تبریک و تهنیت می گویم و همچنین روز میلاد امام هادی «علیه صلاة والسلام» که امروز هم توفیق نصیب من شده در این روز که به این میلاد مزیّن هست در خدمت نگاه مهربان بینندگان مان باشم. در خدمت شما هستم.

مجری:

تشکر می کنیم از محضرتان، حاج آقا این موضوعی که مشخص شده بود حالا شما فرمودید و به دست ما هم رسید بحث همگرایی تمدنی غدیر هست حالا کُلیت این اسم شاید یک کم سنگین به نظر بیاید یعنی همان اول همگرایی تمدنی غدیر، این به چه معنی است آیا اصلاً، یعنی همان اولین سؤالی که پیش می آید مگر اصلاً غدیر، بلآخره یک واقعه تاریخی بوده که می خواسته صرفاً یک جانشینی را اثبات بکند، آیا ظرفیت تمدن سازی در ایجا وجود دارد؟ در، بخواهیم بگویم غدیر را به عنوان یک عنصر تمدن  ساز به حساب بی آوریم؟

استاد روستایی:

بله، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ، عرض کنم محضر شما در بحث غدیر ما یکی از مطالبی که به آن توجه بکنیم آن حجت خدا یا ولی است، که انسان کامل است و بخش دیگری که باید به آن توجه بشود محتوای پیام های مربوط به غدیر هست، ولی، که انسان کامل هست و حجت خدا هست به مثابه امّت هست حالا مثلاً ببینید در مورد برخی از حجج الهی در قرآن از واژه امّت استفاده شده « كان إبراهيم أمة» ابراهیم خودش امّت هست، امّت یکی از شاخصه های تمدن هست چرا؟ و چرا ما ولی و حجت را به منزله امّت می بینیم؟ به جهت این که این ولی بر مناسبت های انسانی و صورت بندی تمدن تأثیر دارد، خب این یک مسئله است که باید به آن توجه بکنیم، و در غدیر آن محتوای که وجود دارد یکی از چیزهای که تأکید بر آن می شود همین تأکید بر حجّت خدا هست ما هم در تعبیری که رسول خدا دارد در روز غدیر این توجه و گِرد آمدن دور ولی را می بینیم، چون ببینید این قرار هست مرجعیت دینی، سیاسی، اجتماعی و به قول معروف همۀ امور به این ولی باید برگردد.

مجری:

تمام ابعاد زندگی این امّت.

استاد روستایی:

بله تمام ابعاد زندگی به این ولی بر می گردد و راهنمای امّت هست و آن نظام تمدنی را آن ولی ترسیم می کند برای امّت لذا ما در بحث غدیر بسیار بسیار این را هم در کلام خود رسول خدا هو در بعضی از تعابیر اهلبیت ببینید که توجه می دهند به حجت خدا به آن ولی و انسان کامل، خب ما در خود ماجرای غدیر شما ملاحظه بفرماید که رسول خدا می آید و به مردم دستور می دهد که به امیرالمؤمنین علی(علیه الصّلاة والسلام» به عنوان امام جامعه به عنوان حجت خدا سلام بکنند و به عنوان إمرةِ المؤمنین، این روایت معتبر ما در کتاب کافی داریم که این نشان دهنده این هست که ما باید به حجت خدا توجه بکنیم و گِرد حجت خدا باشیم و تفرقه نداشته باشیم، این یک چیزی هست که ما در روایات مان می بینیم مثلاً ملاحضه بفرماید «کتاب کافی شریف، جلد دوم، چاپ دارالحدیث، اینجا صفحه19، باب الاشاره والنص امیرالمرمنین» سند روایتش را ملاحظه بفرماید، روای از امام صادق(ع) هست امام صادق(ع) در ادامه در صفحه بعد می فرمایند «وَ کانَ مِنّ قَولِ رسول الله(ص) سَلِّمُو عَلی عَلِیٍّ بِإِمّرَةِ الّمَؤمنین» «می گوید از گفتار پیامبر در روز غدیر این بود که به علی بن ابی طالب به عنوان امیرالمؤمنین سلام بکنید» ببینید رسول خدا(ص) به دنبال یک مقام دنیوی برای پسرعموی خودشان که نیستند که بگویند حالا ما مثلاً دنبال مقام هستیم یا امیرالمؤمنین دنبال مقام باشند بگویند آقا بیاید سلام بکنید.

مجری:

می  خواهند یک فرهنگ را جا بی اندازند

استاد روستایی:

بله، ببینید میخواهیم بگویم مردم باید دور حجت خدا جمع بشوند چون این حجت خدا به مثابه امّت هست

در مناسبات انسان تأثیر گذار هست و نقش اساسی در ایجاد تمدن می تواند داشته باشد و رهبری آن تمدن، خب چون آن نظم جامعه و آن در واقع برنامه جامعه که به سمت تعالی هست گِرد این ولی باید جمع بشود این باید انجام بدهد، ما این نیست که فرض کنید مثلاً ما، ببینید همه القاب رسول خدا که به امیرالمرمنین داده اند در همین کانتکس در واقع قابل دیدن هست شما ببینید مثلاً در مورد آقا امیرالمؤمنین لقب فاروق داده می شود فرق گذارنده بین حق و باطل، اینها همه نگاه تمدنی دارد، لقب صدیق اکبر داده می شود آقا مثلاً میبینیم شخصی نیازمند است علاقه دارد به او بگویند فاروق خب می آید چه کار می کند؟ از یهود وام می گیرد از اهل کتاب و مثلاٌ می آید می گوید مثلاً اهل کتاب لقب فاروق به او می دهند برای چه؟ چون می داند این واژه بار دارد می خواهد جامعه را به سمت خود بی آورد، همیشه ما در بحث غدیر در بحث عاشورا در خیلی بحث های دیگر این مهندسی معکوس را می بینیم یعنی مثلاً فرض بکنید که اهلبیت(ع) یک کاری را انجام می دهند یک نگاه تمدنی دارند بعد طرف دشمن سریع می آید مثلاً در مقابلش یک مهندسی معکوس انجام می دهد حالا اگر یک روزی توفیقی شد در باره واقعه عاشورا هم من سخن خواهم گفت که مهندسی معکوس های در مقابل عاشورا چه بوده؟ در جامعه اسلام.

مجری:

یعنی نگاه می کنند می بینند این حرکت چه ثمرات بالایی داشته تلاش می کنند خود شان را جا بی اندازند.

استاد روستایی:

دقیقاً همان را برای خودشان انجام بدهند، خب شما ببینید در این ماجرا رسول خدا می آیند به امیرالمؤمنین واژه، می گوید به این عنوان سلام بدهید. رسول خدا دنبال این نیست که یک مقام دست و پا بکند برای پسر عموی خودش نه این واژه بار تمدنی را دارد بعد بعضی ا می آیند به حضرت مراجعه می کنند خب یا رسول الله خلاصه این جمله ای که شما فرمودید آیا «أمِنَّ الله اَوّ مِنّ رَسُولِه» «از ناحیه خدا است یا از ناحیه رسول هست؟» حضرت می فرمایند که «فَقَالَ لَهُما» «به آن دو نفری که می آیند این اعتراض را می کنند حضرت می فرمایند» «مِنَ الله وَ رَسُولً» «هم از خدا هست هم از رسول خدا»

مجری:

فکر نکنید تفاوتی هست

استاد روستایی:

منشاء وحیانی دارد نکته این جا هست اولاً تفاوتی نیست چون روسل خدا حجت هست «من یطع الرسول فقد اطاع الله» «کسی مه از رسول اطاعت کند از خدا اطاعت کرده» خب اینها معرفت شان خیلی کم بود می گویند دنبال همین هستند، می خواد برای پر عمویش مقام درست بکند، «أمِنَّ الله اَوّ مِنّ رَسُولِه» از خودت هست؟ نمی فهمند که آقا اطیع الرسول در قرآن در کنار اطیع الله آمده نمی فهمند که «وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ-إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ» به اینها توجه که ندارند که یا توجه دارند می خواهند جمع را متشنج بکنند لذا حضرت می آید مهر تأیید می زنند «من الله و من رسوله»

مجری:

علاوه بر این که بدانید این از طرف خدا هست این را هم دانید که من از طرف خودم چیزی نمی گویم همیشه همواره.

استاد روستایی:

نمی گویم، از طرف خودم نمی گویم وهمه اش در کنار خداوند و هر چیزی باشد اراده خدا است بر زبان من جاری می شود و من هم اطاعت من کلام من با کلام خدا یکی است؛ چون اراده من تابع اراده إلهی است اراده من، یعنی من خلاف حرف خدا سخن نمی گویم درست شد، لذا این تأکید رسول خدا در این مسئله نشان دهنده این هست که این ولی خودش به قول معروف یک شخصیتی است که می تواند تمدن سازی بکند و او را به عنوان امیرالمؤمنین، ببینید آن جامعه آرمان که ما دنبال آن هستیم چه جامعه ای هست؟ جامعه ای هست که همه تحت امور دینی و دستورات دینی بیایند به کمال برسند دیگر، چرا نمی آید به جای امیرالمؤمنین لفظ دیگری را به کار ببرد؟ یک واژه، اصلاً این واژه خودش اینکه بگوید آقا به امیرالمؤمنین، لذا ما در طول تاریخ همیشه داشتیم کسانی که به قول معروف با اهلبیت(ع) مشکلاتی داشتند اینها سعی می کردند این واژه را برای خود شان غضب بکنند جعل بکنند خب مواردی داریم، یا اصلاً بعضی ها به آنها می گفتند یا اصلاً خودش می آمد، خودش می آمد و این واژه برای خودش به کار می برد آقا شما مؤمن هستید من هم امیر شما هستم پس به من بگوید امیرالمؤمنین ما مواردی داریم در تاریغ طبری در جاهای دیگر، حالا من نمی خواهم وارد مسائلی بشوم که بگویم آقا فلان شخص همچین کاری کرد برای خودش این راجعل کرد در همان صدر اسلام و قبل از حکومت آقا امیرالمؤمن(صلاة و سلامه علیه) و بعد از شهادت رسول خدا بعضی گذارش ها را ما داریم در تاریخ که حالا به وقتش إن شاءالله اینها را خواهیم گفت و رمزگشایی می کنیم از این عبارتی که در این به کار می بریم، خب همین مسئله، همین مسئله ما می بینیم در کلام امیرالمؤمنین علی(ع) هم وجود دارد خب ما در کلام امیرالمؤمنین یک واژه ای را می بینیم که حضرت می آیند در این باره  صحبت می کنند و می آیند تعبیری را به کار می برند تعبیرش خیلی جالب است می گوید امروز روز شیث است خب، این یک نکته است که این نکته دارد که حضرت  می آیند این جمله را بیان می کنند، ببینید من در«کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی» این را برای شما خدمت شما نمایش بدهم مصباح المتهجد خب مربوط مرحوم شیخ طوسی است «متوفی 490» ایشان می آید یک خطبه غدیریه را از امیرالمؤمنین نقل می کند که این خطبه بسیار خواندنی و جالبی است که حضرت در آخر این خطبه هم یک کاری انجام می دهند که حالا إن شاءالله در طول امشب خواهم گفت ایجا ببینید در «چاپ سال 1418، در صفحه 526».

