مهدی یار جناب آقای شریفی و حجت الاسلام و المسلمین مجتهد سیستانی

شبکه ولی عصر مهدی یار استاد علی شریفی حجت الاسلام مجتهد سیستانی

قسمت پانزدهم برنامه مهدی یار به کارشناسی جناب آقای شریفی و حجت الاسلام و المسلمین مجتهد سیستانی

بسم الله الرحمن الرحیم

تاریخ : 23 آبان 1399

استاد شریفی:

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ

عرض سلام و شب بخیر داریم خدمت همه بینندگان عزیز شبکه جهانی حضرت ولیعصر(عج) بار دیگر و با برنامه دیگر از سلسله برنامه های مهدی یار در شما عزیزان و بزرگواران هستیم و خوشحال هستیم که در این ایام در خدمت شما بزرگواران و در خدمت استاد معظم جناب استاد حجت الاسلام و المسلمین حاج آقای مجتهدی سیستانی هستیم، عرض سلام خدمت ایشان داریم با شما سلام علیکی داشته باشند بر می گردیم در خدمت شما بزرگواران هستیم، جناب استاد سلام علیکم شب شما بخیر.

استاد مجتهد سیستانی:

بسم الله الرحمن الرحیم

من هم سلام دارم هم خدمت بینندگان عزیز و هم شما استاد بزرگوار، من در خدمت تان هستم.

استاد شریفی:

خواهش می کنم خیلی ممنون متشکر از اینکه قدمرنجه فرمودید به برنامه خودتان.خب بینندگان عزیز همانطور که پیگیر برنامه ها هستید ما در این برنامه ها و در این جلساتی که در خدمت جناب استاد مجتهدی بودیم نقد ادله جریان احمد بصری یکی از مدعیان دروغین به هر حال این عصر را برنامه های در خدمت شما بودیم مطالبی را ارائه کردیم و امیدوار هستیم که تا اینجای بحث مطالب برای شما مفید واقع شده باشد.

بحثی که ما در این جلسه در خدمت شما هستیم ادامه همان بحث هفته قبل ادعای است جناب آقای احمد بصری مطرح کرده به عنوان مهدیین 12 خلیفه و امام بعد از حضرت مهدی که جناب استاد مجتهدی در سلسله برنامه های که در خدمت شان بودیم مباحث را مطرح کردند، من قبل از اینکه بخواهد جناب استاد مطالب جدید این هفته را ارائه کنند مقدمه ای خدمت شما عزیزان عرض کنیم:

روایت شیعه و اهل سنت به صورت متواتر نقل کرده است در کتب مختلف هر دو مذهب و هر دو فرقه این مطلب به صورت واضح بیان شده که آقا رسول خدا(ص) تصریح فرموده اند که بعد از من خلفاء، اُمراء و به اصطلاح کسانی که قرار است صاحب حکومت باشند، صاحب خلافت باشند، کسانی که مردم باید به آنها رجوع کنند، کسانی که دین به واسطه آنها عزیز است 12 نفر هستند، من یک مطلب را خدمت شما عزیزان نشان بدهم از کتاب «صحیح مسلم» جلد سوم در این کتاب «کتاب الإمارة» باب 33، اینجا حدیث شماره 7، 8، 9، 10، حالا احادیث مختلف است در این زمینه، گفتم به قدری این روایت با الفاظ مختلف و با سندهای مختلف نزد شیعه و سنی نقل شده از آقا رسول خدا که دیگر هیچ جای شک و تردید در آن نیست، آقا رسول خدا فرمودند قیامت برپا نمی شود مگر اینکه قبل از آن 12 خلیفه که این خلفاء از قریش هم هستند بر مردم قباست خواهند کرد دین به واسطه این 12 خلیفه عزیز است، حالا نسبت به این مسئله در مواجهه با اهل سنت و جریان سلفیت و وهابیت شیعه حرف برای گفتن زیاد دارد که این 12 نفر چه کسانی هستند، تصریح بزرگان اهل سنت بر این است که ما متحیر هستیم حیران هستیم در اینکه منظور و مراد آقا رسول خدا از این 12 خلیفه چه افرادی هستند، شرح مختلفی هم بر آن زده اند قیله، قیله، قیله، گفته شده این است، گفته شده این است، گفته شده این است، گفتند این است، احتمال داده اند این است، فقط شیعه إثنی عشری است که تصریح بر این دارد این 12 خلیفه چه افرادی هستند و جالب بر این است که بزرگواران بدانید تا امام یازدهم آقا امام حسن عسکری(ع)، حالا بحث امام حجت فعلاً جدا، تا امام حسن عسکری(ع) هیچ سنی در رابطه با این 11 نفر حتی سلفی های که به اصطلاح امروز مدعی هستند که آنها تابع اهل بیت هستند آنها هم نسبت به این 11 نفر إنقولتی ندارند یعنی همه کامل در مقابل این 11 نفر زانو می زنند به این عنوان که این 11 نفر از اولیاء خدا و بزرگان بودند، فقط شیعه إثنی عشری در طول تاریخ توانسته است این معمای که برای اهل سنت معما است اما برای شیعه عقیده است بیاید این را حرف بزند، ادعا کند و مستند و با مدرک حرفش را به کرسی بنشاند، در مقابل مکتب اهل بیت جریان های مختلفی آمده اند ذیل این روایت خلفاء إثنی عشر حرف زده اند برای اینکه بتوانند یک طوری این عقیده شیعه إثنی عشری را باطل کنند هر کسی به یک نحوی آمده است تا این 12 خلیفه را خراب کند تخریب کند، یکی از آن کارهای انجام شده این است که آقا این 12تا خلیفه چه کسی گفته 12تا است؟ نه، 24تا است که آقای احمد بصری این کار را انجام داده است یعنی آن لوژنه ای که پشت این جریان قرار دارد در واقع آمده برای تخریب جایگاه ائمه إثنی عشر، حالا احتمال های دیگر هم داده اند آقا این 12 خلیفه از خلفای بنی امیه هستند، نمی دانم از خلفای بنی العباس هستند، اصلاً این 12تا چه کسی گفته ائمه إثنی عشر هستند؟ یک 12تای دیگر هستند، چه کسی گفته این کسانی هستند که من اسم آوردم از آقا امیرالمؤمنین؟ حتی آمده اند تا جای گفته اند آقا أبو بکر و عمر و عثمان هم نیستند جزء اینها، اینها 12 نفر دیگر هستند که بعد از وفات مهدی قرار است بیایند حکومت کنند، إن شاءالله در ادامه برنامه باشید با ما همه اینها را امشب مستند در خدمت شما خواهیم بود.

