03/06/1401

موضوع: نمونه های زیبا و شنیدنی از علم امام معصوم به احوال بندگان!

برنامه اخلاق علوی سیره مهدوی

فهرست مطالب این برنامه:

شرط اساسی حضور در حکومت جهانی حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه)

مروری جامع و کامل بر مطالب مطرح شده در جلسات گذشته!

نمونه های زیبا و شنیدنی از علم امام معصوم به احوال بندگان!

تماس های بینندگان برنامه

سئوال یک بیننده که حقایقی از شخصیت معاویه را افشا کرد!

«معاویه» یک شیطان بود!!

نظر صریح امام خمینی (ره) درباره جایگاه «معاویه»!

از علمای برجسته اهل سنت معاصر: معاویه از بزرگترین دجالهاست!!

مجری:

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم‏، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدلِلَّهِ رَبِّ العالَمين‏ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ السَّلَامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلَى أَوْلَادِ الْحُسَيْن‏ وَ عَلَى أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ‏

عرض سلام، ادب و احترام دارم خدمت همه شما بینندگان عزیز و ارجمند شبکه جهانی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف).

الحمدلله این توفیق نصیبمان شد باز در شب جمعه ای دیگر در سید اللیالی محضر همه شما گرامیان بینندگان عزیز و ارجمند، برنامه اخلاق علوی، سیره مهدوی را تقدیم کنیم.

 ان شاءالله که بتوانیم از این برنامه که راجع به اخلاق امیرالمؤمنین و سیره مهدوی صحبت می کنیم از محضر استاد، حضرت آیت الله حسینی قزوینی بهرمند بشویم.

حسن مطلع این نوع برنامه ها که در محضر حضرت استاد هستیم ذکر و نامی از زهرای مرضیه (سلام الله علیها) است ان شاءالله دلهایمان را روانه کنیم و زنگار زدایی بشود تا دستگیری ما در روز محشر ان شاءالله به دست خود حضرتش باشد. سلام عرض می کنم در خدمتتان هستم.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

سلام علیکم ورحمة الله وبرکاته.

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِه،‏ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مِيثَاقَ اللَّهِ الَّذِي أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِي ضَمِنَه‏، السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ الْمَرْأَى وَ الْمَسْمَع‏ فَمَا شَيْ‏ءٌ مِنَّا إِلَّا وَ أَنْتُمْ لَهُ السَّبَبُ وَ إِلَيْهِ السَّبِيل السَّلَامُ عَلَيْكَ یَا مَنْ بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاء

خدمت بینندگان عزیز و گرامی خالصانه ترین سلامم را تقدیم می کنم موفقیت روز افزون برای همه گرامیان از خدای منان خواهانم ایام عزاداری سرور آزادگان را به پیشگاه مقدس مولایمان ولی عصر (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) و همه شما گرامیان تعزیت عرض می کنم.

نَفْسِي عَلَى زَفَرَاتِهَا مَحْبُوسَةٌ * يَا لَيْتَهَا خَرَجَتْ مَعَ الزَّفَرَات‏

دوست دارم کز غمت یا فاطمه تنها بگریم * از یتیمان تو تنها در دل شبها بگریم

دوست دارم سر فرود آرم من بی کس به چاهی * برکشم فریاد غربتها آنجا بگریم

دوست دارم زینب من اشک چشمانم نبیند * گه به نخلستان گاهی دردل صحرا بگریم

دوست دارم جانم از تن با نفسهایم برآید * بس که یازهرا بگویم بس که بی پروا بگریم

وَسَيعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَي مُنْقَلَبٍ ينْقَلِبُونَ

مجری:

«يَا فَاطِمَةُ الزَّهْرَاءُ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ يَا سَيِّدَتَنَا وَ مَوْلَاتَنَا إِنَّا تَوَجَّهْنَا بِكِ إِلَى اللَّهِ وَ تَوَسَّلْنَا بِكِ إِلَى اللَّهِ وَ اسْتَشْفَعْنَا بِكِ إِلَى اللَّهِ وَ قَدَّمْنَاكِ بَيْنَ يَدَيْ حَاجَاتِنَا يَا وَجِيهَةً عِنْدَ اللَّهِ اشْفَعِي لَنَا عِنْدَ اللَّهِ»

خیلی ممنون و متشکرم حضرت استاد. الحمدلله با نفس های گرم استاد این توفیق را داریم هفته ای دو بار دلهای خودمان را با نام نامی حضرت زهرای مرضیه (سلام الله علیها) زنگار زدایی کنیم.

طبیعتاً هر وقت که نام این مادر پهلو شکسته می آید همه دل هایمان به سمت مرهم این درد روانه می شود مرهم درد سینه حضرت زهرا (سلام الله علیها) وجود نازنین صاحب العصر والزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)؛ حضرت استاد آماده هستیم از حکومت سراسر عدل و مهربانی آن حضرت بشنویم.

شرط اساسی حضور در حکومت جهانی حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه)

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم‏، بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ وَبِهِ نَسْتَعين وَهُوَ خَيرُ نَاصِرٍ وَ مُعِينْ الْحَمْدُلِلَّه ‏وَ الصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَعلَیٰ آلِهِ آل الله لَا سِيَّمَا علَیٰ مَوْلانَا بَقِيَّةَ اللَّه‏ وَ الّلعنُ الدّائمُ‏ علَیٰ أَعْدائِهِمْ أعداءَ الله إلىٰ يَوم لِقَاءَ اللّه، وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ؛ حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ؛ نِعْمَ الْمَوْلَى وَنِعْمَ النَّصِيرُ

در رابطه با حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) و حکومت جهانی اش مطالبی در جلسات قبل اشاره شد ولی آن چه مهم است این که بعد از آمدنِ آقا امام زمان (سلام الله علیه) ما در کجا هستیم، در کنار حضرت یا نستجیر الله در مقابل حضرت؟

خیلی ها در زمان رسول اکرم در رکاب پیغمبر جنگیدند تلاش های زیادی کردند در بر افراشته شدن پرچم اسلام جان فشانی کردند ولی در بحران ها نمره قبولی نیاوردند.

یک سالی که ما در جلسه خصوصی حضرت آیت الله «بهجت» بودیم ایشان این جمله را بارها می فرمودند برای فرج امام زمان دعا می کنید برای فرج خودتان هم دعا کنید. چون معلوم نیست سرنوشت شما بعد از آمدن حضرت، چه خواهد شد.

لذا یکی از بهترین کمک و اقدام برای ظهور حضرت ولی عصر، خودسازی ما است. خودسازی فقط دو مسئله است: واجبات را انجام دهیم و گناه نکنیم. چیزی بالاتر از این نیست. ولی به این سادگی نیست خیلی ها دوست دارند گناه نکنند. خیلی ها دوست دارند واجبی از آن ها ترک نشود. معصیتی از آن ها سر نزند. ولی نفس از یک طرف:

«أَعْدَى عَدُوِّكَ نَفْسُكَ الَّتِي بَيْنَ جَنْبَيْك‏»

مجموعة ورّام‏؛ نويسنده: ورام بن أبي فراس، مسعود بن عيسى‏ (تاريخ وفات مؤلف: 605 ق‏)، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: مكتبه فقيه‏، قم‏: 1410 ق‏، ج1، ص59

دشمن ترین دشمن ها نفس شما است که در درون سینه است و شما را با اوهامات و خیالات به طرف گناه و معصیت می کشاند. چه بسا:

(زُينَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِينَ وَالْقَنَاطِيرِ الْمُقَنْطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَيلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ذَلِكَ مَتَاعُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الْمَآبِ)

محبت امور مادي، از زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسبهاي ممتاز و چهارپايان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است؛ (تا در پرتو آن، آزمايش و تربيت شوند؛ ولي) اينها (در صورتي که هدف نهايي آدمي را تشکيل دهند،) سرمايه زندگي پست (مادي) است؛ و سرانجام نيک (و زندگي والا و جاويدان)، نزد خداست.

سوره آل عمران (3): آیه 14

نفس اماره از یک طرف و وسوسه شیطانی هم از طرف دیگر آنچنان برای ما زیبا جلوه می دهد که ما گناه می کنیم و در همان حال:

(وَهُمْ يحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يحْسِنُونَ صُنْعًا)

با اين حال، می ‌پندارند کار نيک انجام می دهند!

سوره کهف (18): آیه 104

تصور می کنیم که خدا را داریم عبادت می کنیم. ولذا در روایتی از حضرت امام صادق (سلام الله علیه) است روایت خیلی عجیبی است روایت پیام دارد. روایت در زمانی صادر شده است که آن زمان آمادگی برای دفاع از اهل بیت شمشیر، نیزه و تیر بود.