مجری:

یعنی این کلماتی که حالا اینجا الآن آمده مثلا همین ایّام تقریباً می شود که قرائت شده.

استاد روستایی:

بله روز غدیر، روز غدیر، امیرالمؤمنین(ع) در روز غدیر خطبه می خوانند حتی بعد یک کارهای دیگر انجام می دهدن که حالا إن شاءالله خواهم گفت بعد حضرت یکی از جملاتی که می فرمایند این هست «هذَا یَوّمٍ شِیث هذَا یَومٌ اِدرس هذَا یَومٌ یُوشَع هذا یَومٌ شَمّعُون» این یعنی چه؟ آیا حادثه خاصی در این روزها اتفاق افتاد؟ این ناظر به آن هست؟ ممکن است، ممکن هست حادثه ای باشد اما من به نظرم می آید که یکی دیگر از چیزهای که ما می توانیم از عبارات حضرت استفاده بکنیم اینها حجت های الهی هستند ببینید شمعون و صفا حجت هست شیث وصی حضرت آدم است شمعون وصی حضرت عیسی است، اینها حجت های الهی هستند، می گوید امروز روز حجت خدا هست این نماد است این جمله که دارد به کار می برد یعنی امروز روزی هست که بابا باید دور حجت خدا شما بگردید امروز روزی هست که باید ولایت حجت خدا را می پذیرفتند و بپذیرید درست شد، اینها را می خواهد بگوید بعد حضرت در ادامه می آیند می گویند آقا من، منصوب من هستم، من علی هستم، اینجا بدانید، ببینید در ادامه در «صفحه 527» «اَتَدْرُونَ مَا سَبِیلُ اللَّهِ» «آیا سیبل خدا را می شناسید؟» «وَمَنّ سَبِیّلُهُ» «و چه کسی راه خدا است؟» «وَمَنّ صِراطُ الله» ببینید من می گوید نمی گوید ما صراطُ الله، ما سبیل الله نمی گوید نمی گوید راه خدا کی هست؟ می گوید چه کسی راه خدا هست؟ چه کسی صراط خدا هست؟ چه کسی طریق خدا هست؟ بعد شروع می کند «أنَا صِراطُ الله» «من علی صراط خدا هستم» «ألُذِیّ مَنّ لَمّ یَسّلُکُهُ بِطَاعَةِ الله فِیهِ هُوِیَ بَهِ إلَی النَّار» «هر کسی که این را را نرود با اطاعت خدا آخر آن آتش هست» این را بدانید شما دنبال تمدن رحمانی و فضای جامعه رحمانی هستید یا دنبال فضای جامعه شیطانی؟ کدامش؟ دنبال فرعون می خواهی بروی؟ یا دنبال حجت خدا می خواهی بروی؟ کجا؟ اگر، حالا اینجا، این اینجا قشنگ تر می شود جناب آقای مرعشی عزیز که ما در تعابیر حضرت می بینیم که از طاغوتی که مقابل حضرت هست و می خواهد در جهت غیر کمال الهی تمدن سازی بکند حضرت به فرعون نام می برد در اینجا نیست در نهج البلاغه هست در نهج لبلاغه حضرت می  آید آن طاغوتی که مقابل حضرت هست

می خواهد مهندسی معکوس بکند می خواهد جامعه اسلامی و تمدن جامعه اسلامی را منحرف بکند عنوان فرعون به کار می برد، اینها همه نماد هست اینها همه نشانه هست.

مجری:

مردم آشناتر بشوند با هویّت این ها و بدانند.

استاد روستایی:

هویّت را بشناسد، ببینید ما هویّت الهی، ما یک طرف امامّت الهی داریم یک طرف امات مغصوب غصب شده داریم خب، وهردوی اینها یک محصولی را در جامعه دارند ارائه می دهند ببینید محصولی را که امیرالمؤمنین علی(ع) ارائه می دهند چه هست؟ خب آن نظام اندیشه ای که امیرالمؤمنین در مقابل جامعه ترسیم می کنند چه هست؟ در قسمت های مختلف، شما الآن مثلاً کاری ندارد، یک موقع ما یک برنامه داشتیم و البته در خدمت یکی از سروران بسیار بزرگوار بودیم برنامه بانوی فاطمی، حالا من نام ایشان را در روز عزیز ببرم هیچ اشکالی ندارد سرکار خانم طیبی که از اساتید به نام به قول معروف مباحث تاریخی و کلامی هستند و از سرمایه ها هستند من خیلی خوشبخت هستم که یک مدت زمانی توفیق داشتم بلاخره در محضر این بزرگوار یک سری مباحث های علمی یک سری بحث ها داشتیم و خب خوشحال می شویم باز هم این توفیق نصیب مان بشود، ایشان از اساتید بزرگ هستند و یک برنامه های داشتند نظام اندیشه ای اهلبیت را می آمدند در مورد بانوان می گفتند بعد نظام اندیشه ای سایر مکاتب را هم می گفتند این برنامهم در واقع داشت یک جورهایی محصولات ولایت الهی و امامت الهی را با محصولات امامت مغصوب را و خلافت مغصوب را ارائه می داد، اینها هر کدام برای خودشان محصولاتی دارند در قسمت های مختلف نگاه های مختلفی دارد در بحث های تمدنی در حالا بحث نقش بانوان باشد و چیزهای دیگر که ما می تونیم بحث بکنیم، خب اینها نشانگر این هست که بلاخره حضرت وقتی می آید مخالف خودش را می گوید من صراط الله هستم مخالف خودشان را می آیند چه می گویند؟ می گویند فرعون، اشرار، این تعابیر را به کار می برند یعنی دانید دنبال ان تمدن نرو دنبال این که من می گویم بیا صراط خدا را می خواهی؟ اینجا من هستم «أنا صراط الله» «ألَّذِیّ مَنّ لَمّ یَسّلُکُهُ بِطَاعَةِ الله فِیهِ هُوِیَ بَهِ إلَی النَّار» «منجر به آتش می شود» «وَأنَا سَبِیّلُهُ اَلَّذی نَصَبَنِیّ» «من آن راه خدا هستم که من را منصوب کرده» «لِلّإتباعِ بعدَ نبیَّه» برای چه؟ «برای پیروی بعد از پیغمبرش» «أنَا قَسِیّمُ الّجَنَّةِ وَالنَّار» «من امیرالمؤمنین تقسیم کننده بهشت و آتش هستم» «وَأنَا حُجَّةُ الله عَلَی الّفُجَّار وَ نُورُلّاَنّوار» «من حجت خدا هستم بر حتی فجار، نورالانوار من علی هستم» ببینید پس یکی از مواردی که به عنوان شاخصه تمدنی هست آن ولی و انسان کامل هست که به عنوان امّت از او یاد می شود چرا؟ چون ترسیم می کند آن آینده بشر را و آن نظام کمالی بشر را.در خدمت شما هستم.

مجری:

درست هست بسیار عالی و بیسار خوب، خب پس تمدنی که قرار هست غدیر ان را بسازد طبیعتاً باید یک جامعه شیعه آرمانی طبیعتاً تحویل بدهد و إن شاءالله حالا می رسیم به این ببینیم حالا چه ثمرات و اینها دارد اما آیا خود مردم هم وقتی که دیدند بلاخره اهلبیت چنین دیدی داشتند نسبت به غدیر، خودشان آمده اند یک تلاشی کنند در این زمینه بلآخره حالا مثل الآن که دارد یک جشن هایی برگزار می شود مراسماتی برگزار می شود با عنایت به همین شاخصه تمدن سازی امده اند مراسماتی برگزار بکنند؟

استاد روستایی:

بله این را ما داشتیم اما جناب آقای مرعشی عزیز ما قبل از این مسئله باید به یک چیزی دیگر بپردازیم خب آن هم این که من خدمت شما عرض کردم گفتم ببینید غدیر یک بُعد آن بُعد ولی هست انسان کامل هست یک بُد ان بحث محتوا هست که آیا این محتوایی که پیام هایی که مربوط به غدیر هست از ناحیه معصومین صادر شده آیا این محتوایی هست که موجب انسجام بخشی امّت باشد؟ چون ببینید ما در بحث غدیر یکی دیگر از مؤلفه های دیگر تمدن را که به آن توجه بکنیم بحث انسجام امّت هست، انسجام امّت هم خودش یکی از شاخصه های تمدن است قبل از اینکه به عمل مردم بپردازیم باید ببینیم اصلاً این واقعه این ظرفیت را دارد یا ندارد، که این انسجام را ایجاد بکند.

مجری:

ببینیم چجور خودش را معرفی کردند این ...