جناب استاد ببخشید بنده به هر حال بیش از حد صحبت کردم با این مقدمه ای که عرض شد مطلب را خدمت شما ارائه می دهیم تا آن ادله ای که آقای احمد بصری در رابطه با این که بعد از حضرت مهدی 12تا خلیفه قرار است بیایند و آقای احمد اولین خلیفه الهی بعد از حضرت مهدی است که البته باز می گوید بعد ولی خب هنوز حضرت مهدی نیامده این آقا ادعای خلافتش را شروع کرده، نقد داشتید نسبت به روایاتی که استدلال کرده بودند و اگر بفرمایید یک مقدم ه ای از جلسات قبل که ما چندتا روایت در کتب شیعه در مورد مهدیین داریم؟ آیا این روایات صادر شده از معصوم هست؟ این نکته دوم، و این جلسه قرار است ما روایت چندم را و دلیل چندم آقای احمد بصری را نقد کنیم؟ در خدمت شما هستیم.

استاد مجتهد سیستانی:

خب بینندگانی که جلسات قبلی را دنبال می کردند در جریان هستند که ما بحث مان را تابع بحث آنها اینطور شروع کردیم؛ جریان احمد بصری در اولین مرحله ادعای تواتر حدیث وصیت را دارند و وقتی حدیثی متواتر باشد قطعاً نیازی به بررسی سندی ندارد چون ما یقین به صدور آن از معصوم داریم، ما در این جلساتی که در خدمت بیننده های عزیز بودیم انواع و اقسام ادعاهای آنها در مورد تواتر مهدیین را داشتیم مورد بررسی قرار می دادیم، یک بار می گفتند تواتر معنوی دارد، یک می گفتند نمی دانم شیخ طوسی ادعا کرده که نمی دانم حدیث وصیت متواتر است و حرف های مختلف، ما در ضمن تواتر معنوی به این قضیه پرداختیم که آیا مسئله 12 مهدی تواتر معنوی دارد در احادیث شیعه؟ عرض کردیم خیر تواتر معنوی ندارد چون فقط و فقط در تمام کتاب های که در فرقه های شیعی نوشته شده با خود حدیث وصیت شش حدیث بیشتر در مورد مهدیین نداریم که این شش تا حدیث هم از نظر سند کاملاً مخدوش هستند و حتی یک حدیث از اینها سند معتبر ندارد و باز من دوباره فهرست وار عرض می کنم دوتا از این احادیث از واقفیه رسیده، یکی از این احادیث از اسماعلیه رسیده، یکی از این احادیث از غلات رسیده، یکی از این احادیث سند آن مرفوع است و نمی دانیم از چه کسی رسیده به ما، و یکی هم از اهل سنت در کتب ما ثبت شده، ما به غیر از این شش تا حدیثی که در مورد مهدیین صحبت کرده اند هیچ حدیث دیگری در باره مهدیین نداریم و آن احادیثی که آقای ناظم العقیلی در کتاب «الاربعون حدیثا» جمع آوری کرده به اسم اینکه بخواهد تواتر مهدیین را ثابت بکند عرض کردیم هیچ ارتباطی با مسئله مهدیینی که مقام و منصبی از طرف خدای متعال داشته باشند ندارد.