در این روایت «ابو بصیر» از امام صادق نقل می کند که حضرت فرمود:

«لَيُعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً»

برای قیام حضرت ولی عصر خودتان را آماده کنید ولو با آماده کردن یک تیر.

الغيبة ( للنعماني)؛ ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم، محقق- مصحح: غفارى، على اكبر، ناشر: نشر صدوق، ص320

عرض کردم کلمه تیر در این جا شاید به عنوان نمونه و مثال زده شده است که اگر ما خودمان را بخواهیم آماده کنیم اول خودمان را آماده کنیم با شمشیر تقوا، نفس خودمان را بکشیم با تیرهای تقوا. نفس اماره را به قتل برسانیم و با نفس لوامه همگامی و همکاری کنیم به نفس مطمئنه برسیم تا به مرحله نفس راضیه و نفس مرضیه نائل شویم.

از آن طرف هم حضرت ولی عصر (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) بیاید در روایات داریم از امکانات مدرن روز هم استفاده خواهد کرد. این طوری نیست که استکبار با پیشرفته ترین تجهیزات به میدان بیایند و حضرت بخواهد با شمشیر با آنها بجنگد!!

اینکه می گویند حضرت می آید تمام سلاح های مدرن را از کار می اندازد دلیل قاطعی به آن شکل نداریم. شاید نسبت به سلاح های کشتار جمعی است که حضرت با قدرت ولایی آنها را نابود کند ولی بنا نیست همه کارهای حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) با معجزه پیش برود. اگر بنا بود با معجزه پیش برود اصلاً نیازی به آمدن پیامبران نبود.

(وَ لَوْ شاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَنْ فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَميعاً أَ فَأَنْتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّى يَكُونُوا مُؤْمِنين‏)

و اگر پروردگار مى‏خواست تمام آنها كه در روى زمين هستند همگى (از روى اجبار) ايمان مى‏آوردند، آيا تو مى‏خواهى مردم را مجبور سازى كه ايمان بياورند؟

سوره یونس (10): آیه 99

 دنیا، محل امتحان است. برای رفتن به بهشت باید نمره قبولی بیاوریم آنهایی هم که به جهنم می روند حجت داشته باشند. اینطوری نیست خدای عالم همین طوری به هر کس بدون جهت بگوید شما بهشت برو، شما جهنم برو؛ این طور نیست.

(فَمَنْ يعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيرًا يرَهُ * وَمَنْ يعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يرَهُ)

پس هر کس هموزن ذره ‌ای کار خير انجام دهد آن را می ‌بيند! و هر کس هموزن ذره‌ ای کار بد کرده آن را می ‌بيند!

سوره الزلزلة (99): آیات 7 و 8

ملاک در آنجا، عمل خیر و عمل شر است. عمل خیر، نتیجه اش بهشت است و عمل شر، نتیجه اش آتش جهنم است. ولذا در اینجا دارد می گوید خودتان را آماده کنید هم خودسازی کنید و هم تجهیزات مدرن برای مبارزه آماده کنید.

حکومتهایی مثل حکومت «جمهوری اسلامی» که منتظر آمدن حضرت ولی عصر است باید بهترین تجهیزات را برای حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) آماده کنند که با این تجهیزات، حضرت ولی عصر مخالفین و معاندین را که حاضر نیستند با منطق علم و اسلحه مناظره تسلیم شوند، با اینها برخورد کند.

دارد اگر کسی خودش را برای قیام حضرت آماده کند و با نیت پاک هم خودش را آماده کند هم از نظر تقوا هم از نظر ساخت تربیت بدنی، از یاران حضرت خواهد بود.

چون حضرت ولی عصر بیاید، زمان نشستن در خانه نیست؛ میدان جنگ است در میدان جنگ دویدن، برخواستن می خواهد شب تا صبح بیدار ماندن می خواهد. باید ماها از نظر مسائل جسمی خودمان را آماده کنیم.

در ادامه روایت ابوبصیر دارد که حضرت فرمود:

«فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَى إِذَا عَلِمَ ذَلِكَ مِنْ نِيَّتِهِ رَجَوْتُ لِأَنْ يُنْسِئَ فِي عُمُرِهِ حَتَّى يُدْرِكَهُ فَيَكُونَ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِه‏»

وقتی خداوند نیت صادق بنده را بداند، امید دارم در عمر او افزایش مقدر کند تا امام زمان را درک کند تا از کمک کنندگان و یاوران او باشد.

الغيبة ( للنعماني)؛ ابن أبي زينب، محمد بن ابراهيم، محقق- مصحح: غفارى، على اكبر، ناشر: نشر صدوق، ص320

به قول جناب «آیت الله ناصری» از قول «آیت الله العظمی بهجت» می گوید فرج خیلی نزدیک است خیلی نزدیک است خیلی نزدیک است. پس ما باید خودمان را از هر جهت آماده کنیم ان شاءالله.

مجری:

ان شاءالله. این آرزوی همه ما است همواره در دل مان این است که یک لحظه هم غافل نشویم. باید مثل این درس هایی را بشنویم تا آمادگی خودمان را حفظ کنیم.

عزیزانی که در برنامه اخلاق علوی سیره مهدوی همراه ما بودند حتماً مستحضر هستند اُس و اساس این برنامه از ابتدا بر همین مطلب بود که چه کار کنیم هر لحظه حواسمان جمع باشد. چه کار کنیم همواره خودمان را بتوانیم کنترل کنیم به دام این گرفتاریهایی که شیطان برای ما آماده می کنم نیافتیم.

حضرت استاد در رابطه با همین مختصری از آن چیزی که در این برنامه مطرح شده است بفرمایید ان شاءالله این جلسه هم بیشتر از محضرتان استفاده خواهیم کرد.

مروری جامع و کامل بر مطالب مطرح شده در جلسات گذشته!

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

در جلسات گذشته خواندیم که مرحوم «نعمانی» در «الغیبة» دارد که:

«مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ وَ لْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ»

کسی که می خواهد از اصحاب امام زمان (سلام الله علیه) باشد باید خودسازی کرده باشد. خودسازی همان مسئله تقوا است. تقوا دو نوع است یک اینکه:

(فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ)

پس تا می ‌توانيد تقوای الهی پيشه کنيد

سوره تغابن (64): آیه 16

آن اندازه توان داریم تقوا را داشته باشیم گناه و معصیت نکنیم. به واجبات عمل کنیم. از مکروهات هم اجتناب کنیم و به مستحبات عمل کنیم. مباهاتمان را هم تبدیل به مستحبات کنیم.

البته این به این سادگی نیست. می گویند روزی دیدند مرحوم «سید بحر العلوم» خیلی خوشحال است پرسیدند چه شده است؟ گفت بعد از چهل سال به این نتیجه رسیدم اعمالم خالص برای خدا است هیچ گونه ریاء و شرکی نیست.

به قول «مرحوم قاضی» (رضوان الله تعالی علیه) کارهای معنوی مثل این است که شما بخواهید با مژه چشم تان کوه را بکنید. با مژه کوه کندن چقدر سخت است انسان خودش را بسازد آن گونه ای که امام زمان (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) می خواهد این است.

یکی از آقایان می گفت خدمت یکی از اولیاء الله که از دوستان نزدیک آقای «بهجت» بود گفتم مرحوم «قاضی» می گوید خودسازی رسیدن به مرحله ای است که انسان مرضی حضرت ولی عصر باشد که مرضی خدا است.

(ارْجِعِي إِلَى رَبِّكِ رَاضِيةً مَرْضِيةً)

به سوی پروردگارت باز گرد در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است.

سوره فجر (89): آیه 28

این کار مثل کندن کوه با مژه است. ایشان گفت اگر خدا بخواهد مثل آب خوردن است. تا یار که را خواهد و میلش به که باشد. خدای عالم بخواهد اراده کند

(إِنَّ الْفَضْلَ بِيدِ اللَّهِ يؤْتِيهِ مَنْ يشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ)

فضل (و موهبت نبوت و عقل و منطق، در انحصار کسی نيست؛ بلکه) به دست خداست؛ و به هر کس بخواهد (و شايسته بداند،) می ‌دهد؛ و خداوند، واسع [= دارای مواهب گسترده‌] و آگاه (از موارد شايسته آن) است.

سوره آل عمران (3): آیه 73

البته آن مقامات را هم به بهاء می دهند به بهانه نمی دهند. بعضی وقت انسان در گذر زمان کاری انجام می دهد این کار مورد رضایت اهل بیت قرار می گیرد دریچه های از نور و معنویت به روی آدم گشوده می شود.