استاد روستایی:

یعنی آیا این به آن کرامّت های انسانی به آن عزتهای انسانی توجه دارد یا ندارد، به آن روابط عاطفی به

آن روابطی که باعث همگرایی انسان ها می شود که به قول معروف اینها به یک وحدتی برسند آیا غدیر این ظرفیت را دارد یا ندارد، در کلام اهلبیت(ع) چون بلاخره تا امّت به یک انسجامی نرسد به آن تمدن مطلوب نمی توانند برسند. ببینید ما یک تعابیری در اینجا داریم من این تعابیر را عرض بکنم خدمت تان و بعد به قول معروف برویم إن شاءالله به سؤال شما بپردازیم که فرمودید. اولاً یکی از تعابیری که خود آقا امیرالمؤمنین دارند؛ البته من فرصت نمی کنم که همه موارد را بگویم و از همه اهلبیت، مهلت ما محدود است و شاید بخواهیم یک ساعت حرف بزنیم اگر بخواهیم همه آنها را بگوییم من فقط زوم کرده ام روی خطبه غدیریه آقا امیرالمؤمنین، حالا این را بررسی بکنیم در کلام خود آقا و امیرمان حضرت امیر(ع)، یکی از چیزهایی که حضرت نسبت به این انسجام امّت بیان می کند می گویند در این روز شما باید اطعام و مهمانی بدهید. خب، مهمانی وقتی انسان می دهد و اطعام می دهد یعنی افرادی را دور هم جمع می کند، ببینید تمام این پیام هایی که در خطبه غدیر است، خطبه غدیریه امیرالمؤمنین اینها همه ناظر به این ایجاد انسجام است. خب، یکی اطعام و مهمانی، «کتاب مصباح المتهجد، شیخ طوسی» را ملاحظه بفرمایید، اینجا، حضرت می فرمایند که « وَ مَنْ فَطَّرَ مُؤْمِناً فِي لَيْلَتِهِ فَكَأَنَّمَا فَطَّرَ فِئَاماً وَ فِئَاماً يَعُدُّهَا بِیَدِهِ عَشَرَةً» حضرت فرمودند که «کسی که در این روز به مؤمنی افطار بدهد در شب آن(شام غدیر) یک مؤمنی را مهمان کند، گویا که افطار داده است «فِئَاماً وَ فِئَاماً» به فئام و فئام و این ده مرتبه شد» «فِئَاماً وَ فِئَاماً» ده مرتبه این را تکرار کردند بعد« فَنَهَضَ نَاهِضٌ » یک کسی بلند شد « يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام مَا الْفِئَامُ» آقا فئام چیست؟ حضرت فرمودند « مِائَةُ أَلْفِ نَبِيٍّ وَ صِدِّيقٍ وَ شَهِيدٍ» «صد هزار پیامبر و صدیق و شهید» این می شود یک فئام «فِئَاماً وَ فِئَاماً» «یعنی دویست هزارتا» حالا این دویست هزارتا را ده مرتبه گفتند، یعنی اگر شما یک مؤمنی در آن روز مهمانی بدهید، می گوید آقا برابر با چیست؟ دو ملیون مثلاً نبی و صدیق و شهید، دو ملیون نبی، دوملیون صدیق، دو ملیون شهید خیلی هست، حالا اگر ما هر کدام از اینها را جدا حساب بکنیم اگر یک کاسه هم شود خب با هم دیگر، ولی اگر اینطور شیش میلیون نبی و صدیق و شهید را خلاصه مثلاً در واقع مهمان کردی است خود، می گوید تازه «بِمُؤمِنَنّ» وقتی طرف فکر می کنر آقا برای یک مؤمن ایم ثواب وجود دارد پس اگر من یک جمعی را انجام بدهم چه ثوابی دارد، این یکی از آن شاخص های هست که موجوب انسجام در واقع انسانی و جامعه و امّت می شود. نکته دیگر که حضرت به آن تأکید دارند حذف فاصله طبقاتی هست می گویند ببینید شما در این ماجرای غدیر اگر می خواهی مهمانی هم بدهی هر چیزی بدهی حواس تان باشد «وَسَاوُرا بِکُم ضُعَفاءکُمّ فِیّ مَأکِلَکُمّ» «فقرا را و صفیفان خود تان را در آن خورد خوراک خودتان مساوی قرار بدهید با خودتان» یعنی برده و مولا سر یک سفره یعنی انسجام امّت در این حد یعنی نروید مثلاً یک سفره برای أغنیاء یک سفر برای فقرا نه همه تان با هم انسجام داشته باشید، ما در شاخصه تمدنی که ائمه(علیه صلاة و السلام) دارند برای ما ارائه می دهند در انسجام امّت ما فاصله طبقاتی نداریم. اما شما بیاید در حکومت های مقابل امیرالمؤمنین کسانی که غصب کرده بودند این فاصله طبقاتی به شدت به چشم می خورد یعنی کاملاً محصول این دوتا ماجرا معلوم هست. این یک نکته، نکته بعدی، نکته بعدی که باز حضرت به آن تأکید دارند می گویند آقا انرژی مثبت به هم بدهید یعنی چه؟ یعنی تبریک بگوید به هم غدیر را تبریک بگوید «وتهانوا النّعمة فی هذا الیوم » می گوید «این نعمت را در این روز به همدیگر تهنیت بگوید» این انرژی مثبت به هم دادن است یعنی با هم وصل بشوید به هم متصل بشوید ببینید وقتی من  به شما می رسم «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَیّهِمُ السَّلام وَ الْأَئِمَّهِ المَعّصُومّینّ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ» بعد به نفر بعد می رسم، به نفر بعد می رسم این انرژی مثبت دارد منتقل می شود و این دل ها به هم نزدیک تر، نزدیک ترو آن انسجام امّت که شاخص تمدن هست اینجا ایجاد می شود در این همدلی مؤمنین.

مجری:

با چه جزئیات دقیقی تأکید داشتند که این تمدن سازی درست ازراه درست خودش پیش برود و طبیعتاً محصول درستی داشته باشد.

استاد روستایی:

بله، می گویند به همدیگر در این روز نیکی بکنید، به همدیگر نیکی بکنید، ببینید می گوید «عُودُا رَحِمَکُمُ الله» «ای کسانی که خدا رحمت تان کند عادت کنید انجام بدهید» چه کاری انجام بدهیم؟ «البِرُّ بِإخوَانکُم» «نیکی به برادران تان «تَبَارُّ»» «به هم نیکی بکنید» ببینید «تَبَارُّ» «یعنی نیکی متقابل » متقابل نیکی داشته باشید «یَصِلِ الله أُلّفَتَکُمّ» «خدا الفت بین شما را ایجاد می کند» «وَالّبِرُّ فّیهِ یُثّمِر» می گوید «نیکی در این روز ثمر می دهد» درچه؟ هم در مال مان ثمر می دهد هم عمر مان را اضافه می کند، ببینید همه اش تشویق، تشویق برای چه؟ برای ای که الفت ایجاد بشود آن همگرایی آن انسجام ایجاد بشود. با شاخصه دیگری که ما داریم می گوید ثروتمندان به فقرا برسند ببینید اغنیاء، می گوید «ولیعد الغنی علی الفقیرو القوی الضعیف» می گوید «غنی باید برای فقیر باید آماده بکند امکانات را، به آن برسد، قوی برای ضعیف این کارها را انجام بدهد» یعنی ببینید فاصله طبقاتی معنا ندارد کنار هم بودن در الفت ایجاد شدن بین همدیگر باز این هم یک شاخص دیگر هست که ما در پیام غدیر می بینیم، صدقه بدهید در غدیر ببینید «فالدَّرهَمُ فِیّهِ بِمَائَةِ أَلّفِ دَرّهَمّ» «یک درهم صدقه بدهید صدهزار درهم است» یک درهم صد هزار، یا مثلاً در ادامه می فرمایند که «وَمَنّ اَسعَفَ أَخَاهُ مُبتَدِعاً» «هر کسی که به برادرش ابتداً بخواهد نیکی بکند و به او کمک بکند» «وَبَرَّهُ» «و در واقع به او نیکی بکند» «رَاغِباً» «با رغبت و میل» «فَلَهُ کَأجّرِ مَنّ صَامَ هذَالیَوم و قَامَ لَیلَتَهُ»«مانند کسی است که امروز روزه گرفته شبش هم نماز خوانده» که حالا روزه در آن روز هم خیلی فایده دارد و خیلی به قول معروف ثواب بسیار بزرگی دارد، می گوید بیبیند قرض بده کمک کن، در تعبیر دیگر می گوید نه فقط قرض نده واسطه قرض شو، نداری قرض بدی واسطه شو به برادر مؤمن خودت گرفتار است مشکلی دارد بیا واسطه شو، ببینید چقدر سبب همدلی می شود چقدر سبب همگرائی می شود، این محصول امامّت هست اینجا ملاحظه بفرماید می گوید «و من أستدان (أستدان )» خب از باب استعفال «و من أستدان لإخوانه و أعانَهم» «اگر کسی واسته شد، واسته قرض و دین شد برای برادرانش و کمک کرد به آنها» «فأن الضامن علی الله» «من علی ضامن هستم» برای چه؟ «إن بقّاه قضاه» «ضامن می شوم که اگر بماند زنده بماند ادا کند و اگر از دنیا رفت خداوند جبران کند» متوجه هستید؟ می گوید من علی ضامن هستم شما بیاید واسته بشوید برای برادران تان، تمام این پیام ها دارد آن همگرایی را منتقل می کند، نعمت های خدا را در این روز گوارا بر خود تان بدانید ببینید «وَتَهانَوا نِعَمَ الله کَمَا هَنأَکُم بِاثَوَابَ فِیهِ عَلَی أَضعَافِ الأَعیَادِ قَبلَهَ وَ بَعدَهَ » می گوید «نعمت های خدا را گرامی بدانید همانطوری که گرامی دانسته شده برای شما ثوابی که در این روز هست چند برابر اعیاد قبل و بعد آن» یعنی ثواب هایی که هست نعمت هایی که هست، هر چه در این روز هست چندا برابر قبل و بعدش هست، اعیاد هست، آن هم نه قبل و بعد آن روزهای عادی نه، اعیاد قبل و بعد آن، بی خود نیست که می گوین افضل الاعیاد هست یا خلاصه عیدالله الکبر این تعابیر به کار می رود در مورد غدیر، حضرت می فرمایند به خانواده تان برسید در این روز، توسئه بر عیال، ببینید «عُدِوا رَحِمَکَمَ الله بِالتَوّسِعَةِ عَلَی عِیَالِکُمّ» الباس زیبا امروز برایش بپوشید، غذای خوب می خواهد بخورید در روز غدیر، بهترین غذا را در روز عید غدیر برای بچه ات تهیه کن، بهترین لباس، هر کسی در توان خودش، ببینید اهلبیت(ع)  هیچ وقت دنبال تجملات نبودند، حضرت می فرماید آقا در جایش خوب خرج کن، می خواهی هدیه بدهی به دخترت به پسرت روز غدیر بده، من یادم نمی رود یک عزیزی را که من خدمت شان بودم در تهران یک سنت زیبایی از پدرشان دیدم، یک سنت زیبایی از پدرشان دیدم روز غدیر، ببینید همه مثلاٌ روز عید برای بچه های شان عیدی می برند مثلاً فرض کن حالا دختر عروس شده یا پسری رفته خانه خودش و ازدواج کرده خب بعضی ها می آیند روز نوروز این کار را انجام می دهند، پدر این بنده خدا من یک سنت زیبایی از او دیدم در روز عید غدیر مثلاً ده کیلو برنج، فرض کنید یک چد کیلو گوشت مثلاً و روغن و مثلاً یک چیزهای لوازم روز عید غدیر برای بچه اش می برد، ببینید توسئه بر عیال، این سنت امیرالمؤمنین هست و ای کاش پدر مادرها بیایند به این سمت و سو و به این مسئله توجه بکنند که در روز عید غدیر به جای عید نوروز  ، نمی گویم در آن روز کمک نکنند به بچه ها نرسند به خانواده نرسند اینها نه آن خوب هست اما اگر می خواهیم به ضعفای فامیل مان کمک کنیم اگر بخواهیم به بچه های خودمان چیزی برسانیم اگر کسی می خواهد به پدر مادرش سر بزند و کمکی انجام بدهد روز عید غدیر، می گوید این روز این کار را انجام بده این کار باعث الفت می شود می دانی چرا؟ چون جنا آقای مرعشی عزیز گاهی اوقات ما در روز عادی این کار را می کنیم این روزها خصوصیت خاصی ندارد اما یک زمانی ما می آیم روزی را انتخاب می کنیم که پیغمبر امّت را بر محور حجت خدا جمع کرده این خودش بار دارد امروز فرق دارد.