ما در راستای بررسی این احادیث شش گانۀ مهدیین حدیث چهارم را داشتیم بررسی می کردیم که حدیث أبو بصیر بود، در این حدیث امام علناً و به صراحت بیان می کنند که مهدیین دارای مقام امامت نیستند لاکن آنها قومی از شیعه های ما هستند که به معرفت و ولایت ما دعوت می کنند، یک قومی از شیعه ها هستند مقام و منصب ندارند، امامت ندارند، خب شما دیدید که آقای ناظم العقیلی که واقعاً این لقبی که دارد آقای عقیلی برازنده او است با آن عقل ناقصی که داشت حرف های واقعاً مضحک و خنده دار و سبک و بی پایه و اساسی را در مورد اثبات اعتبار محتوای این حدیث أبو بصیر و عدم تعارض این حدیث ما امامت مهدیین و امامت احمد بصری بالخصوص مطرح کرد و خیلی دست و پا زد که یک طوری از گیر این حدیث فرار بکند و احتمالاتی می داد و حرف های می زد که متناقض با یکدیگر بود، یک بار می گفت در این حدیث امامت مهدینی نفی نشده، یک بار می گفت در این حدیث امامت مهدیین نفی شده اما تقیتاً نفی شده، یک بار می گفت در این حدیث امامت مهدیین نفی شده اما امامت اکمل نفی شده نه امامت کامل، یک بار می گفت اصلاً امامت نفی شده باشد مهدیین نیازی به مقام امامت ندارند چون مهدیین می توانند حجت باشند و امام هم نباشند، این حرف های گوناگونی بود که جناب ناظم عقیلی گفت، ما در ادامه بررسی حرف های او نسبت به اعتبار بخشیدن به محتوای این حدیث که در تعارض با اعتقاد آنها نباشد بودیم، حرف پنجمی که آقای ناظم عقیلی دارد در مورد شیعه بودن مهدیین است، می گوید اینکه امام فرمودند آنها قومی از شیعیان ما هستند به معنای سلب امامت از مهدیین نیست چرا که وصف شیعه وصف بس عظیم و بزرگ است همچنان که بنی خدا إبراهیم(ع) به این وصف موصوف شده در حالی که خداوند بر امامت او نص نموده، همچنین برای حسن و حسین(ع) نیز این وصف به کار رفته، پس اینکه آنان جزو شیعیان اهل بیت باشند تناقضی با امام بودن آنها ندارد، بعد برای اینکه این حرف خودش را مستدل بکند حدیثی از امام صادق(ع) می آورد که فرموده اند:

«إِنَّ مِنْ شِيعَتِهِ لَإِبْراهِيمَ»

که در قرآن آمده یعنی ابراهیم از شیعیان و پیروان رسول خدا بود پس شیعه علی هم بود و روایتی هم از امام رضا(ع) نقل می کند که فرمودند وای بر شما شیعیان راستین علی حسن و حسین و أبوذر و سلمان و مقداد و عمار و محمد بن أبی بکر بودند، پس این آقا خلاصۀ ادعایش این هست: اینکه مهدیین قومی از شیعیان معرفی شده اند منافاتی ندارد که ایشان امام هم باشند بلکه اصلاً شیعه بودن شرط امامت است همانگونه که إبراهیم شیعه پیغمبر بوده و امام هم بوده همانگونه که حسنین شیعه علی یابن أبی طالب بودند و امام هم بوده اند، این خلاصۀ حرف آقای ناظم العقیلی هست.

استاد شریفی:

استاد اگر اجازه بدهید یک اسکنی از این جریان نشان بدهیم تا این مطلبی که شما فرمودید مستند به کتب خودشان باشد، خب بینندگان عزیز ببینید «پاسخ مختصر بر کتب فتنه جدید یمانی» این کتاب ،کتابی است که آنها در رد مطالب ما و کتبی که حضرت عالی و دیگر اساتید نوشتند به اصطلاح نوشتند وپاسخ دادند در صفحه91، ذیل همین روایتی که ما جلسه قبل هم استدلال کردیم، اینها هم این پاسخی که استاد فرمودند آوردن، اینکه روایتی مهدیین را از ذریه امام مهدی(عج) و دیگری آنها را قومی از شیعیان اهل بیت نام گذاری کرده اندحالا پاسخ داده اینکه از شیعیان اهل بیت باشند و از ذریه آنها چه اشکالی در آن است، امروزه اکثر سادات نسب و ذریه خود را منسوب به اهل بیت می دانند و خود را از شیعیان می دانند و نیز حضرت ابراهیم بااینکه از شیعیان امام علی است حجتی از حجت های خداوند است اگر بر اینها اشکال وارد است بر مهدیین نیز اشکال وارد است این هم به یک سبک وثیاق دیگر همان مطالبی که شما فرمودید را مدعی شده، خب حالا چه اشکالی دارد که مهدیین اینها شیعیان امیرالمؤمنین باشند، شیعان اهل بیت باشند ،همانطور که حضرت ابراهیم امام هم بود شیعه امیرالمؤمنین هم بود لذا پس اگر در روایتی آمده باشد که اینها، حالا آن قسمتی که می گوید امام نیست را اصلاً کاری ندارد، فقط آن قسمتی را می آورد که خب اینها عده ای از شیعیان ما هستند، و در خدمت شما هستیم استاد.

استاد مجتهد سیستانی:

خب این روشی که اینها دارند روشی است که همه کسانی که در نقد جریان احمد بصری کار می کنند کاملاً با آن آشنا هستند تقطیع محتوای حدیث، این حدیث صرفاً نیامده بگوید مهدیین قومی از شیعان ما هستند که شما بگویید شیعه بودن تعارضی با امام بودن ندارد، حدیث را کامل باید در نظر بگیرید، این حدیث تصریح می کند پدر من نفرمود آنها امام هستند، 12امام بعد از 12 امام نفرمود، لکن آنها قومی از شیعیان ما هستند ،کسی که این روایت را این عبارت را کامل نگاه بکند متوجه می شود که چقدر در اینجا تعصب کور و احمقانه بکار گرفته شده تا معنای حدیث را از آنچه که تصریح امام است تحریف بکند، خیلی واقعاً برای ما شگفت آور است آقای ناظم العقیلی در حالی که این روایت به صراحت امامت مهدیین را نفی می کند با تمسک به لفظ شیعه در صدد اثبات امامت ایشان در آمده است و خود را به غفلت می زند که ذکر تشیع مهدیین مسبوق به واژه لکن استدراکیه هست که صحبت صحبت امامت اینها است، امام نفی می کنند پدر من هرگز نفرمود آن 12امام، «إنَّما» این را باز دوباره تأکیید می کنم چون ترجمه هایی که الآن در کمال الدین هست إنَّما را ترجمه نکردند، فقط پدر من در مورد مهدیین این را صحبت کرده که آنها 12 تا مهدی هستند، هیچ صحبتی از امامت نیست لکن ، با این لکن می خواهد کلاً امامت آنها را منتفی بکند، لکن استدراکیه است، لکن آنها قومی از شیعیان ما هستند، روایت را اگر کامل در نظر بگیرید خیلی مشخص و روشن است که بله شیعه بودن منافاتی با امامت ندارد اما تلازمی هم با امامت ندارد.