مثل آقای «کربلایی کاظم ساروقی» که با یک عمل - البته نمی خواهیم بگوییم خیلی کوچک بود عمل خیلی بزرگی بود. - یک دفعه نوری در دل او ایجاد شد حافظ قرآن شد. با این که اصلاً سواد خواندن و نوشتن هم نداشت.

آیت الله «خزعلی» می فرمودند در یک صفحه آیات قرآن را نوشتیم در بعضی از جاها هم کلمات غیر قرآن را لا به لای آیات گذاشته بودیم گفتیم این آیات است گفت بله این آیه است و این آیه نیست. گفتم چرا می گویی این آیه نیست؟ گفت این نور ندارد ولی آیه قرآن نور دارد.

به قول یکی از بزرگان کسی که کتاب می نویسد حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) نگاه نمی کند چینش و موضوع بندی های کتاب شما چطوری است. اینها خیلی خوب است ولی وقتی شما تألیفاتی می کنید سخنی می گویید نگاه می کند این تألیف و سخن شما کجا نور دارد و کجا نور ندارد. این سخن گفتنهای ما اگر برای رضای خدا و رضای حضرت ولی عصر باشد نور دارد و این حرفها را حضرت می پسندد.

اما اگر برای خود نمایی باشد یا نیتی نداشته باشیم همین طوری شبانه روزمان هر دمبیلی می گذرد نیتی نمی کنیم یا به صورت مباح، گناه و معصیت نمی گوییم عادی می گذرد این ها نور ندارد.

غذا می خوریم عرض کردم اول هر لقمه بسم الله بگویید آخر هر لقمه الحمد لله ولو در قلب! لازم نیست هر لقمه ای که می خورید بسم الله الرحمن الرحیم بگویید بعد از لقمه الحمد لله رب العالمین بگویید. در دلت بسم الله و الحمد لله بگو همین غذا و لقمه تو به نور مبدل می شود.

ولی آن لقمه هایی که به خاطر سیر شدن شکم و لذت غذا بود هیچ فردای قیامت (هَبَاءً مَنْثُورًا) می شود. گناه برایت نمی نویسند. البته اگر پر خوری کنی و حرام بخوری گناه دارد ولی مال خودت باشد نیتی نداشته باشی هیچ فایده ای ندارد.

 لذا روایت رسول اکرم به «اباذر» را همیشه در جلوی چشم مان نگه داریم که فرمود:

«يَا أَبَا ذَرٍّ لِيَكُنْ لَكَ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ نِيَّةٌ حَتَّى فِي الْأَكْلِ وَ النَّوْمِ»

«اباذر» تمام کارهایت خالص برای خدا باشد حتی خوردن و خوابیدن

مجموعة ورّام‏؛ نويسنده: ورام بن أبي فراس، مسعود بن عيسى‏ (تاريخ وفات مؤلف: 605 ق‏)، محقق / مصحح: ندارد، ناشر: مكتبه فقيه‏، قم‏: 1410 ق‏، ص58

(قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْياي وَمَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ)

بگو: نماز و تمام عبادات من، و زندگی و مرگ من، همه برای خداوند پروردگار جهانيان است.

سوره انعام (6): آیه 162

دنیایمان که هیچ حتی می خواهیم بمیریم خدایا قربةً إلی الله می میریم می خواهیم به قبر برویم خدایا قربةً إلی الله، برزخ می خواهیم برویم قربةً إلی الله، می خواهیم در محشر حاضر شویم از الان قربةً إلی الله. چقدر لذت و صفاء دارد این نورانیت ها است که باعث می شود

(إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُه‏)

سخنان پاكيزه به سوى او صعود مى‏كند، و عمل صالح را بالا مى‏برد.

سوره فاطر (35): آیه 10

ما گفتیم بهترین راه برای این کار این است که خدای عالم را ناظر ببینیم:

«اعْبُدِ اللَّهَ كَأَنَّكَ تَرَاه‏ فَإِنْ لَمْ تَكُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ يَرَاك‏»

از خدا آن چنان بترس، آن چنان عبادت کن که گویا او را می بینی.

مصباح الشريعة؛ نویسنده: منسوب به جعفربن محمد امام ششم (عليه السلام)، ناشر: اعلمی، محقق/ مصحح: ندارد، ص8

البته «کأنَّکَ تَریٰ» برای ما مبتدی ها است. وگرنه اولیاء خدا

«يَا ذِعْلِبُ لَمْ أَكُنْ بِالَّذِي أَعْبُدُ رَبّاً لَمْ أَرَهُ»

خدایی که نبینم عبادت نمی کنم.

الأمالي (للصدوق)؛ ابن بابويه، محمد بن على، محقق/ مصحح: ندارد. ناشر: كتابچى، ص342

امیرالمؤمنین می گوید:

«ما رَأَيْتُ شَيْئاً اِلاّ وَ رَأَيْتُ اللهَ قَبْلَهُ وَ بَعْدَهُ وَ مَعَهُ»

چیزی در عالم ندیدم جز قبل از او، با او و بعد از او خدا را دیدم

مردان خدا پرده پندار دریدند * یعنی همه جا غیر خدا هیچ ندیدند

اگر این چنین باشد تمام عالم را جلوه حق بدانیم خودمان را، اعمال مان را، علم مان را، قدرت مان را، حیثیت مان را، حرکاتمان، سکونمان را جلوه حق بدانیم

(فَأَينَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ)

و به هر سو رو کنيد، خدا آنجاست!

سوره بقره (2): آیه 115

اگر این شد زندگی ما، زندگی خدایی می شود. اگر به این جا رسیدیم می شود

«كُنْتُ إِذاً سَمْعَهُ الَّذِي يَسْمَعُ بِهِ وَ بَصَرَهُ الَّذِي يُبْصِرُ بِهِ وَ لِسَانَهُ الَّذِي يَنْطِقُ بِهِ وَ يَدَهُ الَّتِي يَبْطِشُ بِهَا»

كافي (ط- دارالحديث)؛ نويسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏ (تاريخ وفات مؤلف: 329 ق‏)، محقق / مصحح: دارالحديث‏، ناشر: دار الحديث‏،  قم‏، ق 1429، ج2، ص352

دیگر چشم ما، چشم آدمیزاد نیست چشم الهی است. گوش ما، گوش خدایی است. زبان ما، زبان خدایی است. خدای عالم که:

(إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيئًا أَنْ يقُولَ لَهُ كُنْ فَيكُونُ)

فرمان او چنين است که هرگاه چيزی را اراده کند، تنها به آن می ‌گويد: «موجود باش!»، آن نيز بی ‌درنگ موجود می ‌شود!

سوره یس (36): آیه 82

ما هم اگر به آن مرحله رسیدیم به هر چه گفتیم همان جا خواهد شد. می گویند «مرحوم قاضی» (رضوان الله تعالی علیه) نماز می خواند ماری به طرفش می آمد یکی از شاگردانش چوبی برداشته بود می خواست مار را از آن جا دور کند. ایشان با دست اشاره کرد کارت نباشد. نمازش تمام شد گفت: «مُت باذن الله»‌ دید این مار خشک شد!! با چوب زد دید انگار مدت ها قبل این مار مرده و خشک شده است. مردان خدا این چنین هستند.

خدای عالم قضیه حضرت عیسی و حضرت خضر را در قرآن نمونه آورده است. اگر مردان خدا به مرحله ای (صِبْغَةَ اللَّهِ) برسند و رنگ خدایی بگیرند یعنی همه چیزشان مال خدا باشد و برای خدا باشد.

یعنی صبح که از خواب بیدار می شویم بگوییم خدایا بیدار شدم قربةً إلی الله. می خواهم بروم وضو بگیرم قربةً إلی الله، نماز بخوانم قربةً إلی الله، صبحانه بخورم قربةً إلی الله، سر کار بروم قربةً إلی الله. کار مردم را انجام بدهم قربةً إلی الله، مطالعه کنم قربةً إلی الله، مباحثه کنم قربةً إلی الله تمام این ها اگر شد این زندگی، زندگی خدایی می شود.

ولی بنده باز بر این عقیده هستم این کار، کار ساده ای نیست. بله اگر خدا بخواهد از آب خوردن سنگین تر است ولی خدای عالم یک سنتی دارد همان طوری که ما تا غذا نخوریم سیر نخواهیم شد، آب نخوریم سیراب نخواهیم شد.

برای رسیدن به این مرحله هم ریاضت و مراقبت می خواهد مراقبه، مراقبه، مراقبه یعنی ما احساس کنیم خدای عالم همه احوال ما را میبیند و ناظر ما هم است.