مجری:

نشان می دهد که آن توجه باید به آن نماد و الگو باشد.

استاد روستایی:

آن نماد، آن نماد بسیار مهم هست آن نماد تمدنی، یعنی ببینید همه در راستای برنامه ای است که حجت الهی برای ما ترسیم کرده چه این حجت می خواهد رسول خدا باشد چه یکی از ائمه باشند این برنامه را اینها ترسیم کرده اند لذا آمد یه این سمت و سو حرکت کرد گفت ببین این روز را انتخاب بکن این کار را انجام بده یا مثلاً باز در دیگر پیام هایی که ما در ای ماجرا داریم هدیه دادن گسترده، گسترده هدیه بدهید، در این ماجرای غدیر در همین خطبه غدیریه داریم که آقا امیرالمؤمنین(علیه صلاة والسلام) وقتی که خطبه را خواندند صحبت کردند نماز جمعه هم خواندند و اینها «وَالنصَرَفَ بِوَلَدِه وَ شِیعَتِه» می گوید «با پسرشان و شیعیان شان » پسر شان چه کسی هست؟ امام حسن مجتبی و شیعیانشان «رفتند» کجا؟ «إلی منزل أبی محمد الحسن بن علی(ع)» «رفتند خانه امام حسن» قربان شان بروم می گویند امام حسن کریم اهلبیت همان موقع هم حضرت به مناسبت جشن غدیر، پدرشان را هم مهمانی بدهید، حضرت به مناسبت چشن غدیر یک سفره ی بسیار بزرگی پهن کرده همه بیایند، همه بیایند، آمدند «بما أعدّ له من طعامه» « آن چیزی که امام حسن پسر امیرالمؤمنین آماده کرده بود خلاصه برای مهمان ها از طعام » بعد می گوید اینها همه آمدند رفتند مهمان امام حس شدند روز عید غدیر «وأنصرف غنیهم و فقیرهم برفده إلی عیاله» «غنی و فقیر اینها با هدیه ای که از امیرالمؤمنین گرفتند رفتند پیش خانواده شان » یعنی همه غذا خوردند شیعیان امیرالمؤمنین و همه صله گرفتند از امیر المؤمنین رفتند خانه اهل و عیال شان، این که سادات عزیز ما در روز عید غدیر مراسم می گیرند مردم می آیند دست بوسی شان و اینها عیدی می دهند تأثی به جدّ محترم شان امیرالمؤمنین است که حضرت این کار را انجام داد هدیه دادن گسترده، الته این فقط اختصاص به سادات ندارد هدیه ما در روایات مان داریم که چه سادات یا غیر سادات در در روز غدیر باید اگر در وسع شان هست در توان شان هست این سنت حسنه را انجام بدهند در توان خودشان، این خیلی زیبا هست، ولی می خواستم اینجا یک گریز بزنم که سادات محترم که این کار را انجام می دهند تأثی به حدّ محترم شان امیرالمؤمنین(علیه صلاة والسلام) هست. نکته دیگر که حضرت آمدند بر این همگرایی تأکید کردند در روز غدیر گفتند آقا با هم روبوسی بکنید مصافحه، مصافحه با هم داشته باشید، خب ببینید «وإذا تلاقیتم فتصافحوا بالتّسلیم» «آقا موقعی که هم را ملاقات می کنید با هم مصاحفه بکنید به هم درود بگوید، تسلیم بگوید» نعمت را به قول معروف سپاس بگوید این روز، ببینید شما تصور بکنید مثلاً از صبح آدم راه می افتد به هر کسی که می رسد روبوسی می کند بعد نمی دانم خلاصه هدیه و گفتگو و نمی دانم از این طرف آقا این مشکل قرضی دارد خودم دارم به او بدهم ندارم، رو بزنم، ببین چه جامعه قشنگی درست می شود این چه جامعه تمدن سازی می شود در به قول معروف به محوریت غدیر، این هم باز یک مورد دیگر هست که آن محتوای پیام غدیر را می رساند و حجت خدا را هم که عرض کردم، نکته دیگر که حضرت می فرمایند می گویند به هم عشق بورزید ابراز عاطفه بکنید آن عاطفه و علاقه ای که به هم دارید آن را ابراز بکنید «وَالتَّعَاطُفُ فِیهِ» اینجا با هم تعاطف دارد ببینید به عنوان تفاعل هست یعنی عاطفه متقابل، رو در رو، در عرض هم «تعاطف داشته باشید در این روز» «یَقّتَضِی رَحّمَةَ الله وَ عَطّفَهُ»«این باعث رحمت خدا و عطوفت و مهربانی خدا می شود » دراین روز نسبت به هم داشته باشید، و بعد حضرت فرمودند، آخرین نکته ای که خدمت شما برادر عزیزم در اینجا بگویم  حضرت فرمودند: حواس تان باشد این هگرائی به گونه باید باشد که دیگر تفرقه نداشته باشید از هم جدا نشوید «وَلَا تَتَّبِعُوالسُّبُل فَتَفَرَّقَ بِکُم عَن سَبِلِهِ» «اگر تفرقه داشته باشید اگر از هم جدا بشوید از آن سبیل الله که من علی هستم از آن جدا شده اید» یعنی ببینید وحدت ما می شود چه؟ می شود وحدت گِرد امیرالمؤمنین یعنی خود حضرت می خواهد بفرمایند اصلاً غدیر نماد وحدت هست، یک عده می آیند آقا به من می گویند نه آقا نمی دانم غدیر موجب تشدد است نمی دانم غدیر موجب نفرت هست حالا مثلاً اگر بگویند فرض کنیم یک عزیز بیاید در یک جایی یک فضلیت امیرالمؤمنین را منتشر بکند فوری می آیند می گویند آقا نفرت پمپاژ کرد، نفرت پمپاژ کرد؟ آقا دارد دور امیرالمؤمنین همه را جمع می کند وحدت گِرد امیرالمؤمنین، وحدت گِرد اینکه بدانیم آقا صدیق اکبر چه کسی هست، وحدت گِرد اینکه بدانیم فاروق اعظم چه کسی هست، اصلاً این را می فرمایند می گویند « وَلَا تَتَّبِعُوالسُّبُل» این طرف و آن طرف نروید حواست باشد می خواهی در مسیر باشی؟ اگر این طرف و آن طرف رفتی اگر حول محور امیرالمؤمنین نبودی « فَتَفَرَّقَ بِکُم عَن سَبِلِهِ » «از آن سبیل الله که من علی باشم جدا خواهید شد» بعد در ادامه فرمودند «واَجمَعُوا یَجمَعِ الله شَملَکُم» «دور هم جمع بوشید خدا شما را دور هم جمع بکند» «وَتَبَارُّوا» «به هم نیکی بکنید، بِر نیکی داشته باشید» «یَصَلِ الله أَلفَتَکُم» «خداون الفت شما را زیاد خواهد کرد» این هم جناب آقای مرعشی بخشی از محتوای پیام غدیر بود که ان وحدت و همگرائی را دارد به ما نمایش می دهد که خود این وحدت و همگرائی یکی از شاخصه های تمدن بود.

مجری:

بیار خوب دقیقاً تبیین همان روایت معروف هست که « أنَّ الاِمامَةَ زِمامُ الدّین وَ نِظامُ المُسلِمینَ » یعنی اینکه ممکن است سؤال پیش بی آید که مگر چه دارد امامّت که چنین ویژگی هایی همرا آن باشد، تک تک همین واژگان هر کدام دقیقاً اشاره می کند به همین مطلب. اینطور که می فرماید حالا ما اگر شد حتماً باید حواس مان باشد که اگر بخواهیم اعمال روز عید غدیر را بدانیم حالا به اسم اعمال ممکن است بشناسیم اما همان نظام  سازی و تمدن سازی را برای خودمان بخواهیم جا بی اندازیم حتماً این خطبه غدیریه حضرت را إن شاءالله بخوانیم و با آن آشنا باشیم. خب اگر اجازه بدهید یک فرصتی بگیریم به اتاق فرمان می رویم و برمی گردیم خدمت تان هستیم.