استاد شریفی:

این قسمت را استاد آقای احمد و اتباعش قلم می گیرند، این قسمتی که من الان دارم نشان می دهم به مخاطبین عزیز، این قسمت را اینها دیگر چشم شان یا نمی بیند یا اینجا چشم شان را روی این مقطع می بندند، خیلی خب در خدمت شما هستیم استاد.

استاد مجتهد سیستانی:

اینکه شما می گویید شیعه صفتی بس عظیم است، چه کسی همچین حرفی را زده شیعه در لغت به معنای پیرو و دنباله رو هست ،عظمتی در آن نخوابیده صرف شیعه بودن، به همین سبب در قرآن کریم آن مردی که حضرت موسی (ع) را به کمک خواست، حضرت ایشان را توبیخ می کند ،در حالی که توصیف به شیعه هم شده،

«اعوذ بالله من الشیطان الرجیم، هذا من شیعته و هذا من عدوه»

یک از شیعیان موسی بود یکی هم از دشمنان موسی بود

«فستغاثه الذی من شیعته»

آن کسی که از شیعه موسی بود استغاثه جست برای بار دوم

«قال له موسی إنّک لغویٌ مبین»

استاد شریفی:

این مظور از شیعه اینجا اصطلاح لغوی منظورتان است دیگر

استاد مجتهد سیستانی:

بله اصطلاح لغوی است، صرف اینکه بگویند شیعه این دلالتی بر عظمت نمی کند در اینجا حضرت موسی به شیعه خودشان می فرمایند تو گمراهی آشکار هستی که هر روز دعوا راه می اندازی و استغاثه می کنی، که یکی نجاتت بدهد، خب پس صرف شیعه بودن، کلمه شیعه دلالت بر عظمت نمی کند، اما اینکه شما می گویید ابراهیم بعنوان شیعه رسول خدا و امام علی (ع) توصیف شده این چه ربطی به بحث ما دارد،صحبت ما در مودر ائمه امت اسلام است ما کاری به امت های گذشته نداریم، چرا که سخن ما پیرامون عدم اطلاق لفظ شیعه توسط برخی از 12امام برهمدیگر است، ما می گوییم هیچ امامی به امام دیگری شیعه تعبیر نکرده است ،شما می گویید حضرت ابراهیم شیعه تعبیر شده، خب شده باشد، حضرت ابراهیم جزو ائمه امت اسلام نیستند که ،ما نگفتیم که هیچ امامی شیعه نیست، می گوییم هیچ امامی در امت اسلام ، اینکه امام صادق مثلاً بگویند که پسر من امام کاظم مثلاً یا شیعه من بوده یا بگویند امام سجاد شیعه امام حسین بوده شما یکدانه روایت مستند بردارید بیاورید که ائمه بر همدیگر لفظ شیعه را تعبیر کرده باشند، بکار برده باشند ،ما همچین روایتی نداریم و البته آن روایتی هم که آقای ناظم العقیلی به آن استناد کرده ادامه مورد بررسی قرار می دهیم و بطلان آن را هم آشکار خواهیم کرد، پس این مسئله ای که شما می خواهید از لفظ شیعه سوء استفاده بکنید هیچ جایگاهی ندارد، اما آن روایتی که از امام رضا (ع) خواندید که حسن و حسین شیعیان علی بودند، شما به غیر از این روایت اگر روایت دیگری پیدا کردید که ائمه بعضی بعضی دیگر را شیعه اطلاق کرده باشند بیاورید بنده با استاد شریفی همینجا پیرو احمد بصری بشویم هیچ روایتی در این زمینه وجود ندارد إلّا همان روایتی که ناظم العقیلی به آن استناد کرده این روایت در کتاب تفسیر منصوب به امام حسن عسکری (ع) هست استناد این کتاب به امام عسکری (ع) ثابت نیست نزد محققین از اول هم اسمش تفسیر منصوب بوده، یک تاریخچه مفصلی دارد که اولین کسی که این تفسیر را نسبت داده به امام عسکری (ع) دونفر مجهول بودند و بعد از آنها یک فرد مجهول دیگری بوده که ابدا هیچ شناختی از آنها نداریم که اینها که بودند چه بودند کجا بودند چطور بودند هیچ شناختی از آنها نداریم تا اینکه بعد از حدود صد سال در کتاب احتجاج مرحوم طبرسی از این کتاب استفاده کرد و در مقدمه اش هم تصریح کرده است که کتابهایی که من می آورم همه مشهور و معروف و بلاخره انتسابشان مشخص است إلّا تفسیر منصوب به امام حسن عسکری(ع) ایشان هم آنجا تصریح کرده که این کتاب از نظر انتساب دچار مشکل هست پس خود کتاب کلاً مشکل دارد و اصلاً انتسابش به معصوم ثابت نیست، اما خود این حدیثی که در اینجا هست هم نکاتی در آن ذکر شده که قابل پذیرش برای ما هم نیست من اجمالاً محتوا و مفاد حدیث را خدمت شما بینندگان عزیز عرض می کنم و بعد اشکالات را مورد بررسی قرار می دهیم، روایت می گوید:

هنگامی که مأمون ولایت عهدی را به امام رضا(ع) تحمیل کرد ،عده ای برای تبریک باد و شادباش خدمت امام رضا(ع) می خواستند برسند، خادم آمد گفت گروهی آمدند می خواهند تبریک بگویند که شما مثلاً ولیعهد مأمون شدید و اینها، امام رضا(ع) راهشان ندادند ،گفتند که بگو کار دارم ،آن گروه فردا آمدند، امام رضا (ع) راهشان ندادند گفتند بگو کار دارم ،آن گروه روز سوم آمدند راهشان ندادن روز چهارم روز دهم روز بیستم روز سی ام ،روز شصتم، شصت روز این گروه هر روز می آمدند و امام رضا(ع) این گروه را راه نمی دادند که به ملاقات حضرت تشریف بیاورند ،از آخر آنها ناله کردند که ما از راه دوری آمدیم آبروی ما می رود ما برویم بگوییم که مثلاً این همه در زدیم در خانه حضرت، این همه التماس ملاقات کردیم وحضرت اجازه ملاقات به ما ندادند دیگر چه آبرویی برای ما می ماند در آن دیار خودمان ،و از شماتت دشمنان چکار بکنیم که میگویند بیا تو که اینقدر سنگ ولایت علی بن موسی را به سینه می زدی حتی راه نمی دهد تو ایشان را ببینی ،خلاصه این حرف ها را رفت خادم گفت و امام رضا(ع) راضی شدند بعد از شصت بار مراجعۀ آن گروه راضی شدند که آنها راه بدهند، آن گروه وقتی که وارد شدند سلام کردند به امام رضا (ع) امام رضا (ع) جواب سلام آنها را ندادند ،من عین متن حدیث را حالا آن چیزی که اسماً ، اصطلاحاً اسمش را گذاشتند حدیث دارم عرض می کنم، سلام کردند به امام و امام جواب سلام آنها را ندادند ،و حتی اجازه نشستن هم به آنها ندادند همانطور سرپا با اینکه وقتی میهمان می آید خب هر کسی که شرف دراد و دین دارد و هر کسی که ادب دارد تعارف می کند خوش آمدید بفرمایید، هیچ حضرت نه جواب سلام می دهند و نه حتی اجازه جلوس می دهند ،اینها همینطور سر پا هستند، بعد آنها شاکی شدند که یابن رسول الله حکمت این ظلم عظیمی که شما به ما می کنید و این تحقیر پس از آن ممانعت شصت روزه چیست؟ چرا با ما این کار را می کنید ، چرا به ما ظلم می کنید؟ ما که آمدیم خدمت شما به عنوان اینکه شما امام ما هستید و چیزی هم از شما نمی خواهیم فقط می خواستیم یک ملاقاتی بکنیم یک تبریکی بگوییم ،چطور شما اینقدر به ما ظلم می کنید ،اینقدر ما را تحقیر می کنید، نه جواب سلام می دهید نه اجازه می دهید بنشینیم ،نه شصت روز ما را راه می دهید ،امام فرمودند من در مورد شما تنها به پروردگارم و رسول خدا وامیرالمؤمنین و پدران طاهرم اقتدا کردم ،من همان کاری را دارم می کنم که پدران من می کردند با شما ،که نه جواب سلام می دهم نه اجازه جلوس می دهم ،نه حتی اجازه ملاقات می دهم و اینها؛ آنها بر شما عطاب کردند من هم از آنها پیروی کردم، بعد آنها عرض کردند که برای چه شما این حرف ها را می زنید مگر ما چکار کردیم ای پسر رسول خدا ،فرمودند چون شما خود را شیعه امیرالمؤمنین علی می دانید، شما چرا می گویید ما شیعه هستیم، شما نباید بگویید ما شیعه هستیم، و بعد فرمودند وای بر شما شیعه علی فقط حسن و حسین و ابوذر و مقداد و عمار و محمد بن ابی بکر بود ،در حالی که شما که می گویید شیعه هستید اعمالتان خراب است شما فوقش بگویید محب هستیم، آنها می گویند خیلی خب ما محب هستیم ، تا می گویند ما محب هستیم، امام می گویند مرحبا به شما و تحویل شان می گیرند و بعد که آنها می روند به خادم می گویند که اینها چند بار آمدند من راهشان ندادم ، می گوید شصت بار اینها آمدند شما راهشان ندادید ،می گویند شصت بار به دیدن اینها برو بخاط اینکه اینها گفتند ما شیعه نیستیم ما محب هستیم.

این خلاصه آن چیزی است که در تفسیر منصوب به امام حسن عسکری (ع)ثبت شده و ما اشکلاتی که در این زمینه هست را خدمت تان یکی یکی عرض می کنم؛ نکته اول، امام رضا در این روایت می فرمایند من به پدرانم اقتدا کردم، شما یک نمونه از امام اول تا امام حسن عسکری (ع) یک نمونه بیاورید که با کسی نه با گروهی چنین رفتاری کرده باشند، بارها و بارها و بارها بیاید شصت بار و فقط و فقط بخواهد تبریک بگوید هیچ زاویه سیاسی و غیره هم ندارد چرا مثلاً ما در مورد مؤمن التام یا در مورد حریز سجستانی مثلاً داریم که اینها چون یک زاویه هایی داشتند، یک مسائلی را رعایت نمی کردند تقیه هایی را رعایت نمی کردند مثلاً یک بار آمدند امام راهشان ندادند، یک موارد اینطوری، اما یک گروهی که هیچ زاویه سیاسی، هیچ بحثی که مخالف تقیه هیچ چیز نیست، هیچ چیز ندارند