خدای عالم از اعمال ظاهری و باطنی ما آگاه است. ولی عصر از همه کارهای ما آگاه است در جلسه گذشته خواندیم از حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) به «شیخ مفید» (رضوان الله تعالی علیه) فرمودند بر این که:

«فَإِنَّا يُحِيطُ عِلْمُنَا بِأَنْبَائِكُم‏وَ لَا يَعْزُبُ عَنَّا شَيْ‏ءٌ مِنْ أَخْبَارِكُمْ»

بحار الأنوارالجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ط - بيروت)؛ نویسنده: مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، محقق/ مصحح: جمعی از محققان، ج53، ص175

ائمه (علیهم السلام)، حضرت ولی عصر (ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) به اذن الله تبارک وتعالی، به قدرتهِ تبارک وتعالی عالم به جمیع ما سوی الله است.

مجری:

بسیار استفاده کردیم. اگر انسان به همین اکتفاء کند و گوش فرا بدهد کاملاً برایش سرنوشت ساز خواهد بود می تواند زندگیش تغییر بدهد. اما خیلی دوست داریم به صورت مشخص تر نمونه هایی از ناظر بدون ائمه بر احوالات بندگان را بشنویم.

نمونه های زیبا و شنیدنی از علم امام معصوم به احوال بندگان!

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

در این رابطه نمونه زیاد داریم. چند تا به صورت خیلی خلاصه اشاره کنم. کتاب «عیون أخبار الرضاء» از «احمد ابن ابی نصر بزنطی» که از اصحاب امام رضا (سلام الله علیه) و اصحاب امام جواد (سلام الله علیه) و جزء اصحاب اجماع و مشایخ الثقات است.

می گوید من خدمت امام هشتم (سلام الله علیه) رفته بودم شب گذشت سوالاتی داشتم حضرت جواب داد حضرت فرمود:

«فَبِتْ‏ عِنْدَنَا اللَّيْلَةَ وَ اغْدُ عَلَى بَرَكَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»

امشب پیش ما بخواب فردا صبح با توکل بر خدا برو

بعد فرمود:

«يَا جَارِيَةُ  افْرُشِي لَهُ فِرَاشِي وَ اطْرَحِي عَلَيْهِ مِلْحَفَتِيَ الَّتِي أَنَامُ فِيهَا وَ ضَعِي تَحْتَ رَأْسِهِ مِخَدَّتِي»

ای کنیز تشکی که من رویش می خوابم، لحافی که من رویم می کشم، آن بالشی که من زیر سرم می گذارم برای «احمد ابن ابی نصر» آماده کن.

 «احمد ابن ابی نصر بزنطی» می گوید در دلم گذشت:

«لَقَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِي مِنَ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَهُ وَ أَعْطَانِي مِنَ الْفَخْرِ مَا لَمْ يُعْطِهِ أَحَداً مِنْ أَصْحَابِنَا بَعَثَ إِلَيَّ بِحِمَارِهِ فَرَكِبْتُهُ وَ فَرَشَ لِي فِرَاشَهُ وَ بِتُّ فِي مِلْحَفَتِهِ وَ وُضِعَتْ لِي مِخَدَّتُهُ مَا أَصَابَ مِثْلَ هَذَا أَحَدٌ مِنْ أَصْحَابِنَا»

چه جایگاهی در نزد امام دارم. امام افتخاری به من داد که به هیچکدام از اصحاب این افتخار را نداد. حضرت اسبش را فرستاد آمدم. در رختخواب خودش، در اتاق خودش من را جای داد.

«فَقَالَ (علیه السلام) لِي يَا أَحْمَدُ إِنَّ أَمِيرَالْمُؤْمِنِينَ (علیه السلام) أَتَى زَيْدَ بْنَ صُوحَانَ فِي مَرَضِهِ يَعُودُ فَافْتَخَرَ عَلَى النَّاسِ بِذَلِكَ فَلَا تَذْهَبَنَّ نَفْسُكَ إِلَى الْفَخْرِ وَ تَذَلَّلْ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»

در همین حال بودم که امام فرمود: ای «احمد» امیرالمؤمنین به عیادت «زید ابن صوحان» رفت. به او گفت به آمدن من افتخار نکن، در برابر خداوند اینها همه نعمتهای خدا است. فخر، به تقوا است.

عيون أخبار الرضا (عليه السلام)؛ نویسنده: ابن بابويه، محمد بن على، مصحح: لا جوردی، مهدی، ناشر: نشر جهان، ج1، ص 212

فخر، به تقوا است:

(إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ)

گرامی ‌ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست

سوره حجرات (49): آیه 130

مورد بعدی در «وسائل» است. «داود ابن کثیر رِقی» می گوید خدمت امام صادق بودیم. حضرت بدون این که من حرفی بزنم فرمود: اعمال تو را روز پنجشنبه داشتم می دیدم. دیدم رفتی از پسر عمویت صله ای کردی این باعث خوشحالی من شد.

«داود رقّی» می گوید پسر عمویی معاند، ناصبی و خبیث داشتم ولی فهمیدم که وضع زندگیش خیلی خراب است مقداری آذوقه تهیه کردم منزل او رفتم تحویل دادم.

می گوید خدمت امام هشتم رسیدم گفت آذوقه ای که بردی با این که ناصبی و خبیث است ولی همین که صله رحم انجام دادی باعث خوشحالی ما است. ببینید ائمه اینچنین هستند.

مرحوم «إربلی» در «کشف الغمه» نقل می کند از «ابو الصباح کنعانی» که می گوید روزی منزل آقا امام باقر (سلام الله علیه) رفتم. در زدم کنیز آمد در را باز کرد دستم به سینه کنیز خورد، گفتم به مولایت امام باقر بگو «ابو الصباح کنعانی» دم در است.

می گوید حضرت از اتاق صدا زد

«ادْخُلْ لَا أُمَّ لَكَ»

ای مادرت بمیرد بیا داخل!

آمدم گفتم آقا جان قصد جسارت نداشتم اگر دستم به سینه کنیز خورد می خواستم امتحان کنم ببینم آیا شما واقعاً کارهای ما را در شب ظلمانی و خلوت از ما سر می زند خبر دارید یا نه؟ حضرت فرمود:

«لَئِنْ ظَنَنْتُمْ أَنَّ هَذِهِ الْجُدْرَانَ تَحْجُبُ أَبْصَارَنَا كَمَا تَحْجُبُ أَبْصَارَكُمْ إِذَنْ فَلَا فَرْقَ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكُمْ فَإِيَّاكَ أَنْ تُعَاوِدَ إِلَى مِثْلِهَا.»

اگر شما تصور می کنید دیوارها میان ما و اعمال شما فاصله قرار می دهد پس فرق ما با شما چیست؟ مراقب باش دیگر از این کارهای غلط انجام ندهی!

كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة)؛ نویسنده: اربلى، على بن عيسى، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، هاشم‏، ناشر: بنى هاشمى - تبريز، ج‏2، ص141

«ابو بصیر» از اصحاب خیلی خوب امام صادق (سلام الله علیه) و امام باقر (سلام الله علیه) است می گوید در «کوفه» کلاس قرآن داشتم. یکی از شاگردانم خانم بود روزی با این خانم شوخی کردم خدمت امام صادق رسیدم فرمود:

«أَيَ شَيْ‏ءٍ قُلْتَ لِلْمَرْأَةِ؟»

به آن خانم چه گفتی؟ چرا با آن خانم شوخی کردی؟

 می گوید:

 «غَطَّيْتُ وَجْهِي»

 سرم را از شرمندگی پایین انداختم دیگر جرأت نکردم سرم را بلند کنم.

 فرمود:

«لَا تَعُدْ إِلَيْهَا»

دیگر از این کارها نکنید

دلائل الإمامة( ط- الحديثة)؛ نويسنده: طبرى آملى صغير، محمد بن جرير بن رستم‏ (تاريخ وفات مؤلف: قرن 5)، محقق / مصحح: قسم الدراسات الإسلامية مؤسسة البعثة، مكان چاپ: ايران؛ قم‏: 1413ق، ص232

ببینید او در «کوفه» است، دارد با یک شاگرد زن شوخی می کند؛ خدمت امام باقر می آید امام می گوید این چه کاری است انجام دادی؟

مرحوم «شیخ مفید» در «ارشاد»، از «ابو بصیر» نقل می کند که می گوید وارد «مدینه» شدیم که خدمت امام صادق (سلام علیه) برسیم. احتیاج به حمام پیدا کردم صبح دیدم دوستانم دارند می روند خدمت امام. ترسیدم اگر حمام بروم نرسم؛ لذا من هم با آنها رفتم و وارد خانه شدم. در برابر امام نشسته بودم که امام به من نگاه کرد و فرمود:

«يَا أَبَا بَصِيرٍ أَ مَا عَلِمْتَ أَنَ‏ بُيُوتَ‏ الْأَنْبِيَاءِ وَ أَوْلَادِ الْأَنْبِيَاءِ لَا يَدْخُلُهَا الْجُنُبُ»

آیا نمی دانی به خانه پیامبران و اولاد پیامبران با حالت جنابت نباید وارد شد!؟

«فَاسْتَحْيَيْتُ وَ قُلْت‏ لَه‏ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنِّي لَقِيتُ أَصْحَابَنَا فَخَشِيتُ أَنْ يَفُوتَنِي الدُّخُولُ مَعَهُمْ وَ لَنْ أَعُودَ إِلَى مِثْلِهَا»

 خیلی خجالت کشیدم و به حضرت گفتم: من ترسیدم دوستانم خدمت شما بیایند جا بمانم توفیق زیارت شما را نداشته باشم ولی قول می دهم دیگر از این کارها بد انجام ندهم.

الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، نويسنده: مفيد، محمد بن محمد، تاريخ وفات مؤلف: 413 ق‏، محقق / مصحح: مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، ناشر: كنگره شيخ مفيد، قم‏، 1413 ق ،ج2، ص 185

امثال اینها إلی ماشاء الله در زندگی ائمه داریم. خیلی از اینها با سند صحیح آمده است. سند هم ضعیف باشد به قدری روایات متضافر و متعدد است که همدیگر را تقویت می کنند.

اگر بخواهیم از این قضایا نقل کنیم مثنوی هفتاد مَن کاغذ شود چند نمونه آوردم که ائمه (علیهم السلام) آنچه که ما در فکرمان می گذرد مثل «ابو نصر بزنطی» در «کوفه» کاری انجام می دهیم حضرت در «مدینه» است کاملاً خبر دارد. در تاریکی کاری از ما سر می زند حضرت خبر دارد. با حالت جنابت می رویم حضرت بوی تعفن جنابت را حس می کند و اعتراض می کند.

یعنی تمام اعمال ما برای حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) مثل کف دست است. شاید کف دست هم ما می گوییم تمثیل است به قول راوی خاک بر فرق من و تمثیل من!

به تعبیر «امام خمینی» (رضوان الله تعالی علیه) علم امام به عالم هستی از علم خود عالم هستی بر خودش قوی تر و نافذتر است.

البته هر چه است با اذن و مشیت خدای عالم است. هیچ شک و شبهه ای در آن نیست. همان گونه ای که حضرت عیسی می گوید آن چه در خانه های شما می گذرد از همه آنها خبر دارم. ائمه (علیهم السلام) هر چه دارند به اذن الله تبارک وتعالی دارند و مستقلاً جدای از خدا هیچ چیزی ندارند، ولی به اضافه خدا همه چیز دارند.

به تعبیر «امام» (رضوان الله تعالی علیه) خدای عالم تمام کمالات ذاتی، صفاتی، اسمائی و افعالی را در وجود مقدس اهل بیت عصمت و طهارت قرار داده است و این ها مظهر تجلی و آیینه تمام نمای کمالات خداوند تبارک وتعالی هستند.

مجری:

دل مان نمی آید این سخنان را قطع کنیم و دوست داریم بیشتر بشنویم؛ اما حضرتعالی اشاره فرمودید و تأکید داشتید بر این که اولویت با تماس ها باشد. عزیزان زیادی پشت خط هستند. این فرصت در اختیار بقیه عزیزان هم است که با ما در ارتباط باشند.

تماس های بینندگان برنامه:

بیننده (خانم رضایی از کرمان – شیعه):

سلام و عرض ادب خدمت شما جناب اقای مرعشی بزرگوار مجری محترم برنامه و حضرت استاد آیت الله حسینی قزوینی.

خدمت شما تماس گرفتم خواهشی از شما کنم با توجه به مواردی که به تازگی پیش آمده است در رابطه با «معاویه» اگر ممکن است ویژه برنامه ای داشته باشید با عنوان بررسی جایگاه «معاویه» در کتب اهل سنت و حتی مقام «معاویه» در نزد اهل سنت!

شما حضرت استاد علمدار شفاف سازی و روشنگری مسائل دینی چه برای اهل سنت و چه برای عزیزان شیعه هستید. این مورد را بهتر برای ما بشکافید.

ضمناً ما هم که در فضای مجازی فعالیت داریم خیلی از بزرگواران این خواهش را داشتند ما این مورد را به گوش شما برسانیم که شما این ویژه برنامه را حتماً برای ما که همیشه مخاطب برنامه های شبکه حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هستیم و از سخنان شما استفاده می کنیم ببینیم. ممنون می شویم اگر این محبت را بفرمایید

مجری:

خدا حفظ تان کند تشکر می کنیم. حضرت استاد مستقیماً این پیام را شنیدند ان شاءالله در فرصت مقتضی حتماً بررسیش را انجام خواهیم داد.

بیننده (آقای محمد از تهران – شیعه):

عرض سلام، ادب و احترام دارم خدمت شما و حضرت آیت الله حسینی قزوینی. یک مطلبی می خواستم خدمت شما عرض کنم خانم «رضایی» به عنوان درخواست مطرح کردند من می خواهم مقداری بی ادبی و جسارت کنم به عنوان یک گلایه مطرح کنم!

چون من چند هفته است دارم برنامه را نگاه می کنم درباره «معاویه» مسائلی مطرح شده است. علمای زیادی از داخل «ایران» موضع گرفتند و از «معاویه»‌ دفاع کردند.

از این طرف از علمای شیعه کم دیدم البته مثل آیت الله «طبسی» بودند یا بیانیه های که آمد انتظارم این بود چون همیشه حضرت آیت الله حسینی قزوینی و «شبکه ولی عصر» در این زمینه در دفاع از مکتب اهل بیت و دفاع از امیر المؤمنین پیش قدم هستند انتظار داشتم که در این زمینه هم پیشگام باشند و خیلی زودتر و در خورتر موضع بگیرند.

چون برنامه های قبلی را نگاه کردم حاج آقا گفتند فعلاً سکوت می کنند منتظر بودم ولی از آن طرف وقتی ما اظهار نظرهای خیلی صریح و شدیدی از «امام خمینی» (رحمة الله علیه) داریم کتاب های حضرت آقا درباره «معاویه» را مطالعه کردم و در دسترس همه هستند.

حضرت آقا نظرات خیلی سنگینی درباره «معاویه»‌ دارند. «معاویه» را اشرار و ستمگر می دانند بنیانگزار حکومت های ظالم می دانند حتی فاسق و شهوتران می دانند!!

حتی پایه گذار سب و لعن امام علی (علیه السلام) می دانند که «معاویه» این کار را انجام داده است. در حقیقت «معاویه» را جزء «نواصب» می دانند چطور ممکن است از همچنین کسی دفاع بشود و از این طرف علمای شیعه موضع نگیرند. نمی دانم اگر حاج آقا هر جوری خودشان صلاح می دانند ولی انتظار ما به عنوان کسانی که سال ها بیننده ایشان هستیم خیلی بیشتر از این بود هر جوری خودشان صلاح می دانند.

عذرخواهی می کنم جسارت کردم به عنوان یک شیعه و به عنوان یک کسی که انتظارم از حاج آقا خیلی بیشتر از این است خواهش می کنم حتماً به این مسئله توجه داشته باشند. دست شما درد نکنه بازهم عذر خواهی می کنم ببخشید.

مجری:

تشکر می کنیم جناب اقا «محمد» از «تهران». بارها و بارها گفتیم اگر دغدغه خاصی دارید مطرح بکنید خیلی روشن و خیلی صریح به تعبیر خودشان این گلایه را ایشان مطرح کردند. حضرت استاد تماماً صحبت نسبت به جریان اخیر بود.

 سئوال یک بیننده که حقایقی از شخصیت معاویه را افشا کرد!

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

در رابطه با قضیه «معاویه»‌ روزی خدمت آیت الله «مکارم شیرازی» بودیم صحبت شد ایشان گفت مگر «معاویه»‌ جای دفاع هم دارد؟ تعبیر ایشان این بود.

جناب آقای «محسنی اژه ای» فرمایشی داشتند فرمایش ایشان باعث شد بعضی از آقایان مطالبی گفتند. گلایه هایی داشتند و مطالب تندی گفتند. در نمازهای جمعه حتی یکی از آقایان ارزش ندارد اسمشان را ببریم از «رهبری» برای عزل ایشان درخواست کرده بود.

آقایان مطالب دیگری گفتند. در یکی از شبکه ها، یکی از کارشناسان یا کار نشناسان «وهابی»، نجس و پلید نسبت به ائمه اظهارات خیلی وقیحی کرد که شاید ما در تاریخ نداشتیم همچنین جسارتی کسی به ائمه (علیهم السلام) کرده باشد.