علی بر عرش بالا بی نظیر است

علی بر عرش بالا بی نظیر است

علی بر عالم و آدم امیر است

به عشق نام مولایم نوشتم

چه عیدی بهتر از عید غدیر است

افضل الاعیاد نام ویژه برنامه ای هست که این شب های فرخنده مهمان دیدگان شما هست. خب استاد توفیق داشتیم شنیدیم این خطبه غدیریه حضرت را و متوجه شدیم که واقعاً یک، یک سری برنامه های خاص برای این روز برای ما در نظر گرفته شده که بدانیم چطور باید انسجام امّت و همین نظام اصلی مان را حفظ بکنیم. خب حالا در طول تاریخ، همان سؤالی که خدمت تان هم عرض کردم در طول تاریخ چه کار کرده اند برای، خود مؤمنان خود شیعیان خود مسلمانان برای بلاخره حفظ این انسجام حفظ این تمدن چه کار کرده اند مراسمات شان چطور بوده؟

استاد روستایی:

بله، عرض کنم خدمت شما ببینید ما در مورد حفظ غدیر از حجت های الهی مواردی را داریم تا به مردم برسیم ما در منابع اهل سنت مثلاً وقتی ملاحظه می کنیم مثلاً آقای، مثلاً کتاب المواعظ آقای مقریزی یا امثالهم سعی می کنند این را ببرند به سمت معزالدوله دیلمی و سال 350، و بگویند این بدعت روافض هست یعنی به دنبال این هستند که بگویند آقا یک بدعتی اینها درست کرده اند برای خودشان یک جریانی در کرده اند و این نیست این نبوده و این، اما در حالیکه مسئله این نیست ما اتفاقاً بزرگداشت غدیر را از زمان خود رسول خدا داریم بعد دوران خود آقا امیرالمؤمنین حالا دوران اهلیت هم به کنار من می خواهم بگویم خلاصه دوران معزالدوله نیست که بگویم ابتداء آن معزالدوله هست، نه اینکه معزالدوله نداشته نه، معزالدوله دیلمی می گوید این کار را انجام بدهید اما ابتداء آن نیست.

مجری:

این هم جزء از همان روال تاریخی که داشته این هم یک جزء از آن بوده.

استاد روستایی:

بله ببینید ما در دوره رسول خدا یک عبارتی را داریم که من ابتدای به قول معروف خدمت شما ابتدای

عرایض خودم عرض کردم که رسول خدا(ص) آمدند و به مردم چه گفتند؟ گفتند « سَلِّمُو عَلی عَلِیٍّ» در«کافی شریف، جلد دوم» بود روی صفحه مانیتور من وجود دارد، بله اتاق فرمان زحمت کشیدند، ملاحظه بکنید «سَلِّمُو عَلی عَلِی بِإِمرَةِ المَؤمنین» به امیرالمؤمنین اینطوریس سلام بدهید، این بحث حالا بین صحابه متشر شد خب، یعنی این خودش بزرگداشت این ماجرا بود، بین صحابه این مسئله منتشر شد به گونه ای که اهل بدر، ببینید اهل بدر کسانی که در بین مسلمان ها جایگاه ویژه دارند در بین صحابه، اهل سنت خیلی به اهل بدر اهمیت می دهند و بلاخره جایگاهی دارند برای خودشان، این مسئله اینقدر فراگیر شد که اصلاً معروف و مشهور بود که اهل بدر بیشترشان به امیرالمؤمنین واژه امیرالمؤمنین را به کار می بردند در منابع اهل سنت این را داریم کتابی است به نام «کتاب اخبار و حکایات» این را چه کسی نوشته؟ «ابی الحسن محمد بن الفیض الغثانی» متوفی چه سالی هست؟ «متوفی سال 315» هست، خب آقای ابراهیم صالح این کتاب را تحقیق کرده، در این کتاب در عرض کنم خدمت شما «صفحه 41» می گوید که «و ما کان رأیُ الشَّیخ» می آیند پیش پسر احمد حنبل می گویند نظر بابای تو یعنی احمد حنبل در مورد تفضیل و خلافت چه هست؟ آقا چه کسی برتر هست، چه کسی خلیفه هست؟ می گوید«نَعَم» «بله» «سَأَلتُ أبی»«می گوید از بابا ام پرسیدم» «ما تقولُ فی التَّفضیل» «آقا نظرت راجع به فضیلت چه هست؟» «قال أَذهبُ فیه إلی حدیث بن عُمر وَ أَذهبُ فی الخِلافَةِ إلی حدیث سَفِینه» «در تفضیل برتری من به حدیث بن عمرمراجعه می کنم» که حدیث بن عمر چه هست؟ بن عمر می گفت آقا ما اول ابوبکر بعد عمر بعد عثمان بقیه دیگر مساوی، در بحث خلافت هم حدیث سفینه یعنی ابوبکر و عمر و عثمان و علی، بعد «لِأَنه» ببینید نکته اش اینجا است «لأَنه قد تَسَمَّی بأمیرالمؤمنین» می گوید «ایشان به امیرالمؤمنین نام گزاری شد» حالا شاهد بگزارم اینجا نیست «و أهلُ بَدر من أصحاب رسول الله متوافرون یَدعُونه بِأَمیرالمؤمنین» ببین ایشان امیرالؤمنین نامیده شد، از طرف چه کسی نامیده شد؟ خب و اهل بدر، یعنی پیغمبر آن را نامید، و اهل بدر از اصحاب رسول خدا «مُتَوافِرُون»«خیلی که کثرت» « یَدعُونه بِأَمیرالمؤمنین» ما ببینیم اهل بدر در زمان خلافت امیرالمؤمنین چندتای شان زنده هستند، وقتی ما می گویم اهل بدر به کثرت این را می گفتند یعنی اصلاً یک فرهنگ در جامعه شده بود چه در زمان رسول خدا چه بعد رسول خدا و کسی نگوید که نه آقا این مثلاً زمان خلافت امیرالمؤمنین بوده نه آقا اصلاً صحابه، صحابه در این اینکه امیرالمؤمنین افضل هست یا ابوبکر اختلاف داشتند اینکه می گویم اختلاف داشتند نه اینکه نمی دانستند این را اهل سنت گفتند، گفتند مثلاً «وختلف السلف فی تفضیل» اینها اختلاف داشتند که چه کسی برتر هست بعد بن حزم می گوید خیلی از صحابه را نام می برد می گوید از بسیاری از صحابه نقل شده است امیرالمؤمنین علی(علیه صلاة والسلام) افضل هست و این تفکری که ابوبکر افضل هست از زمان احمد حنبل رایج می شود و مُبدأ این که ابوبکر افضل هست خوارج هستند، ما با سند و مدرک عرض می کنیم، با سند و مدرک ابن حزم این را نقل می کند با سند و مدرک من این را عرض می کنم مبدأو مسئله خوارج هستند وبنابر این اصلاً بین صحابه مشهور بود که افضل امیرالمؤمنین هست و اهل بدرهم به حضرت گفتند امیرالمؤمنین چرا؟ «لّأنه تَسَمَ بِأمیرالمؤمنین» آقا چه کسی اورا نامگذاری کرد؟ پیامبر، روایتش را بذرای تان خواندم در کافی شریف که آقا رسول خدا امیرالمؤمنین را به امیرالمؤمنین نامگذاری کرد بعد گفت آقا سلام. نکته دیگری که ما در منابع مان داریم مثل جناب ابن شازان در مائة منقبة نقل می کند، می گوید آقا رسول خدا(صلواة الله و سلامه علیه) آمدند در غدیر یک نکته ای گفتند فرمودند که به علی تهنیت بگوید، ببینید آقای مرعشی وقتی می گویم تبریک بگو تهنیت بگو یعنی یک مسئله مبارکی است مه من می خواهم این را بزرگداشت برایش بگیرم یعنی حوایسم به آن هست می خواهم این را تعظیم الشاعر، به عنوان تعظیم الشعاعر به عنوان یک چیزی که می خواهم این را بولدش کنم برجسته اش بکنم آقا همه ببینید وقتی می گویم آقا همه بروید به این تبریک بگوید به این شخص بروید به او سلام کنید به عنوان امیرالمؤمنین بودن، یعنی دارد بزرگداشت می گیرد، حضرت فرمودند این کار را بکنید، این در «کتاب مائة عرض کنم جناب فضل بن شازان» آمده، بعد از این ماجرا ما داریم که اتفاقاً برخی از افراد که خیلی هم نام آشنا هستند می آیند و عرض کنم به حضرت تبریک می گویند بعد از همین ماجرای به قول معروف تهنیت پیامبر، ببینید آقای غزالی در مجموعه رسائل خودش دارد خب می آید بحث می کند می گوید، عبارتی که به کار می برد این هست، می گوید که «جماهیر اتفاق دارند بر متن حدیث که از خطبه پیامبر بود» کجا؟ «فِی یَومِ عید غدیرخم» تعبیر غدیرخم می کند غزالی به اتفاق جماهیر، می گوید وقتی پیغمبر گفت « مَنْ کُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِیٌّ مَوْلَاهُ » آن تهنیت شروع شد «فقال عمر بخ بخ یا أبالحسن لقد أصبحت مولای و مولی کل مولی» «امروز شما شدی چه؟ آريالای من و آقای کل مردم» در بعضی از تعابیر داریم «و هنیئاً» اصلاً تعبیر هنیئاً آمده که به قول معروف آقا مبارک باشد بر شما علی جا بر شما این مسئله مبارک باشد که شما مولی ما و مولی همه مردم شدی، ببینید ما در «مسند احمد، چاپ، جلد 14 » این مسئله را داریم که چه می گوید سندش هم صحیح هست روایت «فلقیه عمر بعد ذلک فقال له هنیئاً یا ابن أبی طالب» «مبارک باشد تو آقای ما شدی» ببین با لفظ هنیئاً از تهنیت می آید دیگر، پیامبر فرمود تهنیت بگوید بنابر این اولین کسی که غدیر را بزرگداشت گرفت و یک جشنی در واقع برپا کرد در همان صحرای غدیر وجود نازنین و مقدس و مبارک رسول خدا است. بعد از رسول خدا ما وجود امیرالمؤمنین را داریم که این کار را انجام داده اند در مسئله غدیر که من این را هم خدمت شما برادر عزیزم عرض بکنم، شما ببینید آقا امیرالمؤمنین در همین «مصباح المتهجد شیخ طوسی» روایتش را برای تان خواندم، حضرت وقتی که آمدند به قول معروف برای مردم خطبه خواندند و این همه تأکید کردند بر تبریک گفتن، بر روزه گرفتن در این روز، بر مهمانی دادن و اینها دارد که ادامه اش رفتند خانه امام حسن و به قول معروف آن غذایی که، آماده شده بود غذا، غذا آماده شده بود، نه این که مثلاً سر زده برویم خانه یکی مثلاً یک دفه کُل مسجد را برداریم برویم خانه یکی نه اینطوری که نمی شود که نه غذا اماده شده بعد می گوید غنی و فقیر شان وقتی رفتند اینها همه هدیه گرفتند از امیرالمؤمنین رفتند، صله گرفتند از امیرالمؤمنین خب این نشان دهنده این هست که خود حضرت جشن را گرفته اند به عنوان امامّت خودشان به عنوان این که اقا من صراط الله هستم این هم آقا امیرالمرمنین. غیر از حضرت ما گزارشات متعددی داریم در منابع در مورد جشن غدیر کشورهای مختلف، جاهای مختلف ما در عراق داریم، در مصر داریم در مغرب داریم یک جا نیست بابا غدیر جهانی هست همه جا بوده شیعیان حواس شان بود چون می دانستند که این واقعه که واقعۀ تمدن ساز هست و می خواهند گِرد آن حجت خدا جمع بوشند لذا آمدند به میدان ملاحظه بفرماید این کتاب را «کتاب نصوص ضائعه من اخبار مصر،آقای مسبّحی» این را نوشته است خب آقا «امیر مختار عزّلملک محمد بن عبیدالله بن احمد، متولد 366 متوفی 420» ببین قرن چهار و پنج هست ایشان خب، ایشان در این کتابش می آید نقل می کند در «صفحه 38» خب، ببینید «قال المسبّحی: وفی یوم الغدیر و هو ثامن عشر ذی الحجه اجتمع الناس بجامع القاهره» می گوید «روز 18 ذی الحجه مردم در مسجد جامعه قاهره جمع شدند» «والقُرّاء» «قاری ها، فقها،شعرا همه جمع شدند» «فکان جمعاً عظیما» «یک جمع خیلی بزرگ» «أقاموا ألی الظهر» «تا ظهر اینها مراسم گرفتند» در آن خطبه غدیره امیرالمؤمنین هم همانطور که خاطرم هست حضرت پنج ساعت خطبه خوانده اینطوری که یادم می آید اینطوری در ذهنم هست که چندیدن ساعت حضرت، این مراسم مفصل هست این نیست که بگویم آقا یک دو دقیقه یک صحبیتی بکنیم برویم نهار بخوریم یا شام بخوریم اینطوری نیست مراسم مفصل هست، خب می گوید اینجا بابا اینها «أقاموا ألی الظهر» «اینها تا ظهر آمدند اقامه مجلس کردند» «ثم خرجوا إلی القصر فخرجت إلیهم الجائزه» «جائزه آوردند برای شان هدیه آوردند» بعد می گوید که «ذکر کردند که خلاصه حالکم بأمرالله آمد و مانع مراسم غدیر شد، مراسم عید غدیر شد» حالا این آنجا بلاخره احساس کرد که نه این دیگر سلطنت و پایه های حکومتش می لرزد آمد مانع شد اما صحبت ما اینجا است که ببینید مردم می گوید «واجتمع الناس بجامع القاهره» این در مصر، غیر مصر کجا داریم ما ببینید «کتاب اتعاظ الحنفا بأخبار الائمة الفاطمیین الخلفا» چه کسی نوشته این اتعاظ الحنفا را «آقای مقریزی» خب «جلد اول، چاپ دوم، در قاهره چاپ شده» اینجا وقتی بحث غدیر را مطرح می کند می گوید «ولثمانی عشره من ذی الحجه و هوه یوم غدیرخم» می گوید «امروز روز غدیرخم است» که بعد هم در پاورقی می آید می گوید، می گوید «الاحتفال» مراسم می گرفتند در عصر معزالدوله در این روز خب بعد می آید می گوید که چه جایگاهی بوده و اینها حالا کار نداریم، می گوید آقا اینجا مردم جمع شدند «تجمَّع خلقٌ عظیم من اهل المصر و المغاربه» «هم اهل مصر هم اهل مغرب» «للدعاء» «دعا می گرفت» «فأعجب المعزذلک» «خیلی متعجب شد و خیلی خلاصه خرسند شد» «وکان هذا أوّلَ ما عمل عیدُ غدیر بمصر» می گوید«اولین غدیر در مصر این زمان معزالدوله بود» این چیزی که ایشان می گوید در بعضی تعابیر داریم اولین نفر ایشان بود اما نهه اولین نفر بعد از حجج الهی ایشان بوده، خب این باز یک سری از جشن های مردم. باز ما همین جشن های مردمی را جناب آقای مرعشی عزیز داریم آقای مقدسی در «المواعظ والاعتبار بذكر الخطط والآثار» «صفحه 255» می آید آدرس غدیر را می دهد که غدیر کجا است بعد می گوید «از سنت های شیعیان» «و من سنتهم فی هذا العید» ببینید «در این عید از سنت» زمانی می جگویند سنت که یک عملی باشد که متداول باشد، می گوید «هو أبدا» «ابتدا می کردند در روز 18 دی الحجه این که شب ها احیاء می کردند و نماز می خواندند بعد صبح ها باز نماز می خواندند دو رکعت قبل از ظهر ، لباس  های جدید می پوشیدند، بنده آزاد می کردند» این سنت های شیعه بوده «عمل خیر زیاد می کردند قربانی می کردند» اینها سنت های شیعه است در غدیر، ببینید یعنی چقدر زیبا، شما فرض بکنید که مثلاً یک غلامی یک کنیزی در یک خانه ای دارد خدمت می کند حالا روز غدیر او را آزاد می کنند چه روز خاطرن انگیزی می شود برایش می گوید من آزاد شده امیرالمؤمنین هستم، واقعاً خوش به حال آن کنیزها و غلام هایی که آزاد شده امیرالمؤمنین بودند در این روزها، این سنت شیعیان هست این سنت در آن اعصار هست. باز موارد متعدد فراوانی ما در این زمینه داریم مثلاً آقای ابن کثیر می آید نقل می کند ببینید می گوید «در این روز» «وقد اتخذت الروافض هذا الیوم عیداً» می گوید «امروز عید را عید می گرفتند شیعیان» خب حالا چیکار می کردند؟ می گوید «تضرب فیه الطبول ببغداد» «در بغداد طبل می زدند» مصر را گفتیم اهل مغاربه را هم گفتیم حالا بغداد، ببینید «فی ایام بنی بویه» «آل بویه» در دوره آنها «حدود سال 400» می گوید «آن روزها» بعد می گوید «پرچم نصب می کردند خانه ها و به قول معروف یک سری موارد دیگر در مغازه ها پرچم نصب می کردند، در مغازه و خلاصه مهمانی می دادند و خلاصه کارهای دیگر» که بعد بحث عاشورا هم می آید در ادامه مطرح می کند که این مسئله هم در غدیر بوده هم در عاشورا که مواردی را ذکر می کند. در «سیرة الحلبیه» هم این را داریم باز در موادر دیگر ابن زولاق هم این را نقل می کند در « نِهاية العَرَب في فُنُون الأَدَب» هم این را داریم می گوید «روز غدیر اینها پرچم های نصب می کردند و به قول معروف مراسم های می گرفتند» حتی ما مسجد غدیر داشتیک که این مسجد غدیر را به قول معروف آمدند تخریب کردند که حالا عرض می کنم نسبت به آن مطالبی را إن شاءالله عرض خواهم کرد، «در این روز خلاصه می آمدند و برادری ایجاد می کردند و خلاصه احیا می گرفتند نماز می خواند صبح قبل از ظهر نماز می خواندند لباس های جدید» و موارد دیگر که خدمت تان عرض کردم موارد بسیار هست من به همین مقدر در جا بسنده می کنم.