استاد شریفی:

در جای دیگری شیخ طوسی باز دوباره این آقا را ذکر کرده گفته عیادی متهم به غلو است، «ابن غضائری» طبق رجالی که منصوب به ایشان است نوشته اند که بعضی احادیث او مورد شناخت و بعضی دیگر مورد انکار می باشد، اینطور نیست که همه احادیث او درست حسابی باشد، با این وجود آقای ناظم العقیلی می گوید امکان ندارد بر اتهام غلو توسط قمی ها و دیگران اعتماد کرد زیرا قمی ها غیر قمی ها به مجرد نقل فضائل و کرامات اهل بیت(ع) توسط یک راوی او را در زمره راویان غلو کننده و ضعیف الحدیث قرار می دادند، ناظم العقیلی چطور می خواهد فرار بکند از این تضعیفات؟ می خواهد بگوید این که یک کسی متهم به غلو و اهل غلو است این تضعیف راوی حساب نمی شود چرا؟ چون قمی ها و غیر قمی ها کسی که مثلاً می آمد می گفت علی درب خیبر را کنده می گفتند این آدم اهل غلو است چه حرف های عجیب و غریبی می زند لذا این دلالت بر تضعیف راوی نمی کند، اما عجیب هست از آقای ناظم العقیلی، این حرف را کسی می زند که هیچ تبهر و مهارتی در علم رجال ندارد و فقط به یک سری شنیده های که از دور شنیده و حتی خودش نرفته به کتب مراجعه مستقیم بکند اکتفا کرده و به هم حرف ها را بافته تا باطل خودش را بخواهد حق جلوه بدهد.

چه کسی گفته اتهام غلو قمی ها با غیر قمی ها یکی بوده؟ شما یک دلیل برای ما بیاورید، آنچه که مطرح شده مسئله اتهام غلو قمی ها بوده نه غیر قمی ها، و کجای کلام شیخ نجاشی و کجای کلام شیخ طوسی آمده بود که این آقا نزد قومی ها متهم به غلو است؟ اینطور نبوده که نزد هر کسی اتهام به غلو به معانی این باشد که چون نقل فضائل کرده است متهم به غلو شده، نه خیر قومی ها بوده اند که در برهه ای از زمان اگر بعضی از احادیث را می شنیدند مثل آنچه که در مورد سهو النبی مثلاً شیخ صدوق مطرح کردند که ایشان در قم بوده، قمی ها نسبت به بعضی از فضائل و کراماتی که نقل می شده احساس بزرگ گویی و گنده گویی می کردند و می گفتند اینها غلو است، نه اینکه هر کسی از هر جایی هر عالمی یک کسی را متهم به غلو کرد بخاطر این است که یک فضیلتی از او شنیده، این را از کجا شما در آوردید، این مسئله فقط مربوط قمی ها بوده، شیخ طوسی قمی نبودند بغدادی هستند در مسکن شان شیخ نجاشی هم متولد بغداد هستند کلاً بغدادی هستند هیچ ارتباطی هم به قم ندارند، پس اینکه شما دارید با دروغگویی و فریبکاری مغالطه می کنید اتهام غلو قمی ها با غیر قمی ها را یکی کردید و یک کاسه کردید روشن بشود که همچین چیزی نیست، بماند که در خود قمی ها هم مجرد نقل فضائل اینطور نبوده ،چطور؟ اینطور که بسیاری از فضائل بسیاربسیار عظیم اهل بیت توسط خود راوی های قمی یا کسانی که قمی ها او را ثقه معرفی کرده اند و به احادیثش اعتماد کرده اند نقل شده، پس این چطور هست؟ چگونه شما این ادعا را می کنید که یک راوی اگر فضائلی کراماتی نقل می کرد همینطور بیخودی متهم به غلو می شده است، نخیر پس حتی در خود قمی ها هم اینطور نبوده که هرکسی هر حدیثی در فضیلت اهل بیت نقل بکند متهم به غلو بشود، و نکته آخری که عرض می کنم در مورد معنای غلو این هست که غلو در نزد علمای رجال دوتا معنا داشته یکی همان چیزی بوده که بله یک حرف های خیلی عجیبی بوده که در مورد فضائل و کرامات اهل بیت بگویند این یک معنای کنار گذاشته شده بوده،معنای اصلی غلو این بوده که کسی بگوید من چون ولایت علی بن ابی طالب را دارم اگر نماز نخوانم اگر شراب بخورم اگر روزه نگیرم اگر فحشا بکنم، اگر هر خاکی به سرم بکنم اشکال ندارد؛ لذا نماز نمی خواندند، کسانی که اهل غلو بودند، نماز نمی خواندند روزه نمی گرفتند، شراب می خوردند، محرمات را حلال می دانستند ربا می گرفتند هر کاری که می خواستند می کردند، معنای اصلی غلو که اینقدر ما می نالیم از غلات و اینقدر اهل بیت دلشان خون بوده از غلات این بوده نه اینکه یک کسی بیاید در مورد اهل بیت حالا چهار تا فضیلت یک مقدار بزرگ هم بگوید، آن آنقدر ضربه نمی زده این می آمده دین را می خورده که بگویند دین ایمان است بدون عمل صرف اینکه اعتقاد به ولایت داشته باشید هر کاری دلتان می خواهد بکنید، غلو به این معنا بوده، حال من برای اینکه ثابت بشود، یکی دوتا شاهد هم در مورد این مسئله می آورم؛ مثلاً در مورد محمد بن سنان نقل شده ،حسین بن احمد مالکی می گوید، به احمد بن حلیل کلخی گفتم در باره سخنی که پیرامون محمد بن سنان گفته می شود که او غالی بوده مرا مطلع کن آیا محمد بن سنان غالی بوده، او گفت پناه بر خدا ،او بود که وضو گرفتن و غسل کرن و اینکه اجازه ندهم زنم به هر جایی برود را به من یاد داد، ببینید بین سؤال و جواب مقارنه قرار بدهید من می گویم شنیدم که محمد بن سنان غالی بوده او می گوید پناه به خدا او بود که به من وضو یاد داد ربط این دوتا به هم چیست؟ اگر غلو به معنای نقل فضائل بوده این چه ربطی دارد که او بود به من وضو یاد داد؟ نه معنایش این است که من که می گویم محمد بن سنان غالی بوده یعنی محمد بن سنان غسل جنابت را قبول نداشته، محمد بن سنان وضو نمی گرفته، محمد بن سنان نماز نمی خوانده، او می گوید پناه بر خدا محمد بن سنان بود که به من وضوی درست و غسل درست را یاد داد احکام شرعیت را یا داد، پس بحث غلو این بحث بوده، آیا کسی که وضو نمی گیرد، غسل جنابت نمی کند، نماز نمی خواند، روزه نمی گیرد، حج نمی رود، شراب می خورد، این می تواند ثقه باشد؟ پس اینکه آقای ناظم العقیلی با دروغ و فریب دارد می گوید غالی بودن یا متهم به غلو بودن منافاتی با ثقه بودن ندارد به علت کمال بی اطلاعی ایشان یا به علت کمال هیله گری ایشان هست که چنین ادعای می کند.