بنده منتظر این بودم جناب آقای «محسنی اژه ای» در رابطه با صحبت های ایشان موضع گیری کنند. یا آقایان مراجع بزرگوار یکی شان صحبتی کنند. «جامعه مدرسین» مطلبی را مطرح کنند تا ما هم به دنبال آن ورود پیدا کنیم.

ما تا الان منتظر شدیم در این زمینه چیزی مشاهده نکردیم ظاهر قضیه این است که آقای «اژه ای» (حفظه الله) از باب: (وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا) می خواهند از کنار قضیه بگذرند یا شاید هم بخواهند موضع گیری کنند.

ولی هتاکی هایی که بعضی ها می کنند لیاقت همان را دارند. اگر کسی نسبت به ائمه (علیهم السلام) جسارت کند اگر آزمایش دی ان ای بدهد کاملاً مشخص می شود انتساب ایشان به پدرش - هیچ شکی نداشته باشد - مشکل دارد.

فقط برود یک آزمایش بدهد و نتیجه آزمایش را هم بیاورد در همان شبکه ای که به ائمه (سلام الله علیهم اجمعین) جسارت کرد به مردم نشان بدهد مردم بشناسند و بفهمند چیست.

ولی نسبت به علمای اهل سنت بعضی ها موضع گرفته اند می خواستم تقاضای خیلی دوستانه داشته باشم. ما نسبت به مقدسات اهل سنت بارها هم گفتیم حساس هستیم. اهانت به مقدسات اهل سنت را گناه نا بخشوندی و خیانت می دانیم و موجب تفرقه خواهد شد.

آمریکا، صهیونیسم و وهابیت هم همین است. «عربستان سعودی»‌ به بعضی ها پول می دهد در جلسات خود به خلفاء، سب و لعن کنید کلیپ و فیلمش را برای ما بفرستید تا ما اینها را پخش کنیم.

ولی چند قضیه باید روشن شود بحث این که آیا «معاویه» جزء مقدسات است یا نیست؟ باید روشن بشود. من از «حوزه علمیه دار العلوم مکی زاهدان » می خواهم خاضعانه تقاضا کنم - چون اولین بیانیه نسبت به جناب آقای محسنی اژه ای از طرف اساتید این حوزه بود - اگر واقعاً راست می گویند مرد هستند شجاعت دارند و «معاویه» را از مقدسات شان می شمارند بیایند با یکدیگر مناظره و بحث کنیم.

ببینیم اصلاً «معاویه» ارزش این را دارد که اینها این همه سرمایه گذاری کنند آبروی خودشان را ببرند یا نه «معاویه» همچنین ارزشی ندارد؟ ما آمادگی داریم حضوری این جا تشریف بیاورند تمام هزینه ایاب، ذهاب و پذیرایی شان را تقبل می کنیم تشریف بیاورند بحث علمی دوستانه داشته باشیم. فحش و ناسزا نه.

مشخص بشود اصلاً «معاویه» قداست دارد یا ندارد؟ از مقدسات است یا نیست؟ الان بیش از پنجاه نفر از اهل سنت معاصر مثل دکتر «علی جمعه» و افراد دیگری که آمدند علیه «معاویه» صحبت کردند «معاویه» را نماد نفاق معرفی کردند. اینها هم اهل سنت هستند و شیعه نیستند.

اگر واقعاً‌ این آقایان دلشان برای «معاویه» می سوزد در برابر این افرادی که کلیپ هایشان مملو در فضای مجازی است را جواب بدهند چرا آنها را حاضر نیستند جواب بدهند؟

دکتر «علی جمعه» از شخصیت های برجسته «مصر» است ظاهراً مدتی هم ایشان شیخ «الأزهر» بودند. بیایند این مباحث را مطرح کنند هیچ حرفی نداریم.

مهم تر از همه آنها بیاییم کتابهای اهل سنت را باز کنیم ببینیم آیا در کتابهای اهل سنت «معاویه» جزء مقدسات است یا نه جزء ضد مقدسات اهل سنت است، اینها روشن شود و ما هم استفاده کنیم. بهترین راه به نظر من گفتگوی علمی است.

اگر خواستند هم بیایند ما از دوستان مان می خواهیم از روابط عمومی لازم شد یک فکس یا ایمیل بزنند با «دار العلوم زاهدان» تماس بگیرند از اساتیدشان که بیانیه دادند یک نفر را معین کنند یک مناظره دوستانه علمی داشته باشیم.

ما پنج موضوع درباره «معاویه» داریم این پنج موضوع باید روشن شود. نظر امام علی درباره «معاویه» چیست؟ اصلاً حضرت امیر (سلام الله علیه) «معاویه» را مسلمان می داند یا مسلمان نمی داند؟

ما شیعه هستیم اصلاً کاری با جناب آقای «محسنی اژه ای» و دیگران نداریم فرمایشات حضرت «امام»، «مقام معظم رهبری» را هم فعلاً می بوسیم کنار می گذاریم؛ ما هستیم و امام علی (سلام الله علیه) ببینیم «معاویه» از دیدگاه حضرت چه شخصی است؟ ما تابع علی هستیم.

«معاویه» یک شیطان بود!!

هر چه امیر المؤمنین درباره «معاویه» گفته باشد ما هم همان را قبول داریم. وقتی در «نهج البلاغه» چند جا حضرت امیر می گوید:

«‏فَإِنَّمَا هُوَ الشَّيْطَانُ»

«معاویه» ‌شیطان است.

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص416، (من كتاب له (علیه السلام) إلى زياد ابن أبيه)

آیا از این بالاتر و بهتر؟ می گوید:

«فَوَ الَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ مَا أَسْلَمُوا وَ لَكِنِ اسْتَسْلَمُوا وَ أَسَرُّوا الْكُفْرَ فَلَمَّا وَجَدُوا أَعْوَاناً عَلَيْهِ أَظْهَرُوه‏»

نهج البلاغة (للصبحي صالح)؛ نویسنده: شريف الرضى، محمد بن حسين، ناشر: هجرت، محقق/ مصحح: فیض الاسلام، ص374

نظر امام علی درباره «معاویه» روشن بشود. و همچنین نظر صحابه درباره «معاویه»‌ روشن بشود. نظر بزرگان اهل سنت مثل «احمد ابن حنبل»، «ابو حنیفه»‌ و دیگر اعاظم اهل سنت درباره «معاویه» روشن شود.

پس نظر حضرت امیر، صحابه و علماء درباره «معاویه»‌ روشن بشود که آیا واقعاً اینها «معاویه» را جزء مقدسات می دانند یا جزء مقدسات نمی دانند؟ این روشن بشود.

مسئله دوم در رابطه با نسب «معاویه» است. البته یکی از آقایان دیدم نوشته است صحبتهای جناب آقای «محسنی اژه ای» باعث شد که خیلی ها وارد شدند در رابطه با «معاویه»‌ حرفهای خوب زدند.

 ولی بنده نظرم عکس است بیانیه علمای اهل سنت باعث شد در فضای مجازی، درست یا نادرست به قدری علیه «معاویه»‌ در ذم معاویه، زنا زادگی معاویه، کفر معاویه و کارهای نادرست مطالب پخش شد شاید در تاریخ نمونه نداشت.

یعنی در این یکی دو هفته، اهانتهایی که به «معاویه»‌ در فضای مجازی شده است در تاریخ بی نظیر است البته بنده نمی خواهم صحه بگذارم تأیید یا تکذیب کنم من در این مقام نیستم.

ولی این که می گوید باعث شد نسبت به «معاویه»‌ علمای اهل سنت مطالبی گفتند از این طرف هم بچه شیعه ها خیلی از مطالب را در فضای مجازی پخش کردند.

برای ما روشن بشود اینهایی که علمای اهل سنت در رابطه با نسب «معاویه»‌ آوردند آیا صحیح است یا صحیح نیست؟ در فضای مجازی خیلی پخش شده است شاید بیش از پانصد ششصد تا وبلاگ یا هزاران گروه، کانال و ... مسئله نسب «معاویه» را مطرح کردند. آقایان اهل سنت بزرگواری کنند جواب بدهند «نحنُ أبناءُ الدلیل» اگر دلیل باشد ما حاضریم این را می پذیریم در آن هیچ شک و شبهه ای نداریم.

این که یک سری مطالبی را بیاورند تحریف کنند کار درستی نیست. فقط یک نمونه می آورم اگر اهل سنتی بیننده برنامه ما است دیروز نیم ساعتی با کامپیوتر کار می کردم به این مطلب بر خوردم از «تاریخ طبری» می آورم. «کلینی»، «علامه مجلسی» و «شیخ طوسی» هم نیست.

کتاب «تاریخ طبری» دار الکتب العلمیة «بیروت» چاپ کرده است. جلد 2 شعر از «حسان ابن ثابت» با تقاضای «عمر ابن الخطاب» خلیفه دوم است.