مجری:

بله خیلی عالی و مستند الحمدالله، پس این یک چیزی بوده که قدیم الزمان بوده و إن شاءالله ما هم بتوانیم توفیق داشته باشیم در زمره همان ها به جمع مشتاقان به همین مناسک عید غدیر إن شاءالله برسیم إن شاءالله. خب یک فرصتی می گیریم و إن شاءالله بر می گردیم خدمت تان هستیم.

مقصود خدا و مصطفی کامل شد

ای اهل وِلا نماز تان کامل شد

در گوش جهان بانک ولایت پیچید

تا آیه اکملت لکم نازل شد

سلام مجدد عرض می کنم همه شما همراهان همیشگی شبکه جهانی حضرت ولیعصر(عج) امیدوارم که تا این لحظه شما هم مثل بنده بهره برده باشید از فرمایشات استاد ارجمند حاج آقای روستایی. خب حاج آقا به اینجا رسیدیم که بسیار افراد زیادی در طول تاریخ بودند که حواس شان بوده به این نگاه تمدن ساز و می خواستند همین انسجام را دقیقاً حفظ بکنند با همان روشی که خود اهلبیت و خود آقا امیرالمؤمنین در همان خطبه غدیره که فرمایش کریدید این را سفارش کرده بودند حالا خب طبیعتاً وقتی که یک، یک اشاره مختصری هم فرمودید که در همین سند آخری که نشان دادید که اینها یک سری از این حاکمان می آمدند و تعطیل می کردند این مراسمات را خب بالاخره چیزی طبیعی هم هست که وقتی می بینند که این حکام می بینند یک تمدن سازی جدید قرار است ایجاد بشود بالاخره ایناه باید یک سری یک کارهای انجام بدهند تا بتوانند جلوگیری بکنند از این نگاه تمدن سازانه ای که بلاخره شیعیان دارند، اینها در مقابل چه کار کردند که نگذارند این کار انجام شود؟ چون بالاخره تمدن سازی خود  شان با مخالفت روبرو بشود.

استاد روستایی:

بله عرض کنم خدمت شما در مورد مقابله با این مسئله ما هم در ماجرای عاشورا این مسئله را داریم و هم در ماجرای غدیر این مسئله وجود دارد، اینها آمدند در واقع دو گونه برخورد داشتند یک برخورد سخت داریم و یک برخورد نرم خب، هر دو برخورد من می خواهم خدمت ما عرض بکنم ما هم برخورد سخت را در گزار ش های مان داریم که نسبت به غدیر مقابله با غدیر انجام شد و هم برخورد نرم را؛ برخورد سخت این بود که می آمدند مانع شیعه می شدند و نمی گذاشتند جشن بگیرند مثلا ما در منابع تاریخی مان داریم من اگر این را، بله ببینید «عمید الجیوش الوزیر حسن بن ابی جعفر» این آقا، این آقا خب از افرادی هست که مانع می شد ببینید ما داریم که شیعیان می آمدند یک کارهای را انجام می دادند چه در مورد عاشورا نوحه خوانی و اینها و چه در مورد غدیر، بعد دارد که «و منع الروافض» می گوید «این آقا مانع شیعیان شد برای این که نوحه خوانی بکنند در عاشورا و مانع شیعیان شد از این که شادی بکنند در روز 18 ذی الحجه که به آن می گفتند عیدغدیر خم» می گوید این آقا مانع شد، اینها جزء برخوردهای سختی هست که ما در مقابل غدیر شاهد هستیم.