نمونۀ دیگری را هم خدمت تان عرض بکنم که می گوید: احمد بن حسین غضائری از حسن بن محمد بندار قمی نقل می کند می گوید من شنیدم از اساتیدم محمد بن ارومه هنگامی متهم به غلو شده بود می گفتند این آقا غالی است، اشاعره گروهی را فرستادند که این آقا را بکشد، اگر غالی است او را بکشند، اما کشیک که کشیدند دیدند وی شب های متوالی تا صبح نماز می خواند فهمیدند غالی نیست برگشتند.

این معنا چه ربطی به نقل فضائل اهل بیت دارد؟ این معنا ربطی به آن چیزی که ما داریم عرض می کنیم دارد، اینها می گفتند این غالی هست یعنی نماز را قبول ندارد، روزه نمی گیرد حج را قبلو ندارد، آمدند کشیک کشیدند دیدند این آقا تا صبح نماز می خواند نماز شب می خواند نماز مغرب و عشا خواند ، نماز صبح را خواند، فهمیدند پس این آقا غالی نیست، پس اینکه محمد بن علی عیادی متهم به غلو شده اولاً چه کسی گفت توسط قمی ها متهم به غلو شده که می گویی غلو قمی ها و غیر قمی ها، اولاً که قمی ها با غیر قمی ها غلوشان فرق می کرده اتهام غلو شنان، ثانیاً چه کسی گفت قمی ها اتهام غلو زدند؟ ثالثاً چه کسی گفت هر جا قمی ها اتهام غلو زدند مرادشان نقل فضائل بوده؟ رابعاً معنای اصلی و اصطلاحی غلو همین است که ما داریم عرض می کنیم، یعین افرادی غلو می کردند در ولایت امیرالمؤمنین، می گفتند همین که ما ولایت علی را داریم بس است ، هیچ عملی لازم نیست انجام بدهیم و همین را هم ترویج می کردند، و از جمله آن افراد ابوالخطاب بود که می گفت دین همه اش یک مرد است و آن مرد همه امام ما است و همان را که قبول داشته باشی بس است دیگر هیچ کار نمی خواهد بکنید، محرم نامحرم، نماز روزه، حج، هیچ چیز لازم نیست این عقیده غلو بوده و صد در صد مخالف وثاقت طرف است، یک آدم تارک الصلاة شراب خوار عوضی که ترک غسل جنابت و وضو بکند و کارهای دیگر بکند بعد ما بیایم از او حدیث قبول بکنیم در اینکه 12تا مهدی بعد از 12تا امام بخواهیم داشته باشیم.

استاد شریفی:

یا إلا ماشاء الله، در روایات صحیح شما که حاکم نیشابوری در «مستدرک» هم ذکر می کند پیغمبر تصریح کرده که آن قومی که کثیر هستند و زیاد هستند اتفاقاً در امت من گمراه هستند ،حالا ما نمی خواهیم این باب را باز کنیم، اما اینکه آقا رسول خدا فرمود امیرالمؤمنین و شیعیانش فائزون هستند اینها در روایات شما موجود است در ثابت شدن مذهب و عقیده ما همین بس که یک سؤال پرسیم از شما همه چیز گفتید إلّا پاسخ به سؤال ما این 12خلیفه آقا رسول خدا که آقای محمد عمر سربازی هم تصریح کرد اهل سنت دو قول دارند یک قولشان معتقد هستند اینها باید پشت سر هم بیایند، این 12تا خلیفه چه افرادی هستند، این خیلی مهم است روی است سؤال فکر کنید، دوست دارم اگر ان شاءالله جلسه بعدی تماس گرفتید این یک سؤال من را که این 12خیلفه چه کسانی هستند پاسخ گو باشید؛ من تشکر می کنم از آقا امین خوشحالیم که با برنامه ما تماس می گیرند آقا امین و ممنون هستم از شما بخاطر اینکه در این برنامه حالا نسبت به آن تندی کلام شما کمتر شده نسبت به آن تماس قبلی و امیداوریم که برنامه های بعدی هم تماس بگیریم و بتوانیم گام به گام باهم مسائل را پیش برویم به شرطی که یک مقداری از دایره احساسات خارج بشوید و نگاه مان منطقی وعقلانی باشد و جنگ و دعوا هم با هم نداریم حالا اینکه چه کسی حق است و چه کسی نیست ، این یک بحث علمی است این بحث جدای از این بحث است ما ادله خودمان را بیان می کینم شما هم دلیل خودتان را اما گام به گام برویم تا هم شما به یک نتیجه ای برسید هم ما از شما استفاده کنیم و هم بیننده ها به هر حال پای برنامه نشستند و برنامه می بینند بتوانند یک برداشت خوب و یک نتیجه خوب از مباحث داشته باشند.

حالا من یکی از معجزاتم را که خب این را چند بار عرض کردم در مناظرات یا جاهای دیگر و آن این هست که بنده به همه عالم خبر می دهم که احمد بصری هرگز و هرگز و هرگز قیام نخواهد کرد و ظهور نخواهد داشت این آقا، این هم از معجزاتی ما باشد إن شاءالله اگر که دیدید بعد از 1000 سال ایشان نیامد به ما و به امامت ما و نبودت ما ایمان بیاورید.

معجزۀ دیگری ایشان دارد که یکی از کتاب های که توسط یکی از مؤسسات منصوب به آقای سیستانی چاپ شده در اسم آن کلمه احمد هست و این یکی از معجزات خب بزرگ الهی است که برای بشریت حجت را تمام می کند.

استاد شریفی:

روی جلد کتاب؟

استاد مجتهد سیستانی:

روی جلد پشت جلد کتاب یک گوشه ای آن مثلاً یک کلمه احمد الحسنی چاپ شده و خب این خیلی معجزۀ بزرگی است چون آیت الله سیستانی مثلاً دشمن سر سخت احمد بصری است و اسم احمد روی کتابی که مربوط به یکی از مؤسسات ایشان بوده پشت کتاب آفتاده و این دیگر از این معجزه بزرگ الهی که عالم بشریت را واقعاً متحیر کرده این معجزه عظیم و خب ایشان ابلح بوده و حماقت کرده که این حرف را زده به عنوان معجزه، آن اسم احمد الحسن نیست احمد الحسنی است و نام طراح جلد هست، مرسوم هست کسانی که جلد را طراحی می کند یک گوشه ی اسم خودش را هم یک آرمی، یک مهر، یک اسمی از خودش باقی می گذارد که اگر کسی دیگر هم خواست طراحی جلد بکند مثلاً به ما مراجعه بکند، اسم طراح جلد هست و هیچ ربطی هم به آقای احمد بصری ندارد.

از معجزات دیگری که ایشان دارد این است که خواب دیدن مردم که ایشان بر حق است و خواب هم یکی از معجزات الهی است آقای فتحیه می گفت شما یک مورد پیدا بکنید که اینقدر خواب ببینند در مورد کسی که او حجت خدا است.

خب شما بی اطلاع هستید از تاریخ فِرَق، اگر از تاریخ فِرَق اطلاع داشتید می دانستید که امامی که هم نام امام شما است احمد قادیانی ایشان خودش فقط بالای 2 هزار خواب دیده در اینکه امام هست و پیغمبر هست و همان عیسی هست و چه هست، پیروان او هم بسیار بسیار بیشتر از پیروان احمد بصری بودند طبق چیزی که «بهاءالله» در کتاب «اتقان» اگر اشتباه نکنم نوشته در آن زمان که هیچ رادیو و تلویزیون و هیچ گوشی مبایل و انترنت هیچ چیزی نبود 100 هزار نفر به این آقا ایمان آوردند بخاطری که مثلاً بعضی های شان خواب دیدن، این معجزه هم یک معجزه نخ نمای هست، معجزه از این چیزها زیاد دارد حالا إن شاءالله شاید جلسات بعدی بشود از معجزات و کرامات این آقا همانقدر که حرف های او علمی هست مغجزات او هم بسیار عظیم و متحیر العقول هست بشیریت را انگشت به دهان گذاشته است.

استاد شریفی:

خب متشکر هستم جناب استاد، دوتا سؤال دیگر بزرگوار داشتند بحث قانون حجت های الهی بود إن شاءالله در برنامه های بعدی ما مفصلاً ذیل این بحث خواهیم کرد و در این موضوع برنامه داریم که حجت های الهی را از چه طریقی می شود شناخت، ادله احمد را را هم می آوریم نقد می کنیم کنار روایت می گذاریم و از همین قانون شناخت حجت های الهی ثابت می کنیم آقای احمد بصری بلانش قطعی است.

مورد بعدی اوعای امامت بود قبل از آقا امام زمان که جالب است حالا إنشاءالله در برنامه های بعدی اینها را در همین بحث قانون شناخت حجت های الهی بحث خواهیم کرد که احمد تصریح می کند کسی در زمان خود حضرت مهدی ادعای امامت کند این از دین خارج است چون روایت داریم اما الآن این آقا همین ادعا را دارد إن شاءالله اینها را مفصل در برنامه های بعدی در خدمت شما خواهیم بود.جناب استاد اگر امری دعای در خدمت شما هستیم.