در «جنگ احد»، «هند» مادر «معاویه»‌ وقتی بدن حضرت حمزه را مثله کرد و جگر حمزه را به دندان گرفت و فرزندان او «آکلة الأکباد» شدند، «حسان ابن ثابت» صحابی پیغمبر است ایشان شعری گفت

لعن الإله وزوجها معها **  هند الهنود عظيمة البظر 

«عظیمة البظر» را نمی توانم معنا کنم. معنای خیلی وقیح و زشتی دارد.

بعد دارد:

«ونسيت فاحشة أتيت بها ** يا هند ويحك سبة الدهر» 

فراموش کردی این فرزندی که از فاحشه به دنیا آوردی یک آدم بی آبروی دهر هستی.

یک کسی هستی که در دهر، هیچ آبرو و حیثیتی نداری به خاطر اشتهارت به زنا و آوردن فرزند زنا. تا آنجایی که می گوید:

«زعم الولائد أنها ولدت ** ولدا صغيرا كان من عهر» 

تمام دایه های می دانند این بچه ای که آوردی یعنی «معاویه» از زنا به دنیا آمده است.

تاريخ الطبري؛ اسم المؤلف: لأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310، دار النشر: دار الكتب العلمية – بيروت، ج2، ص71

در کتاب «دیوان سیدنا حسان ابن ثابت» (رضی الله تعالی)، صفحه 54 بحث «ابو سفیان» را می آورد بعد مسئله این که خلیفه دوم از «حسان» خواست

«زعم الولائد أنها ولدت ** ولدا صغيرا كان من عهر» 

«ونسيت فاحشة أتيت بها ** يا هند ويحك سبة الدهر»

این عبارتی است که در خود «دیوان حسان ابن ثابت» آمده است. من برای بعضی از مورخین خیلی متأسفم در «سیره ابن هشام» دیدم وقتی خواندم تکان خوردم؛ «ابن هشام»‌ متوفای 183، جلد 4 می گوید خلیفه دوم از «حسان» خواست مطالبی را بگوید شعر اولش را آورد و می گوید:

«وهذا البيت في أبيات له تركناها»

مابقی شعر مربوط به فاحشه بودن «هند» و بحث «معاویه» است که می گوید اینها را ترک کردم

«وأبياتا أيضا له على الدال وابياتا أخر على الذال»

السيرة النبوية لابن هشام؛ اسم المؤلف: عبد الملك بن هشام بن أيوب الحميري المعافري أبو محمد الوفاة: 213، دار النشر: دار الجيل - بيروت - 1411، الطبعة: الأولى، تحقيق: طه عبد الرءوف سعد، ج4، ص42

«دیوان حسان ابن ثابت» طبق حروف الفباء چیده شده است یعنی آخرش هر چه الف است اول آمده است آخر بیت، باء است بعد آمده است همین طور مثلاً سی تا بیت دارد در شعر آخرش دال است یعنی باب الدال، باب الذال کسی بخواهد مطلبی پیدا کند فهرستش اینطور است باید این طوری بگردد خودم به همین شکل توانستم پیدا کنم.

یا «سیره عبد الملک ابن هشام» در جلد 3 عبارت «ابوسفیان» را می آورد ولی عبارت «هند» را ترک می کند در چاپ جدیدی که شده است تمام اینها را حذف کردند. و حال آن که «طبری» کل این قضایا را آورده است. آیا با حذف کردن این مطالب می شود حقیقت را پوشاند؟

پس موضوع اول،‌ نظر امیرالمؤمنین و صحابه نسبت به «معاویه»‌ روشن بشود که آیا اینها «معاویه»‌ را مقدس می دانند یا نمی دانند؟ امیرالمؤمنین که پیامبر فرمود:

«علي مع الحق والحق مع علي ولن يتفرقا حتى يردا علي الحوض يوم القيامة»

تاريخ مدينة دمشق، اسم المؤلف: أبي القاسم علي بن الحسن إبن هبة الله بن عبد الله الشافعي، دار النشر: دار الفكر - بيروت - 1995، تحقيق: محب الدين أبي سعيد عمر بن غرامة العمري، ج42، ص 449

مسئله دوم: نسب «معاویه». سوم: موضوع بحث اسلام و کفر «معاویه» است. آیا واقعاً «معاویه» مسلمان شده است با صحابه بودنش کار نداریم. آقایان بیایند بحث کنیم از کتابهای شیعه هیچ چیزی نمی خواهم بیاورم از کتابهای اهل سنت ببینیم آیا می توانند ثابت کنند «معاویه»، مسلمان شده است یا نه اسلام «معاویه» را نمی توانند ثابت کنند. تا برسد به این که ثابت کنند صحابه و از مقدسات اهل سنت است.

نکته چهارم که باید مورد بحث قرار بگیرد، روایاتی است که رسول اکرم، «معاویه» را لعن کرده است. برای این روایات آقایان چه جوابی دارند؟ دلیل قانع کننده بر این دارند یا نه دلیل قانع کننده بر این ندارند؟

نکته پنجم: نکته پایانی است باید بحث بشود مسئله سب «معاویه» نسبت به حضرت امیر (سلام الله علیه) است در «صحیح مسلم» و ده ها کتاب معتبر دیگر آمده است بر این که «معاویه»، علی ابن ابی طالب را سب کرد و دستور داد علی را سب کنند.

آیا فقط «معاویه»‌ جزء مقدسات شما است یا امیر المؤمنین هم جزء مقدسات شما است؟ برای اینها آقایان چه جوابی دارند؟ خیلی دوست دارم بر این که، این مطالب کاملاً روشن بشود.

فقط اشاره ای کنم در «صحیح مسلم» آمده است - نمی توانند بگویند سندش چه است و چه نیست - «صحیح مسلم»،‌ چاپ «عربستان سعودی»، حدیث 2404 می گوید:

«أَمَرَ مُعَاوِيَةُ بن أبي سُفْيَانَ سَعْدًا فقال ما مَنَعَكَ ان تَسُبَّ أَبَا التُّرَابِ»

معاویه به سعد گفت: چرا تو علی ابن ابی طالب را ناسزا نمی گویی؟

صحيح مسلم؛ اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسين القشيري النيسابوري الوفاة: 261، دار النشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ج4، ص1871، ح 2404

گویا که آقای «سعد ابن وقاص» گناه کبیره ای مرتکب شده است. حتی «ابن تیمیه» در «منهاج السنة» این روایت سب را تأیید می کند:

«وأما حديث سعد لما أمره معاوية بالسب فأبى... فهذا حديث صحيح رواه مسلم في صحيحه»

منهاج السنة النبوية؛ اسم المؤلف: أحمد بن عبد الحليم بن تيمية الحراني أبو العباس الوفاة: 728، دار النشر: مؤسسة قرطبة - 1406، الطبعة: الأولى، تحقيق: د. محمد رشاد سالم، ج 5، ص 42

آقایانی که دارید از «معاویه» دفاع می کنید از علی هم دفاع می کنید یا نه؟ یا این که برایتان فقط «معاویه»‌ خال المؤمنین است؟ «محمد ابن ابی بکر»، «عبد الله ابن عمر» و یا «عبد الرحمان» هیچ کدام خال المؤمنین نیستند فقط از میان برادر زنهای رسول اکرم «معاویه» خال المؤمنین شده است؟

همچنین پرفسور «موسی شاهین» نایب رئیس دانشگاه الأزهر در کتاب «فتح المنعم شرح صحیح مسلم»، جلد 9، صفحه 332 می گوید:

«المأمور به محذوف»

دارد «أمرَ معاویة سعدا» ولی ننوشته چه دستور داد؟ چرا؟

«لصیانة اللسان عنه»

برای این که زبان ها نسبت به «معاویه» محفوظ بماند.

 تقدیر چیست؟

«أمر معاویة سعدا أن یسب علیا فأمتنع»

«معاویه»‌ دستور داد علی را ناسزا بگویند.

فتح المنعم شرح صحيح مسلم، المؤلف: الأستاذ الدكتور موسى شاهين لاشين الناشر: دار الشروق، الطبعة: الأولى، 1423 هـ - 2002 م ؛ ج 9، ص 332

آقایان اهل سنت! ببینید «معاویه» چگونه امیرالمؤمنین را سب می کرد:

«معاوية فكان إذا قنت لعن عليا وابن عباس والأشتر وحسنا وحسينا»

معاویه وقتی قنوت می گرفت، علی، «ابن عباس»، «مالک اشتر» امام حسن و امام حسین را لعن می کرد.

تاريخ الطبري؛ اسم المؤلف: لأبي جعفر محمد بن جرير الطبري الوفاة: 310، دار النشر: دار الكتب العلمية – بيروت، ج3، ص 113

آیا این شخص ارزش دفاع دارد؟ این عبارت «تاریخ طبری» شما است مال ما نیست آیا علی ابن ابی طالب از مقدسات شما نیست؟ «ابن عباس»، امام حسن و امام حسین جزء مقدسات شما نیست؟

چرا یک دفعه نیامدید موضع گیری کنید «معاویه» دستور سب امیر المؤمنین را داده است و چنین و چنان. مگر شما نیاوردید

«من سَبَّ عَلِياًّ فَقَدْ سبني»

مسند الإمام أحمد بن حنبل، اسم المؤلف: أحمد بن حنبل أبو عبدالله الشيباني، دار النشر: مؤسسة قرطبة – مصر؛ ج 6، ص 323، ح 26791

آیا این را آوردید یا خیر؟ در «مستدرک» با سند صحیح نقل می کند پیغمبر فرمود:

«من سب عليا فقد سبني»

هر کس علی را ناسزا بگوید منِ پیغمبر را ناسزا گفته است.

المستدرك على الصحيحين؛ اسم المؤلف: محمد بن عبدالله أبو عبدالله الحاكم النيسابوري الوفاة: 405 هـ، دار النشر: دار الكتب العلمية - بيروت - 1411هـ - 1990م، الطبعة: الأولى، تحقيق: مصطفى عبد القادر عطا، ج3، ص130، ح 4615

در «خبرگزاری رسمی حوزه»، با عنوان "معاویه را بهتر بشناسیم" جناب آقای «طبسی» آنجا مفصل در رابطه با «معاویه»‌ بحث کرده است. ما از آقایان تقاضا می کنیم جواب آقای «طبسی» را بدهند قول می دهیم جواب شما را در «شبکه حضرت ولی عصر» پخش می کنیم.

همچنین از «خبرگزاری رسمی حوزه» بنده شخصاً می خواهم جوابی که از «آیت الله طبسی» می دهند جواب اهل سنت از آقای «طبسی» را در «خبرگزاری حوزه» منتشر کنند از این بهتر!

در رابطه با «مقام معظم رهبری»، « طرح کلی اندیشه های اسلامی در قرآن» جلسات استاد «سید علی خامنه ای» برای قبل از انقلاب است. از «مقام معظم رهبری» سوال کردند ایشان فرمود الان هم آنها را تأیید می کنم.

در اینجا بحث فقط آقای «اژه ای» نیست. ایشان می گوید آیا از «معاویه» دیگر‌ بی دین تر کسی را سراغ داری؟ از «معاویه» بدتر کسی را سراغ داری؟ دیگر بدتر از این ها چه کسی را در تاریخ و در صدر اسلام می شود سراغ گرفت؟

همچنین فرمایشات «امام خمینی» (رضوان الله تعالی علیه) در وصیتنامه سیاسی الهی شان، ایشان به صراحت می گوید «معاویه»‌ منافق است. این هم برای اواخر عمر «امام» بود نمی توانیم چیزی بگوییم.

یا در وصیتنامه سیاسی الهی دارد: "لعن و نفرین و فریاد از بیداد «بنی امیه»‌ (لعنت الله علیهم) با آن که، آنان منقرض و به جهنم رهسپار شدند." این آخرین جمله «امام» در وصیتنامه سیاسی الهی شان مطرح کردند.

نظر صریح امام خمینی (ره) درباره جایگاه «معاویه»!

«شهید مطهری» در چند سخنرانی هایش کلمه منافق را به کار برده است. «امام خمینی» (رضوان الله تعالی علیه) در اواخر عمرشان واژه منافق به کار بردند فیلمش را دارم. ایشان به صراحت می گوید:

«با «معاویه»‌ باید چه کرد که امام جماعت است و برای خدا (به قول خودش) برای اسلام، برای خودش می خواهد برای اسلام هم جنگ کند هم چه کند منافق است به مردم «شام» حالی کرده است من یک آدم مسلمانی هستم و مخالف امیر المؤمنین، هم که اصلا مسلمان نیست. این که امیر المؤمنین را آن جا می گوید مسلمان نیست به طوری که وقتی به اهل «شام» می گویند علی را در محراب عبادت کشتند می گویند مگر او نماز می خواند؟ علی در مسجد چه می کرد؟ با این ها باید چه کرد؟ جز پناه به خدای تبارک وتعالی.»

آقای «محسنی اژه ای» گناه کبیره مرتکب نشده است عقیده شیعه است ما «معاویه» را مقدس نمی دانیم و از مقدسات اهل سنت نمی دانیم با این که «امام» و «رهبری» می گویند اهانت به مقدسات اهل سنت گناه و خلاف شرع است و خود ایشان هم همین مطلب را مطرح می کند. یعنی معلوم است ما جزء مقدسات نمی دانیم. اول شما ثابت کنید مقدس است بعد دعوا کنید.

از علمای برجسته اهل سنت معاصر: معاویه از بزرگترین دجالهاست!!

اگر دوستان محبت کنند یک کلیپی هم از آقای «عدنان ابراهیم»‌ از علمای برجسته اهل سنت معاصر است و خودش هم علیه شیعه إلی ماشاء الله مطلب دارد آن را پخش کنند که یکی از حضرت «امام» پخش کردیم یکی هم از علمای اهل سنت. ایشان هم به صراحت می گوید:

«معاویه در نزد من الان به صراحت و وضوح می گویم دجالی از بزرگ ترین دجال هاست. معاویه دجالی بی نظیر در این امت است. امت محمد دجالی همچون معاویه به خود ندیده است!»

این که دیگر آقای «محسنی اژه ای» نیست که این همه سر و صدا کنید. این از علمای بزرگ اهل سنت شما است. دکتر «علی جمعه» و ... هم دارند مال ایشان خیلی طولانی است. اول در رابطه با امیر المؤمنین بحث می کند بعد عین همین تعبیر را در رابطه با «معاویه» دارد.

یعنی ما کلیپهایی که از اهل سنت در مذمت و نفاق «معاویه» داریم ایشان می گوید «دجالٌ من الدجاجله فی العظام» از بزرگ ترین دجال ها است. این را ما نمی گوییم این را «عدنان ابراهیم» از علمای بزرگ شما و سنی هم است ضد شیعه هم است می گوید. کلیپ هایی هم علیه شیعه در فضای مجازی دارد.

 به نظر من بهترین پیشنهاد این است اگر دوستان بیایند بحث علمی دوستانه داشته باشیم ببینیم واقعاً می توانند پنج موردی که ما ذکر کردیم موارد زیادی است ولی رأس مطالب این پنج مورد است. این پنج مورد را بیایند یک بحث علمی داشته باشیم فقط از منابع اهل سنت قول می دهیم یک کلمه از کتب شیعه مطلب نقل نکنیم.

 آقایان بیایند جواب بدهند اگر ما را قانع کردند بعد از این هر وقت اسم «معاویه» آمد «رضی الله عنه» و «سلام الله علیه» هم می گوییم هر چه شما خواستید ما می گوییم. ولی اگر نتوانستید ثابت کنید باید این حرف هایتان را پس بگیرید. برای همیشه نسبت به «معاویه» صحبتی نکنید جزء مقدسات نیاورید.

اگر بنا باشد توهین به مقدسات باشد شما نسبت به ابوطالب (سلام الله علیه) در «صحیح بخاری» و «صحیح مسلم»‌ چه مطالبی دارید؟ ابو طالب از مقدس ترین مقدسات ما است.

شیعه ابو طالب را غیر از امیرالمؤمنین از همه صحابه بالاتر می داند. زحماتی که ابو طالب برای اسلام کشید غیر از امیرالمؤمنین احدی نکشیده است.

شما در رابطه با کفر او در «صحیح بخاری» و «صحیح مسلم» مطلب دارید تا به حال هم یک نفرتان حاضر نشدید موضع گیری کنید آن وقت چه انتظاری از شیعه و بزرگان شیعه دارید!؟

مجری:

احسنتم، طیب الله به نظرم دیگر بیشتر از این همان طور که عزیزان بیننده اشاره کردند بنا بر این نبود همان اول حضرت استاد وارد بشوند الان دیدیدیم نیم ساعتی که در محضر همه شما بینندگان بودیم به نظرم سنگ تمام گذاشته شد. الان توپ در زمین آن افرادی است که ادعاهای بی جا می کنند منتظر این پاسخ ها هستیم.

حضرت استاد از محضرتان تشکر می کنم بسیار استفاده کردیم. و همچنین تشکر می کنم از محضر شما بینندگان عزیز و ارجمند که تا انتهای این برنامه همراه ما بودید به امید دیدار خدا نگهدار!