مجری:

خود همین هم چه نکته جالبی داشت که دقیقاً همان عزایی که در روزعاشورا چقدر مهم هست برای شیعیان همان فرح را هم در روز عید غدیر یعنی از حیث اهمّیت دارم عرض می کنم دقیقاً همان اهمّیتی که به عزای روز عاشورا می دادند همان اهمّیت را به شادی روز غدیر می دادند.

استاد روستایی:

و دشمن هم روی همین دوتا دست گذاشته بود لذا ببینید خیلی شایسته هست حالا من به مناسبت عرض بکنم این را خیلی شایسته هست که در این برهه حساس حالا یک بیماری هجوم آورده به تمام دنیا در این برهه حساس هواس مان باشد که غدیر و عاشورا را از دست ندهیم غدیر و محرم باید حفظ بشود در تمام دوره ها مقابله می کردند، مردم شکنجه می کردند، اذیت می کردند اما شیعیان سفت و سخت در تمام دوره ها غدیر و عاشورا حفظ شده باشد پروتکل اجرا می کنیم، اجرا می کنیم با موارد بهداشتی که بلاخره آن ستاد کرونا زحمت می کشند پزشکان کادر درمانی زحمت کشیدند ما و دلسوزان ما هستند مطالبی می فرمایند باید عمل بشود نصب العین قرار بگیرد اما نباید از دست برود اصل ماجرا یعنی غدیر محکم عاشورا محکم چون در طول تاریخ با این دوتا می خواستند مبارزه بکنند و این دوتا را از ما بگیرند و شیعیان حفظ کرده که امروز به ما رسیده لذا ما نباید این را از دست بدهیم این یک نکته بسیار مهم هست، خب از برخوردهای سخت هست البته غیر از این هم داریم منتهی من مراعات وقت را می کنم حواسم به ساعت هست که یک زمان بیش از میزان لازم صحبت نکرده باشم و بینندگان عزیزمان را خسته نکنیم لذا خب من عذرخواهی می کنم سعی می کنم مختصر صحبت بکنم، اما برخورد نرم، برخورد نرمی که ما می بینیم در راستا صورت می گیرد از سوی برخی از افرادی که می آیند در مقابل غدیر یک مسئله را جعل می کنند به نام یوم الغار، به نام یوم الغارشما ببینید «کتاب البدایه والنهایه» این را نقل می کند و جاهای دیگر هم نقل کرده اند می گوید «آقا شیعیان در این روز می آمدند چیکار می کردند؟ می آمدند تزئین می کردند خانه های شان را بلاخره و خلاصه بازار واینها را روز غدیر بود روز 18 ذی الحجه بعد می گوید در مقابل اینها یک عده آمدند» «فقاتلهم جهلة آخرون من المنتسبین إلی السنه» می گوید «آمدند مقاتله کردند خلاصه با اینها جنگ کردند مقابل اینها ایستاده شدند و آمدند گفتند امروز اصلاً روزی هست که پیغمبر و ابوبکر در غار بودند» درست شد «فامتنعوا من ذلک» آقا این کار را مقابل شیعیان انجام بدهد که آقا مقابیل شیعه ما با اینها بجنگیم اینها حق ندارند همچین کاری بکنند، اینها حق ندارند جشن غدیر بگیرند خب این یک برخورد «فقاتلهم» مقابله کردند به این صورت، اینطوری برخورد کردند با شیعه که آقا شما حق ندارید بگیرید البته این بخش جشن غار را هم به صورت نرم هم انجام داده اند یعنی مصلاً آمدند جشن می گرفتند، بعد آقا ابن کثیر آمده می گوید اینها جاهلین سنی بودند جاهلین اهل سنت بودند، این تعبیر ایشان، می گویند چرا؟ می گوید آقا آن غار ربیع الاول هست ربطی به این ندارد، به این ارتباطی ندارد. ایم نقل آقای ابن کثیر، باز یک نقل دیگر ما داریم در منابع که در «کتاب العِبَر» آمده این مسئله، بعد نگاه کنید می گوید که آقا شیعیان در عصرهای مختلف «فی هذه الأعصر» «در این عصرهای مختلف» «در حوادث سال 389» می گوید، می گوید اینها می آمدند عاشورا برقرار می کردند بلاخره لطم زنی و گریه و زاری و پرچم و اینها و می آمدند در غدیر چیکار می کردند؟ زینت داشتند شعار اعیاد داشتند یوم الغدیر، بعد می گوید «فعمدت جاهلیة السنه» می گوید«جاهلین سنی آمدند در مقابل اینها ایستادگی کردند » «و أحدثوا فی مقابلة یوم الغدیر یوم الغار» می گوید «در مقابل روز غدیر یومالغار ردست کردند برای خودشان» «و جعلوه بعد ثمانیة أیّامٍ من یوم الغدیر» می گوید «این یوم الغار را آمدند در مقابل غدیر بعد از هشت روز از غدیر گذاشتند و این روز 26 ذی الحجه بود و گمان می کردند که پیامبر و ابوبکر در آن روز در غار پنهان شدند» بعد نویسنده العبر می آید می گوید «وهذا غلطٌ و جهلٌ» «بابا این کار هم غلط هست هم از نادانی شما است» ببینید زهبی این حرف را دارد می زند نه هر کس دیگر، می گوید «فإن ایّام الغار إنما کانت بِیقین فی شهر صفر و فی أول ربیع» می گوید «این در ماه به قول معروف صفر هست و در اول ربیع است این ماجرا» چه ربطی به، به قول معروف غدیر دارد.

مجری:

صرفاً معلوم می شود که اینها می خواستند یک چیزی ساختگی درست بکنند دقیقاً همان اسامی را که ابتدای فرمایشات تان استفاده کردیم از محضر تان که اسامی را هم حتی غضب می کردند می خواستند همین تمدن ها را هم غضب بکنند و بخواهند با همین چیزها غضب بشود.

استاد روستایی:

اصلاً این قصه غضب اسامی جناب آقای مرعشی فقط در القاب امیرالمؤمنین نیست فقط این نیست ما در بحث مقابله با نام امیرالمؤمنین، اصلاً یکی از تاک تیک های در واقع مخالف های امیرالمؤمنین مقابله با نام حضرت بود چهار صورت با نام حضرت مقابله می کردند یکی آن این هست که بچه های که اسم شان علی بود سر آنها را می بریدند یکی آن این است، اینها جایزه حالا می دادند اسم عوض بکنید این یکی آن هست یکی دیگرا آن این هست که می آمدند می گفتند آقا اسم علی ممنوع اسم معاویه یزید مغیره بگذارید جالب است توسیه می شد، توسیه می شد اسم علی نگذارید اسم معاویه و یزید و مغیره بگذارید توسیه می شد اینطوری مقابله

می کردند یعنی چون این می دانستند تمدن ساز هست همیشه می خواستند مردم دور این حجّت جمع نشوند لذا در بحث نامگذاری هم وارد شدند و جالب اینجا است در همین مسئله اهلبیت مهندسی معکوس می کردند شما ببینید مثلاً آقا امام حسین(ع)، علی اکبر، علی اوسط، علی اصغر یا مثلاً ائمه را شما دقت بکنید علی یابن الحسین امام سجاد بعد از امیرالمؤمنین حالا عرض کنم و بعد از امام حسن و امام حسین بعد دو باره می آید مثلاً می رسد به مثلاً آقا امام رضا(علیه صلاة و السلام) بعد می رسد به امام هادی دوباره علی ببین علی،علی،علی این علی ها و علاوه بر این که در بچه های شان یا نکته دیگر که اهلبیت(ع) در این قصه انجام می دادند می آمدند می گشتند آقا اگر مثلاً مخالفین آن یا شیعیان مثلاً می خواهد اگر اسمی بگذارند یک نامگذاری بکنند که این اسم پالس منفی داشت خب، می گفتند «اسم ابغضه الله» «این اسم را خدا بدش می آید» این اسم را از روی دخترت بردار برو اسم دخترت را بگذار فاطمه این خیلی نکته است چون دشمن هم باید با اسم امیرالمؤمنین مقابله می کرد هم با حضرت زهرا این نبودند که فقط.

مجری:

این نمادها را می خواستند بزنند.

استاد روستایی:

بله نماد را می خواستند بزنند، اصلاً خود فاطمه بار معنایی دارد کامه فاطمه کلمه علی، سبط بن جوزی در مورد کلمه علی یک حرفی دارد می گوید می دانید چرا به او گفتند علی؟ می گوید چون از عُلُو می آید رفت روی دوش پیامبر بُت ها را شکست چون بُت شکن بود به او گفتند علی. حالا معاویه ای که تاجر بُت است بُت صادر می کند به هند و پاکستان در آن زمان هندوستان می گفتند، معاویه ای که تاجر بُت است می رود با اسم علی مقابله می کند اسم علی بُت شکن. آقا کسی که اسمش علی هست سر ببرید، اسم علی نگذارید اسم معاویه بگذارید بعد جایزه بدهید علی ها را عولی صدا بزنید ببینید همچین مقابله ها می کردند با اسم حضرت و با القاب حضرت چرا؟ چون اینها نماد بود اگر مردم گِرد این نمادها جمع می شدند اگر مردم این فرهنگ را چه در نامگذاری چه در غیر آن موارد به آن دقت می کردند تاریخ ما الآن این نبود اینطور نبود، لذا این هم یکی از برخوردهایی است که در مقابل غدیر انجام شد.

مجری:

عجب پس ما در طرف مقابل تمام تلاش و سعی مان را بکنیم إن شاءالله ما هم بتوانیم هر چه بیشتر و بیشتر این مراسمات و این اعیاد را گرامی بداریم إن شاءالله. خب یک فاصله ای باز بگیریم و بعد از آن إن شاءالله خدمت تان هستیم.

بیسار خوب، خب استفاده کردیم استاد از محضر تان و حالا نتیجتاً خیلی چون که فرصت برنامه هم محدود هست من سریع تر سؤال بعدی را بپرسم از محضرتان و آن این که حالا بلاخره این تلاش ها انجام شد تا غدیر زنده بماند تا آن نمادها حفظ بشود، محصول آن چه هست یعنی ما الآن در جامعه ای که سعی کردند و تلاش داشتند این نماد را حفظ بکنند برای خود شان الان به چه ثمرات و به چه محصولاتی رسیدند؟

استاد روستایی:

ببینید یکی از موارد و به قول معروف چیز های که ما می توانیم به عنوان آثار فیزیکی و در واقع نمادهای تمدنی از آن یاد بکنیم بحث بناها و مقابر و امام زاده ها است. ببینید در ابنیه مذهبی مسجد در یک جایگاه کلیدی و بلند قرار دارد و ما در آن دوره ها که می آیم بررسی می کنیم کمتر مسجدی را می توانیم می بینیم که همسو با عقاید شیعی بنا شده باشد، اصلاً ببیند ما از عهد نبوی داریم ما هم مسجدی داریم « فِیهِ رِجالٌ» به قول معروف «یحِبُّونَ أَنْ یتَطَهَّرُوا » مسجد زراع هم داریم در مقابل آن، ما مسجد کوفه داریم، مسجد اشعث، مسجد جریر داریم یا به طور، یک تعبیر روایی خدمت تان عرض بکنم مساجد مرحومه، مساجد ملعونه هر دو را ما داریم در تاریخ که با روایات های معتبر اینها هم گزارشات تاریخی هم روایات های معتبر ما اینها را داریم. خب مساجدی که به قول معروف تحت آن تفکر مقابل اهلبیت بود اینها همه زیر نظر دولت بود دولت های آن زمان خطیب استخدام می کردند مثلا همین مغیرة بن شعبه اقامه الخطبا اصلاً یا مروان حکم یا حجاج اینها افرادی را استخدام می کردند در مساجد خودشان برای این که برای خودشان تبلیغ بکند و جلوی تبلیغ اهلبیت را بگیرد، یک نکته.

مجری:

تمدن سازی را می خواستند منحرف کنند.

استاد روستایی:

می خواستند محرف بکنند به نفع خود شان یا حتی مثلاً شما، در همه اعصار این بوده و الان هم هست الان هم در سعودی هست که آدرس می دهم، خب شما در دوران متوکل عباسی ببینید جامعه رسافه، جامعه منصور یک سری مساجد درست می کنند بعد عثمان بن ابی شیبه می رود روی منبر، ابوبکر بن ابی شیبه می رود روی منبر 30 هزار مستمع برای این 30 هزار مستمع برای آن، مصعب زبیری یک جا، بعد آقا «بالغو فی ثنا علی المتوکل» «شروع می کنند در ثنای متوکل» «نسو ذنوبهم » «گناهانش فراموش بشود» بعد می آیند چه می گویند؟ از ناصبی گری می گویند چون اصلاً متوکل « إنّما ینادمه و یجالسه الذین قد اشتهروا بانصب» «اصلاً همنشین های متوکل ناصبی بودند» «إنّما» «فقط ناصبی بودند» اصلاً با غیر ناصبی نمی چرخید این آقا نشست و برخاست نمی کرد با غیر ناصبی، خب اینها می آمدند در مساجد، آن وقت وقتی اصحاب امیرالمؤمنین می خواستند مثلاً در مساجد بی آیند فعالیت بکنند یقه شان را می گرفتند، جناب صعصعه آمد بلند شد در مسجد در جمع مردم أیهاالناس شروع کرد به فضائل امیرالمؤمنین گفتن یک دفه مغیره آمد یقه اش را گرفت چه می گویی؟ حکومت به ما دستور داده کسی حق ندارد از فضائل علی بگوید و به ما گفته باید عیب تراشی بکنیم صعصعه همه این چیزهای که داری در مورد علی می گویی من می دانم اما برو مخفیانه بگو حق نداری بگوی، لذا ببینید این شاهد برچه هست؟ بر این که مساجد که بود تحت نظر دولت بود و همسو با عقاید شیعی نبود نمی گویم مسجد محل اجتماع شیعه نداشتیم ببین ما مسجد های کوفه را داریم اما مسجد سازی شیعه فراگیر نبوده خب بنابر این ما نخستین بنائی و نخستین مسجدی بعد از واقعه غدیر را ما می بینیم بنا می شود، که در پنج کیلو متری منطقه جُحفه هست به نام مسجد غدیر می شود که بعضی ها به این می گویند مسجد رسول الله بکری آندروسی می آید می گوید مسجد رسول الله از آن اینطوری نام می برد ولی مسجد غدیر هست این مجسد قبل از اینکه تخریب بشود آباد بود و در بعضی نقل ها داریم به در دست عمر بن خطاب تخریب شد بعد در دوره امیرالمؤمنین علی(علیه صلاة والسلام) بازسازی شد حضرت این را ساختند این مسجد را باز دوباره دوره معاویه شد به خاک یکسان شد این مسجد ما الآن مثلاً در سعودی هم می بینیم مثلاً مسجد فاطمه زهرا نمی گذارند بروند داخل آن و عکس های آن هم منتشر شده و هست که تخریب شده مسجد داغون شده نمی روند سمت آن، خب این مسائل در آن زمان هم بوده و به قول معروف سمت غدیر این مسجد بوده و دستور پیغمبر و اهلبیت بوده اما شما می بینید که به قول معروف اینها می آیند و از بین می برند این مسئله را.

مجری:

چون می دانند به عنوان یکی از محصولات فرهنگی غدیر هست.

استاد روستایی:

بله یکی از محصولات فرهنگی است، اصلاً ببینید این که در آن نقطه ساخته می شود این خیلی مهم است اصلاً اهلبیت (علیه صلاة والسلام) ببینید آقای مرعشی از نماد خیلی استفاده می کردند، چرا امام زین العابدین ببینید، یا اصلاً  بگذار یک زره بروم عقب تر، یک زره برم عقب تر چرا حضرت زهرا از خاک قبر حضرت حمزه تسبیح درست می کند؟ خاک نداریم دیگر؟ چرا خاک حضرت حمزه؟ ببینید حضرت حمزه شهیدی هست به عنوان سید الشهداء در ان دوره معروف هست بعد طاغوت آن دوره یعنی ابوسفیان و همسرش دستور می دهند به وحشی که این سیدالشهداء را که حامی پیامبر هست بعد از حضرت ابوطالب حضرت حمزه دل آور هست، حامی پیامبر هست می زند در سر ابوجهل و امثالهم، می گوید این را از بین ببرید وقتی می خواهند این علم بخوابد حضرت زهرا از خاکش می آید تسبیح درست می کند این علم را می خواهد بلند کند، این تسبیح را هر کسی دید یاد حمزه، یاد اُحد یاد مصلح شدن یاد قطعه قطعه شدن در راه حجت خدا بی افتد، امام سجاد می آیند از خاک قبر مطهر ابی عبدالله مهر و تسبیح درست می کنند، نماد هست می خواهد کربلا را ببرد در خانه ها و مساجد هدف امام این هست که هر کسی این مهر را دید بگوید حسین یاد مظلومیت ابا عبدالله بی افتند و یاد ظلمی که دشمنان کردند، خب در ماجرای عرض کنم بحث غدیر هم همین هست خب مسجد را این خراب می کند امیرالمؤمنین بنا می کند دوباره آن یکی می آید خراب می کند. ما دوره های بعدی ما می بینیم که شخصاً امام صادق می آیند در منطقه غدیر یک توضیحات دقیقی از منطقه جغرافیایی غدیر حضرت بیان می کنند و اطرافیان شان. یا مثلاً در دوره غیبت صغرا حدود 260 ما می بینیم علی یابن مهزیار اهوازی می آید و در آن بیستمین صفری که به شوق دیدار امام زمان می آید به حج مشرف می شود و می گوید «از مدینه به قصد مکه خارج شدم وارد جحفه شدم یک روز را آنجا ماندم بعد راهی غدیر شدم در چهار مایلی آنجا یک وقتی وارد مسجد شدم نماز خواندم (مسجد غدیر) صورتم را به خاک گذاشتم دعا کردم و... و ...و...» از این مواردف ما مواردی داریم وقت مان؟

مجری:

بله خیلی محدود در حد چهار دقیقه.

استاد روستایی:

خب من سریع مجبور هستم که عبور کنم دیگر بقیه اش را نمی توانم بگویم خدمت تان، خب حالا مسئله بعد بحث بناهای مقابر و بقعه ها و امام زاده ها است، چه ربطی به غدیر دارد؟ ببینید اینها بزرگداشت سادات بنی الزهرا است بزرگ داشت امام زاده ها است یک مکان معنوی ایجاد می کردند به نام فرزندان پیامبر که این فرزندان پیامبر لزوماً فرزندان امیرالمؤمنین هستند نصب پیغمبر از امیرالمؤمنین منتقل شده و کُل این نسل از حضرت زهرا منتقل شده، خب اینها یک آثار فزیکی و یک نمادهای تمدنی به عنوان زیارتگاه درست می کردند در دولت های مختلف که یکی از آنها حرم مطهر حضرت علی یابن موسی الرضا، حرم مطهر حضرت معصومه (سلام الله علیهما) است یا حرم کاظمین و امثالهم، اینها نماد هایی هست که به قول معروف به عنوان محصول غدیر ما  می توانیم از آن نام ببریم در دولت های مختلف و زمان های مختلف. البته مباحث من بیش از اینها بود توفیقی برایم نبود که خدمت بینندگان عزیزمان بیش از این بیان کنم.

مجری:

خدا حفظ تان کند سلامّت باشید، خیلی استفاده کردیم، بله خیلی استفاده کردیم إنشاءالله که بتوانیم عامل باشیم و بتوانیم همین شعائر و همین نمادها را هم إن شاءالله حفظ بکنیم. خب کلام پایانی را اگر بفرماید که دیگر خدا حافظی بکنیم با دوستان.

استاد روستایی:

خواهش می کنم، امیدوار هستم که إنشاءالله خداوند یک توفیقی عنایت بکند در سایۀ دستان پُر مهر امیرالمؤمنین، حب اللمتین، یعسوب الدین، اسدالله الغالب علی یابن ابی طالب(صلواة الله و سلامه علیه) إن شاءالله بتوانیم غدیر را، این عید غدیر را بیش از پیش با شکوه تر برگزار بکنیم محرم را همچنین و إن شاءالله تعالی آرزوی قلبی من این هست فاضئل گوی اهلبیت باشیم و از فضائل اهلبیت بگویم و در این راه به شهادت برسیم والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

مجری:

إن شاءالله خیلی تشکر می کنیم استفاده کردیم از محضر تان بودید «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علی یابن ابی طالب وَ الْأَئِمَّهِ المعصومین عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ، للّهُمَّ اجْعَلْ مَحْیانَا مَحْیا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، للّهُمَّ اجْعَلْ وَ مَماتَنَا مَماتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، لّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ».

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته