02/07/1402

موضوع: نقدی بر مقاله «تولد و زندگی حضرت مهدی»!

برنامه حبل المتین

فهرست مطالب این سخنرانی:

نظر 128 نفر از علمای اهل سنت، بر ضد ادعای دروغ عجیب ابن تیمیه!

نقدی بر مقاله "تولد و زندگی حضرت مهدی"!

گفتگوی شیرین و شنیدنی «ابو خالد کابلی» با امام سجاد (سلام الله علیه)

بیان دلنشین استاد «حسینی قزوینی» در معنای «انتظار فرج»!

تعابیر شگفت انگیز «آلوسی» و «فخر رازی» ذرباره انسان کامل!

مجری:

بسم الله الرحمن الرحیم

الا که راز خدایی، خدا کند که بیایی * تو نور أرض و سمایی، خدا کند که بیایی

شبی که بی تو برآید خدا کند که نباشد * سراید و تو برآیی، خدا کند که بیایی

السلام علی المهدی الذی وعد الله به الأمم السلام علی ربیع الأنام و نضرة الأیام السلام علیک یا بقیة الله. الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب و الأئمة المعصومین (علیهم السلام)

سلام و درود و ارادت و تحیت خدمت شما دوستان عزیزم، بینندگان جان، همراهان گرانقدر «شبکه جهانی حضرت ولی عصر».

خیلی خوش آمدید به برنامه زنده «حبل المتین» در شام بسیار نورانی و بافضیلت، شب نهم ربیع الأول آغاز امامت و ولایت و زعامت مولا و آقایمان حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه). همانطور که ما در عید غدیر می‌خوانیم:

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین علی بن أبی طالب و الأئمة المعصومین (علیهم السلام)

امروز هم عهد و بیعت و پیمان می‌بندیم با مولا و آقاجانمان حضرت ولی عصر (ارواحنا له فداء) و خدمتشان هم تبریک عرض می‌کنیم. ردای امامت و ولایت بر قامت نورانی آن بزرگوار مبارک باشد.

با افتخار در کنار شما هستیم و برنامه زنده «حبل المتین» را با حضور سرور عزیز و گرانقدر و بزرگوارمان حضرت آیت الله حسینی قزوینی تقدیم حضور شما می‌کنیم. حضرت استاد سلام علیکم و رحمة الله، أسعد الله أیامکم، خیلی خوش آمدید؛

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

السلام علیک یا بقیة الله فی أرضه السلام علیک یا میثاق الله الذی أخذه و وکده السلام علیک یا وعد الله الذی ضمنه السلام علیک یا صاحب المرئی و المسمع فما کان لنا شیء الا و انتم له السبب و الیه السبیل

سلام علیکم و رحمة الله و برکاته، أسعد الله أیامکم. خدمت بینندگان عزیز و گرامی خالصانه‌ترین سلامم را تقدیم می‌کنم و موفقیت بیش از پیش برای همه عزیزان از خداوند منّان خواهانم. آغاز امامت و ولایت ولی الله الأعظم بقیة الله الأعظم را به پیشگاه همه علاقه مندان به اهلبیت عصمت و طهارت و شما گرامیان تبریک و تهنیت عرض می‌کنم.

خدا را به احترام حضرت محمد و آل محمد و به احترام مادرش حضرت صدیقه طاهره سوگند می‌دهیم عیدی ما را فرج موفور السرورش قرار بدهد، ان شاءالله. ما طبق برنامه همیشگی یادی از حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) می‌کنیم.

اسرار حقیقی حیاتم زهراست * معنای عبادتم صلاتم زهراست

دیگر چه غم از کشاکش این دنیا * وقتی که فرشته نجاتم زهراست

از فضل شکوه بی حسابت فرمود * از عاطفه‌های مستجابت فرمود

برداشت خدا عذاب از شیعه تو * آنروز که فاطمه خطابت فرمود

یادی هم از مولایمان حضرت بقیة الله الأعظم می‌کنیم.

سرّ عاشق شدنم لطف طبیبانه توست * ورنه عشق تو کجا این دل بیمار کجا

کاش در نافله‌ات نام مرا هم ببری * که دعای تو کجا عبد گنهکار کجا

یا أبا صالح المهدی أدرکنی

مجری:

خیلی ممنون و متشکرم. با توجه به اینکه ما در شام شهادت یازدهمین ستاره درخشان آسمان امامت و ولایت حضرت أبا المهدی امام حسن عسکری (علیه السلام) هم قرار داریم و آغاز امامت و ولایت مولایمان حضرت ولی عصر هست، مباحثی که امشب تقدیم حضور شما می‌کنیم سؤالات و شبهاتی است که حول محور حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) توسط وهابی‌ها و شبکه‌های وهابی مطرح شده و می‌شود.

درخواست می‌کنم دوستان عزیز بیننده عنایت و توجه خاص داشته باشند. طبق معمول ما مباحثمان را خواهیم داشت و بخشی از برنامه هم اگر فرصت اجازه بدهد تلفن‌های شما مخاطبین را دریافت می‌کنیم.

همین ابتدای برنامه هم دعوت می‌کنیم که هر بیننده‌ای می‌تواند روی خط ارتباطی ما بیاید. در قدم اول دعوت می‌کنیم از آقایان وهابی. علما و کارشناسان شبکه‌های وهابی و عزیزان اهل سنت اعم از عالم و مولوی و آخوند و شخصیت‌های معمولی.

ما در خدمتشان هستیم جهت اینکه روی خط ارتباطی ما بیایند و اگر سؤال یا شبهه یا مطلبی دارند برای ما بیان کنند. همچنین در خدمت عزیزان شیعه هم خواهیم بود.

از این لحظه به بعد به سراغ مباحثمان می‌رویم. به موقع هم عرض می‌کنم که شماره تلفن‌ها زیرنویس خواهد شد تا بتوانید ارتباط برقرار کنید.

جناب استاد شبکه‌های وهابی و اصولاً وهابیت در رابطه با ولادت حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شبهاتی را مطرح می‌کنند. با توجه به اینکه معمولاً به این مباحث را در ایام نیمه شعبان و برنامه‌هایی که با موضوع مهدویت است مفصل می‌پردازیم و پرداختیم، خیلی خلاصه پاسخ بفرمایید تا سپس به سراغ مباحثی برویم که با این ایام مرتبط است.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و هو خیر ناصر و معین الحمدلله و الصلاة علی رسول الله و علی آله آل الله لاسیما علی مولانا بقیة الله و اللعن الدائم علی اعدائهم اعداء الله إلی یوم لقاء الله الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنّا لنهتدی لولا أن هدانا الله

خدا را بر تمام نعمت‌هایش به ویژه نعمت ولایت اهلبیت عصمت و طهارت سپاس می گوییم. همانطور که حضرتعالی اشاره کردید یکی از ترفندهایی که مخالفین شیعه از روز اول داشتند، چه در زمان بنی امیه و زمان بنی عباس تا امروزه به دنبال این بودند که فرهنگ مهدویت را در جامعه زیر سؤال ببرند.

دشمنان بیم این را داشتند که با توجه به نویدهای رسول اکرم و روایاتی که شیعه و سنی نقل کردند، حضرت مهدی ظهور می‌کند و بساط ستمگران و حکومت‌های باطل را از بین می‌برد و یک حکومت واحد جهانی با محوریت قرآن و اهلبیت تشکیل می‌دهد.

این افراد از ترس این قضیه آرام و قرار نداشتند و الآن هم آرام و قرار ندارند. نقل می‌کنند دولت عربستان سعودی برج‌های شصت طبقه‌ای را در مکه مکرمه درست کرده است تا وقتی حضرت مهدی ظهور کرد، از همانجا حضرت را نستجیر بالله ترور کند.

لازم به ذکر است که در روایت داریم حضرت مهدی از کنار بیت الله الحرام ظهور می‌کند. وهابیت تصور می‌کنند حضرت مهدی هم همانند شیعیان و اهل سنت عراق و سوریه هستند که بتوانند داعش وار به جان مردم بیفتند.

چراغی را که ایزد برفروزد * هرآنکس پف کند ریشش بسوزد

این افراد هرساله در ماه شعبان برنامه‌هایی در فضای مجازی و رسانه‌هایشان دارند. «ابن تیمیه» حرفی زده است که بنده بارها در شبکه‌هایی نظیر «شبکه سلام»، «شبکه ولایت» و «شبکه جهانی حضرت ولی عصر» و دیگر شبکه‌ها تحدی کردم.

نظر 128 نفر از علمای اهل سنت، بر ضد ادعای دروغ عجیب ابن تیمیه!

بنده گفتم: «ابن تیمیه» ادعایی کرده است و هرکسی بتواند ادعای ایشان را ثابت کند هرچقدر بخواهد در حد توانم به او جایزه می‌دهم. «ابن تیمیه» در کتاب «منهاج السنة» جلد چهارم می‌گوید:

«قد ذکر محمد بن جریر الطبری وعبد الباقی بن قانع وغیرهما من أهل العلم بالأنساب والتواریخ»

«محمد بن جریر طبری» یکی از مورخین نامی اهل سنت، «امام المورخین» است و بغض شیعه هم در سراسر وجودش جا گرفته است. او در کتاب «تاریخ» خود هرجایی توانسته علیه شیعه کوتاهی نکرده است. وی می گوید:

«أن الحسن بن علی العسکری لم یکن له نسل ولا عقب»

امام حسن عسکری فرزندی نداشت.

منهاج السنة، اسم المؤلف: أحمد بن عبد الحلیم بن تیمیة الحرانی، دار النشر: مؤسسة قرطبة - 1406، الطبعة: الأولی، تحقیق: د. محمد رشاد سالم، ج 4، ص 87

ما گفتیم: «محمد بن جریر طبری» یک کتاب به نام «تاریخ» و کتاب دیگری به نام «تفسیر» دارد. ایشان کتاب دیگری به نام «الولایة» دارد که به دست نیامده است. آقایان کتاب‌های دیگری غیر از این کتاب‌ها از «محمد بن جریر طبری» نمی‌شناسند.

آقایان ادعایی که «ابن تیمیه» کرده است را برای ما اثبات کنند و ثابت کنند که «طبری» گفته است امام حسن عسکری (علیه السلام) فرزندی نداشت. یک مرتبه یکی از دوستان ما از اهواز تماس گرفت و گفت: من حاضرم خودم به تنهایی پنجاه میلیون تومان بدهم به کسی که ثابت کند حرف «ابن تیمیه» درست است.

ما هم حاضریم از دوستان کمک بگیریم و پنجاه میلیون تومان جایزه بدهیم. عزیزان پیدا کنند و ببینند «طبری» در کجا چنین حرفی زده است. آیا این برای عالمی مثل «ابن تیمیه» که وهابی‌ها به او می‌بالند ننگ نیست که چنین دروغی را بگوید؟!

وقتی این دروغ را می گویید، تصور نمی‌کنید که چند نفر بررسی می‌کنند و آثار «محمد بن جریر طبری» را در دست دارند؟! چنین نیست که شما همینطور حرفی را بزنید و رد بشوید بروید!!

در رابطه با ولادت حضرت مهدی (ارواحنا فداه) جناب آقای «فقیه ایمانی» که یکی از علمای بزرگ اصفهان بود، کتابی نوشته است. ایشان کتاب‌های زیادی داشت. یکی از کتاب‌های ایشان «الإصالة المهدویة فی الإسلام» است. ایشان در صفحه 81 نام صد و دوازده نفر از علمای اهل سنت را آورده که به ولادت حضرت مهدی (ارواحنا فداه) اعتراف کردند.

یکی از دوستان ما به نام «دکتر ثامر عمیدی» که فارغ التحصیل دانشگاه بین المللی اسلامی لندن است. بنده استاد داور رساله دکتری ایشان بودم. استاد راهنما هم حاج آقای شهرستانی بودند که بنیانگذار این دانشگاه در لندن هستند.

این دانشگاه یکی از بزرگترین دانشگاه‌های اسلامی شیعه در اروپاست. «دکتر ثامر عمیدی» کتابی تحت عنوان «دفاعٌ عن الکافی» دارد که به عنوان کتاب برگزیده سال انتخاب شد. ایشان در جلد اول صفحه 568 نام صد و بیست و هشت نفر از علمای اهل سنت را آورده است. آقای «فقیه ایمانی» نام صد و دوازده نفر از علمای اهل سنت را آورده است، اما ایشان اسامی شانزده نفر بیشتر آورده است.

بسیاری از این علما گفته‌اند که حضرت مهدی (ارواحنا فداه) نیمه شعبان سال 255 هجری متولد شده است. «ذهبی» با آن نصبی که دارد و هیچ جا نتوانسته نصب خود را مخفی کند، در کتاب «العبر فی خبر من غبر» جلد دوم می‌نویسد:

«وفیها محمد بن الحسن العسکری بن علی الهادی محمد الجواد بن علی الرضا بن موسی الکاظم بن جعفر الصادق العلوی الحسینی أبو القاسم»

سپس می‌نویسد:

«الذی تلقبه الرافضة الخلف الحجة وتلقبه بالمهدی وبالمنتظر وتلقبه بصاحب الزمان وهو خاتمة الاثنی عشر»

در ادامه می‌نویسد:

«وکان عمره لما عدم تسع سنین أو دونها»

وقتی پدرش از دنیا رفت نُه سال یا کمتر داشت.

العبر فی خبر من غبر، اسم المؤلف: شمس الدین محمد بن أحمد بن عثمان الذهبی، دار النشر: مطبعة حکومة الکویت - الکویت - 1984، الطبعة: ط 2، تحقیق: د. صلاح الدین المنجد، ج 2، ص 37، باب سنة إحدی وخمسین ومائتین

«ذهبی» در کتاب «تاریخ الإسلام» می‌نویسد:

«وأما ابنه محمد بن الحسن الذی یدعوه الرافضة القائم الخلف الحجة»

سپس می‌نویسد:

«فولد سنة ثمان وخمسین، وقیل: سنة ست وخمسین عاش بعد أبیه سنتین ثم عدم، ولم یعلم کیف مات وأمه أم ولد»

سال دویست و پنجاه و پنج یا دویست و پنجاه و شش به دنیا آمده است. مهدی بعد از پدرش دو سال بیشتر زنده نبود، اما نمی‌دانیم چه زمانی از دنیا رفته است.

تاریخ الإسلام ووفیات المشاهیر والأعلام، اسم المؤلف: شمس الدین محمد بن أحمد بن عثمان الذهبی، دار النشر: دار الکتاب العربی - لبنان/ بیروت - 1407 هـ - 1987 م، الطبعة: الأولی، تحقیق: د. عمر عبد السلام تدمری، ج 19، ص 113، باب 4 حرف الحاء

«ابن تیمیه» می‌گوید امام حسن عسکری فرزندی نداشت، در حالی که صد و بیست و هشت نفر از علمای اهل سنت نظیر «ذهبی» و «ابن خلکان» و امثال آنها نقل کرده‌اند که امام حسن عسکری فرزند داشتند.

حتی بعضی از علمای اهل سنت عقاید شیعه را نسبت به حضرت مهدی مطرح کرده‌اند. به عنوان مثال در کتاب «الوافی بالوفیات» اثر «صفدی» یکی از علمای بزرگ اهل سنت جلد دوم همان عقیده شیعه را مطرح کرده است و می‌نویسد:

«ولد نصف شعبان سنة خمس وخمسین وماتین»

حضرت مهدی در نیمه شعبان سال دویست و پنجاه و پنج به دنیا آمده است.

الوافی بالوفیات، اسم المؤلف: صلاح الدین خلیل بن أیبک الصفدی، دار النشر: دار إحیاء التراث - بیروت - 1420 هـ- 2000 م، تحقیق: أحمد الأرناؤوط وترکی مصطفی، ج 2، ص 249، باب 3 ابن الحسن

البته در این زمینه حرف خیلی زیاد است. ما معمولاً این مطالب را در نیمه شعبان مطرح می‌کنیم، اما با توجه به اینکه اولین روز از امامت و ولایت مولا و سرور و صاحب نعمتمان حضرت مهدی (ارواحنا فداه) بود این مطالب را بیان می‌کنیم.

ما در مورد هیچیک از مسائل اختلافی میان شیعه و اهل سنت سراغ نداریم که صد و بیست و هشت نفر از علمای اهل سنت عین نظر شیعه را مطرح کرده باشند. من در خدمت شما هستم.

مجری:

خیلی ممنون و متشکرم. استاد با توجه به اینکه امروز سالروز شهادت امام حسن عسکری (علیه السلام) هم بود، در خصوص نماز خواندن بر پیکر مطهر و مقدس این امام عزیز و بزرگوار هم شبهاتی مطرح است.

علمای شیعه و برخی از علمای اهل سنت بر این عقیده هستند که وجود نازنین امام زمان (علیه السلام) در همان سن پنج سالگی یا بیشتر بر بدن مطهر پدر بزرگوارشان اقامه نماز داشتند. شبهاتی در این خصوص مطرح و پاسخ بفرمایید.

نقدی بر مقاله "تولد و زندگی حضرت مهدی"!

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

در رابطه با مسئله نماز بر پیکر معصوم دوستان به مجله حوزه مراجعه کنند که متعلق به دفتر تبلیغات است. در پورتال جامع علوم اسلامی مجله حوزه متعلق به دفتر تبلیغات سال 1374 شماره 70 و 71 مطلبی آمده است.

در بحث قبلی یکی از آقایان بحثی را مطرح کرده بود مبنی بر اینکه وقتی امام حسن عسکری از دنیا رفت، «جعفر کذاب» یا فردی از طرف خلیفه عباسی بر پیکر حضرت نماز خواندند. در اینجا یک سری حرف‌هایی را مطرح کرده بودند. ما هم در مقاله‌ای تحت عنوان "نقدی بر مقاله تولد و زندگی حضرت مهدی (ارواحنا فداه)" شماره 71 جواب بسیار مفصلی دادیم.

اگر دوستان به کتابخانه دیجیتال تبیان هم مراجعه کنند، "نقدی بر مقاله تولد و زندگی حضرت مهدی (ارواحنا فداه)" حوزه شماره شش سال دوازدهم بهمن و اسفند 74 مسلسل 72 موجود است.

بنده در اینجا خطاب به سردبیر محترم مجله حوزه مفصل مطالبی مطرح کرده‌ام و مفصل آورده‌ام: «المعصوم لا یغسله إلا المعصوم» و «الإمام لا یصلی علیه إلا المعصوم». بر معصوم غیر از معصوم نمی‌تواند نماز بخواند. معصوم را فقط معصوم می‌تواند غسل دهد.

ما در این مقاله نزدیک به چهل روایت از قول «شیخ صدوق»، «شیخ مفید» و «مرحوم کلینی» آوردیم. همچنین اقوال بزرگان را از «شیخ مفید و «شیخ صدوق» تا آیت الله العظمی خوئی آوردیم که به عنوان یک قاعده مسلم و قطعی معصوم فقط باید به معصوم نماز بخواند و غسل دهد.

بنابراین امیرالمؤمنین بدن مطهر حضرت صدیقه طاهره را غسل دادند و بر بدن حضرت نماز خواندند. ما دلیل قطعی آوردیم که امام سجاد از زندان عبیدالله بن زیاد با طی الأرض به کربلا آمدند و بر بدن مطهر پدر بزرگوارشان نماز خواندند.

حضرت علی بن موسی الرضا (علیه السلام) از مدینه به بغداد آمدند و بر بدن مطهر امام کاظم (علیه السلام) نماز خواندند. این در حالی بود که زندانبان زندان تعجب کرد. او یک مرتبه دید کسی وارد شد در حالی که همه درها بسته است. او گفت: من شناختم که امام رضا (علیه السلام) است.

«ابوصلت هروی» نقل می‌کند: درها بسته بود و دیدم آقای بزرگواری وارد شد که شبیه‌ترین انسان‌ها به امام رضا بود. از آن بزرگوار پرسیدم: آقاجان! درها بسته بود، شما چطور آمدید؟! امام جواد فرمود: «أباصلت»! همان خدایی که در یک چشم به هم زدن مرا از مدینه به طوس آورد، درهای بسته را هم برایم باز می‌کند.

نسبت به قضیه امام حسن عسکری (علیه السلام) هم همینطور است. حال بعضی از آقایان قدری کج سلیقه هستند.

یکی از فضلای مشهد که نمی‌خواهم نام ایشان را بیاورم، اشتباهی مرتکب شده است. خداوند آیت الله هاشمی شاهرودی را بیامرزد. ایشان سردبیر مجله را در دفترشان خواستند و ما هم در خدمتشان بودیم.

ایشان گفتند: همه مسائل جهان اسلام تمام شده است و تنها همین مانده که مطرح کنید بر جنازه مطهر امام کاظم «سندی بن شاهک» نماز خوانده است و بر جنازه امام رضا «مأمون» نماز خوانده است!! این چه بساطی است درست کرده‌اید؟!! تعبیر ایشان تعبیر بسیار زیبایی بود. بنده این تعبیر را در مقاله آوردم، اما به عللی نام ایشان را نیاوردم.

آیت الله هاشمی شاهرودی فرمودند: با اعتقادات جوانان ما بازی نکنید. آنچه در طول هزار و چهارصد سال شیعه را در صحنه نگهداشته است، اعتقادات پاک مردم بوده است. هشت سال دفاع مقدس را اعتقادات پاک مردم مدیریت کرده است.

مطالبی که شما مطرح می‌کنید اولاً خیلی بی اساس است. فلانی با دلیل و ادله رجالی ثابت کرده که این مقاله اصلاً با مبنای شیعه سازگار نیست ثانیاً با روایات صحیح نمی‌سازد. روایاتی که ایشان به آن استدلال کرده از منافقین و نواصب است. از مجله‌ای که مربوط به حوزه است چنین انتظاری نیست که این مطالب را بیان کند.

دوستان می‌توانند عبارت "نقدی بر مقاله تولد و زندگی حضرت مهدی" را جستجو کنند تا مقالات در اینترنت بیاید و عزیزان مطالعه کنند.

من روایتی را که «مرحوم شیخ صدوق» در کتاب «کمال الدین» آورده است می‌خوانم. عزیزان دقت کنند که این روایت نکات ظریفی دارد. روایت قدری طولانی است و بنده تلاش می‌کنم آن را قدری خلاصه مطرح کنم.

روایت از نظر سند هیچ مشکلی ندارد. «ابو الأدیان» نقل می‌کند که من از خادمین امام حسن عسکری (علیه السلام) بودم و در همان بیماری که حضرت به واسطه آن از دنیا رفت خدمت حضرت رسیدم. من عرض کردم:

«یا سَیدِی فَإِذَا کانَ ذَلِک فَمَنْ»

آقاجان! اگر اتفاقی برای شما بیفتد، امام بعد از شما چه کسی است؟!

امام حسن عسکری نفرمودند که امام بعد از من حضرت مهدی است، بلکه سه معجزه برای حضرت بیان کرده است.

«قَالَ مَنْ طَالَبَک بِجَوَابَاتِ کتُبِی فَهُوَ الْقَائِمُ مِنْ بَعْدِی»

حضرت فرمود: عده‌ای برای من نامه می‌نویسند. هرکسی بدون مقدمه گفت نامه‌ها را به من بدهید، امام بعد از من است.

«فَقُلْتُ زِدْنِی»

من گفتم: آقاجان! اضافه کن.

«فَقَالَ مَنْ یصَلِّی عَلَی فَهُوَ الْقَائِمُ بَعْدِی»

حضرت فرمود: هرکسی بر من نماز بخواند، قائم بعد از من است.

«فَقُلْتُ زِدْنِی»

من گفتم: آقاجان! نشانه دیگری اضافه کن.

«فَقَالَ مَنْ أَخْبَرَ بِمَا فِی الْهِمْیانِ فَهُوَ الْقَائِمُ بَعْدِی»

حضرت فرمود: هرکسی از محتویات همیان خبر داد، قائم بعد از من است.

در زمان سابق که بانک وجود نداشت، کیسه محکمی از چرم بود که پول‌ها را درون آن می‌گذاشتند.

راوی می‌گوید: می‌خواستم سؤال بعد را بپرسم، اما خجالت کشیدم. این قضیه گذشت تا زمانی که وارد «سرّ من رأی» شدم و دیدم امام حسن عسکری از دنیا رفته است. مردم همگی منتظر هستند تا کسی بر امام حسن عسکری نماز بخواند.

«فَتَقَدَّمَ جَعْفَرُ بْنُ عَلِی لِیصَلِّی عَلَی أَخِیهِ»

دیدیم جعفر برادر امام حسن عسکری آمد تا بر بدن حضرت نماز بخواند.

ما همگی مبهوت ماندیم! در روایت دیگری آمد است که ما می‌دانستیم «جعفر» اهل شراب و تنبور و بعضی از مسائل خلاف اخلاق است. او اصلاً شایستگی امام جماعت شدن ندارد، چه رسد به اینکه امام عصر باشد.

«فَلَمَّا هَمَّ بِالتَّکبِیرِ خَرَجَ صَبِی بِوَجْهِهِ سُمْرَةٌ بِشَعْرِهِ قَطَطٌ بِأَسْنَانِهِ تَفْلِیجٌ»

همین که شروع به تکبیر گفتن کرد نوجوانی آمد که صورتش همانند ماه می‌درخشد، موهای فرفری دارد و دندان‌هایش از همدیگر فاصله دارد.

«فَجَبَذَ بِرِدَاءِ جَعْفَرِ بْنِ عَلِی وَ قَالَ تَأَخَّرْ یا عَمِّ فَأَنَا أَحَقُّ بِالصَّلَاةِ عَلَی أَبِی»

این کودک از عبای جعفر عمویش گرفت و فرمود: عموجان! برو کنار. من برای نماز خواندن بر پدرم شایسته‌تر هستم.

«فَتَأَخَّرَ جَعْفَرٌ وَ قَدِ ارْبَدَّ وَجْهُهُ وَ اصْفَر»

جعفر کنار رفت در حالی که از شرمندگی صورتش زرد شده بود.

«ثُمَّ قَالَ یا بَصْرِی هَاتِ جَوَابَاتِ الْکتُبِ الَّتِی مَعَک»

سپس به من فرمود: نامه‌هایی که پیش تو هست را به من بده.

«فَدَفَعْتُهَا إِلَیهِ فَقُلْتُ فِی نَفْسِی هَذِهِ بَینَتَانِ»

من یک مرتبه با خود گفتم دو مورد از نشانه‌هایی که امام حسن عسکری فرموده بود رؤیت شد.

این نشانه‌ها این بود: کسی که بر من نماز بخواند و کسی که نامه‌هایی که برای من نوشته شده است را از تو بخواهد.

«بَقِی الْهِمْیانُ»

قضیه همیان باقی ماند.

این قضایا گذشت. عده‌ای از مردم قم آمده بودند و خدمت حضرت رسیدند. حضرت داخل منزل بودند، خادم آمد و گفت:

«مَعَکمْ کتُبُ فُلَانٍ وَ فُلَانٍ وَ فُلَانٍ وَ هِمْیانٌ فِیهِ أَلْفُ دِینَارٍ وَ عَشَرَةُ دَنَانِیرَ مِنْهَا مَطْلِیةٌ»

کتاب‌های فلانی و فلانی و فلانی و همیانی که داخل آن هزار و ده دینار است نزد شماست. آن‌ها را تحویل بدهید.

«فَدَفَعُوا إِلَیهِ الْکتُبَ وَ الْمَالَ»

نامه‌ها و همیان را خدمت حضرت دادند.

کمال الدین و تمام النعمة، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، محقق / مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 2، ص 475، ح 24

وقتی نامه‌ها و همیان را خدمت حضرت داد ما یقین پیدا کردیم که امام بعدی آن بزرگوار است. امام حسن عسکری سه بینه فرموده بودند و هرسه بینه هم برای ما روشن شد. «مرحوم شیخ صدوق» سپس جریانی را مطرح می‌کند. دوستان می‌توانند به کتاب «کمال الدین» جلد دوم صفحه 475 این قضیه را مطالعه کنند.

این روایت صحیح و مستند است. عرض کردم هم در نماز بر امام حسن عسکری، هم در نماز بر امام رضا و هم در نماز بر امام کاظم و هم در نماز بر امام حسین (علیهم السلام) و هم در نماز بر حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) این قضیه مطرح شده است.

بنده در آن مقاله مفصل اقوال علما را آوردم. مرحوم آیت الله خوئی می‌فرمایند: ما در این زمینه به قدری روایات داریم که اگر هر روایتی هم خلاف این باشد، حمل بر تقیه می‌کنیم. به قدری روایات زیاد و محکم است که روایات خلاف این باید حمل بر تقیه باشد یا حمل بر نماز تشریفاتی باشد.

برای اینکه اراذل و مستکبرین دلشان خوش باشد که برای نماز خواندن آمدند، بعد از اینکه امام نماز می‌خواند آنها هم نمازی می‌خوانند تا به مردم بگویند ما نماز خواندیم. بنابراین نماز واقعی بر ائمه اطهار جز امام معصوم نمی‌تواند بخواند.

مجری:

حضرت استاد ممکن است سؤال پیش بیاید که بر بدن مقدس پیامبر گرامی اسلام چه کسی نماز خواند؟!

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

بدن مقدس نبی گرامی اسلام را امیرالمؤمنین غسل دادند، کفن کردند و نماز خواندند. صحابه هم برای تیمن و تبرک نماز خواندند. نماز واقعی بر جنازه مطهر رسول اکرم توسط امیرالمؤمنین خوانده شد و بس!

مجری:

یعنی اگر همه صحابه هم نماز خوانده باشند، فرقی نمی‌کند.

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

به هیچ وجه نماز میت ساقط نخواهد شد. «المعصوم لا یصلی علیه إلا المعصوم». این یک قاعده مسلم و قطعی است و در طول زندگانی سیزده معصوم ما جاری و ساری بوده است.

مجری:

بسیار عالی، خیلی ممنون و متشکرم. شام بسیار مبارکی است. شب نهم ربیع الأول هست و آغاز امامت و ولایت حضرت بقیة الله الأعظم (ارواحنا و ارواح العالمین له الفداء).

به محضر مادر گرانقدر و بزرگوارشان حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها) هم عرض تبریک داریم.

تو که یک گوشه چشمت غم عالم ببرد * حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

این روزها و این شبها دلمان شاد است، به شادی دل اهلبیت عصمت و طهارت (علیهم السلام). ماه، ماه ربیع المولود است.

با آغاز امامت و ولایت مولایمان امام زمان (ارواحنا فداه) این شادی‌ها شروع می‌شود تا ان شاءالله برسیم به هفدهم ربیع الأول و ولادت باسعادت نبی مکرم و معظم حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) و وجود نازنین امام صادق (علیه السلام).

هفته وحدت را هم در پیش رو داریم. امت اسلام در کنار هم با برادری و برابری حول محور قرآن و پیامبر و اهلبیت عصمت و طهارت زندگی خوب و خوش و سرحال و شادابی را داشته باشند.

برنامه زنده «حبل المتین» از «شبکه جهانی حضرت ولی عصر» تقدیم حضور شما می‌شود و با توجه به مناسبتی که در آن قرار داریم در مورد شبهاتی که پیرامون بحث ولادت امام زمان، نماز بر پیکر مطهر امام حسن عسکری و از این شبهات مطرح شد. حضرت استاد حسینی قزوینی به شبهاتی در این زمینه پاسخ دادند.

نکته‌ای که خیلی مهم است، این است که ما در عصر غیبت کبری هستیم و آغاز امامت امام زمان و باید ببینیم وظیفه ما در عصر غیبت چیست. ما می‌خواهیم این را از محضر حضرت استاد بپرسیم و ان شاءالله ما را راهنمایی بفرمایند.

گفتگوی شیرین و شنیدنی «ابو خالد کابلی» با امام سجاد (سلام الله علیه)

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

در رابطه با عصر غیبت باید چند نکته را در نظر بگیریم و با توجه به آن قدری دقت کنیم که آیا به آن وظیفه‌مان در عصر غیبت عمل می‌کنیم یا عمل نمی‌کنیم. من این نکات را عرض می‌کنم.

یکی از این نکات مربوط به قضیه شهادت امام حسن عسکری و آغاز امامت حضرت مهدی (ارواحنا فداه) است. روایتی از امام سجاد (علیه السلام) نقل شده است.

در لا به لای این شبهات بود که بعضی افراد نظیر «ابن تیمیه» تعبیری دارد و می‌نویسد: اگر امام حسن عسکری فرزندی به نام حضرت مهدی داشت، چرا اموالش بعد از درگذشت او به برادرش «جعفر» داده شد؟!!

«ابو خالد کابلی» یکی از اصحاب ویژه امام سجاد نقل می‌کند که خدمت حضرت رسیدم و گفتم: یابن رسول الله! کسانی که طاعتشان بر ما واجب هست، چه کسانی هستند؟! بزرگان به دنبال این بودند تا امام زمان خودشان را بشناسند تا اگر امام عصرشان از دنیا رفت بدانند امام بعدی چه کسی است.

ما روایات متعددی داریم که شاید از بیست و پنج مورد هم تجاوز کند. در این روایات نقل شده است که اصحاب خدمت امام سجاد می‌رسند و عرضه می‌دارند که امام بعد از خودتان را به ما معرفی کنید. همچنین در روایاتی آمده است که اصحاب خدمت امیرالمؤمنین، امام رضا، امام حسن عسکری (علیهم السلام) می‌رسند و عرضه می‌دارند که امام بعد از شما چه کسی است.

البته این را هم در نظر داشته باشیم که رسول اکرم بشارت داده بودند که ائمه بعد از من دوازده نفر هستند. اولین آنها امیرالمؤمنین و بعد از آن یازده فرزند آن بزرگوار هستند.

این روایت را خواص می‌دانستند، اما با توجه به فشار شدیدی که نسبت به شیعه بود ائمه اطهار (علیهم السلام) از نشر اینطور مطالب جز برای خواص مطرح نمی‌کردند.

خداوند آیت الله صافی گلپایگانی را بیامرزد. ایشان در کتاب «منتخب الأثر» پنج هزار و هشت روایت از قول نبی گرامی اسلام و ائمه اطهار (علیهم السلام) از کتب شیعه و اهل سنت آورده است که نام ائمه اطهار یا به اجمال یا به تفصیل آمده است.

اولین نفر از ائمه اطهار حضرت امیرالمؤمنین (سلام الله علیه) است و آخرین آنها هم حضرت مهدی (ارواحنا فداه) است. در مقابل بعضی از اصحاب می‌آمدند برای اینکه برای دیگران شبهه ایجاد نشود، نام ائمه اطهار را می‌پرسیدند.

قطعاً «ابو خالد کابلی» کسی نیست که ما بگوییم نام ائمه اطهار به گوش او نرسیده است یا حدیث «جابر» از حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها) به گوشش نرسیده است. باور کردنی نیست که نام ائمه اطهار به گوش «زراره» نرسیده باشد. اصحاب کارهایی را انجام می‌دادند تا قضیه برای افرادی که در جلسه هستند روشن شود.

بنده خودم بر این عقیده هستم که «ابو خالد کابلی» برای اینکه برای دیگران روشن شود از امام سجاد می‌پرسد: آقاجان! کسانی که اطاعت و مودتشات واجب است و ما باید بعد از پیغمبر اکرم به آنها اقتدا کنیم چه کسانی هستند؟! حضرت فرمودند: امیرالمؤمنین. من گفتم: آقاجان! امیرالمؤمنین فرمودند که زمین از حجت الهی خالی نمی‌ماند؛

«فَمَنِ الْحُجَّةُ وَ الْإِمَامُ بَعْدَک»

حجت و امام بعد از شما کیست؟

«قَالَ ابْنِی مُحَمَّدٌ وَ اسْمُهُ فِی التَّوْرَاةِ بَاقِرٌ یبْقُرُ الْعِلْمَ بَقْراً هُوَ الْحُجَّةُ وَ الْإِمَامُ بَعْدِی»

فرمود: امام بعد از من محمد نام دارد که در تورات باقر است. علم را می‌شکافد، شکافتنی.

«وَ مِنْ بَعْدِ مُحَمَّدٍ ابْنُهُ جَعْفَرٌ وَ اسْمُهُ عِنْدَ أَهْلِ السَّمَاءِ الصَّادِقُ»

بعد از او فرزندش جعفر می‌آید که نامش در آسمان‌ها صادق است.

«فَقُلْتُ لَهُ یا سَیدِی فَکیفَ صَارَ اسْمُهُ الصَّادِقَ وَ کلُّکمْ صَادِقُونَ»

گفتم: مولای من! همه شما صادق هستید. چرا از میان شما حضرت جعفر به صادق شهرت گرفته است؟!

«قَالَ حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ أَبِیهِ ع أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ إِذَا وُلِدَ ابْنِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِی بْنِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع فَسَمُّوهُ الصَّادِقَ»

سپس می‌فرماید:

«فَإِنَّ لِلْخَامِسِ مِنْ وُلْدِهِ وَلَداً اسْمُهُ جَعْفَرٌ یدَّعِی الْإِمَامَةَ اجْتِرَاءً عَلَی اللَّهِ وَ کذِباً عَلَیهِ فَهُوَ عِنْدَ اللَّهِ جَعْفَرٌ الْکذَّابُ الْمُفْتَرِی عَلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الْمُدَّعِی لِمَا لَیسَ لَهُ بِأَهْلٍ »

پنجمین فرزند او فرزندی به دنیا می‌آورد که نامش جعفر است و ادعای امامت می‌کند. افترای بر خدا و دروغ بر خدا می بندد. او نزد خداوند جعفر کذاب است. او کسی است که بر خدا افترا بسته است. چیزی را ادعا می کند که اهلش نیست!

سپس می‌نویسد که «ابو خالد کابلی» گفت: یابن رسول الله! مگر این امکان پذیر است؟!

«ثُمَ بَکی عَلِی بْنُ الْحُسَینِ ع بُکاءً شَدِیداً ثُمَّ قَالَ کأَنِّی بِجَعْفَرٍ الْکذَّابِ وَ قَدْ حَمَلَ طَاغِیةَ زَمَانِهِ عَلَی تَفْتِیشِ أَمْرِ وَلِی اللَّهِ »

سپس حضرت سید الساجدین گریه شدیدی کردند و فرمودند: دارم می‌بینم جعفر کذاب را که ستمگر زمانش را وادار کرده تا خانه امام حسن عسکری را تفتیش کند و اموال امام حسن عسکری را به غصب ببرد.

«ابو خالد کابلی» گفت: قضیه‌ای که شما می گویید قدری باورش برای ما سخت است. سخت است قبول کنیم فرزند امام، برادر امام، عموی امام به دروغ مدعی امامت باشد!!

در روایت دیگر آمده است که حاکم سامرا می‌گوید «جعفر کذاب» نزد پدرم که حاکم بود آمد و گفت: اگر شما مرا به جای پدرم امام حسن عسکری معرفی کنید، هر سال از وجوهاتی که مردم در اختیار من می‌گذارند دوازده هزار دینار به شما هدیه می‌دهم! لازم به ذکر است دوازده هزار دینار معادل دوازده هزار سکه طلاست.

من گوش می‌دادم که پدرم گفت: ای احمق! حاکم به دنبال این است که امامان شیعه را یکی پس از دیگری به قتل برساند. حاکم به دنبال این است که ببیند فرزند امام حسن عسکری کجاست تا او را به قتل برساند. آنوقت شما می گویید که مرا به جای پدرم نصب کن!!

پدرم به او گفت: اگر تو برای شیعیان امام نباشی و تو را قبول نکنند، حاکم هرچه هم بگوید هیچ شیعه‌ای قبول نمی‌کند. اگر تو امام باشی، هرچه حاکم علیه تو اقدام کند شیعه از تو دست برنمی دارد. در نهایت او را با خواری از مجلس بیرون انداختند.

«ابو خالد کابلی» گفت: آقاجان! این چیزهایی که شما می گویید می‌شود اتفاق بیفتد؟! حضرت فرمود: «ابو خالد»! فرزند امام حسن عسکری که عمویش چنین ادعایی دارد به غیبت خیلی طولانی مبتلا می‌شود.

«یا أَبَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیبَتِهِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کلِّ زَمَانٍ»

ای ابا خالد! مردمی که در زمان غیبت فرزندم مهدی هستند و قائل به امامت او هستند و منتظر ظهور فرزندم هستند، افضل تمام زمان‌ها هستند.

این مردم بافضیلت تر از مردم زمان پیغمبر اکرم و امیرالمؤمنین و امام حسین تا امام حسن عسکری هستند. ما کاری به انبیاء الهی نداریم. نسبت به رسول اکرم و ائمه معصومین مردمی که در زمان غیبت حضرت مهدی هستند از همه افضل‌اند.

ما با دوستان فاطمیون حشر و نشر داریم. خداوند متعال توفیق داده کارهایی هم برای آنها کردیم که ان شاءالله حضرت زینب (سلام الله علیها) قبول کند.

کلیپی هست که روزی «شهید سلیمانی» با عده‌ای نشسته بودند و به آنها گفتند هرکدام خاطره‌ای دارید بیان کنید. هرکدام از این افراد خاطره‌ای که در سوریه برایشان اتفاق افتاده بود از جنگ و نابودی داعش و عملیات موفق داشتند گفتند.

نوبت به یکی از اعضاء فاطمیون که تازه آمده بود، رسید. او گفت: من دو سه ماه است آمدم و خاطره‌ای ندارم. اطرافیان اصرار کردند، یک مرتبه او شروع به گریه کرد و اشکش جاری شد. وقتی اطرافیان علت گریه او را پرسیدند، گفت: من چند شب قبل حضرت زینب (سلام الله علیها) را در خواب دیدم.

حضرت زینب به مدافعین حرم و فاطمیون و زینبیون و دیگر مدافعین نگاه می‌کردند، گریه کردند و فرموند: شما مردم در زمان ما کجا بودید که این چنین عاشقانه از ما دفاع می‌کنید و به شهادتتان افتخار می‌کنید؟! در زمان ما کجا بودید تا از ما دفاع می‌کردید؟!!

مردم در زمان غیبت حضرت ولی عصر از افغانستان و پاکستان و ایران و راه‌های دور برای دفاع از حرم حضرت زینب رفتند. تعدادی از شهدا شناسنامه‌شان ایرانی بود و آنها را نمی‌بردند. آن‌ها با جعل کردن کارت افغانستانی برای خود درست کرده بود تا برای دفاع از حرم حضرت زینب برود. امثال «شهید صدرزاده» و «شهید هادی». همچنین افرادی بودند که شناسنامه‌شان را تغییر دادند و سنشان را دو سه سال بالا بردند تا بتوانند بروند.

همچنین در هشت سال دفاع مقدس کسانی که در جبهه بودند می‌دانند چه اتفاقاتی داشت می‌افتاد و مردم چطور با عشق و علاقه می‌رفتند.

شما این مردم را با مردم عصر امیرالمؤمنین مقایسه کنید. ما کاری به مخالفین نداریم. ملاحظه کنید همین شیعیان با امیرالمؤمنین چه کردند. ملاحظه کنید همین صحابه با رسول اکرم چه کردند. شیعیان با امام حسن مجتبی و امام حسین و دیگر ائمه اطهار چه کردند!! آیا واقعاً این عشق و علاقه‌ای که امروزه مردم نسبت به اهلبیت و حضرت ولی عصر دارند قابل مقایسه با مردم زمان اهلبیت است؟!

قضیه راهپیمایی اربعین بیست و دو میلیون نفری را ملاحظه کنید. اگر حتی بیست هزار نفر از این افراد در زمان امام حسین بودند، مگر عبیدالله بن زیاد و سپاهیان یزید جرئت می‌کرد نسبت به امام حسین چنین جسارتی کند؟! من معتقدم اگر هزار نفر از این افراد در کربلا بودند حریف سی هزار نفر می‌شدند، زیرا عاشقانه از امام حسین دفاع می‌کردند.

بنابراین حضرت سید الساجدین می‌فرماید: افضل تمام زمان‌ها شیعیانی هستند که در زمان غیبت به سر می‌برند. دوستان عزیز! ما باید قدر خودمان را بدانیم. حضرت فرمودند:

«لِأَنَّ اللَّهَ تَبَارَک وَ تَعَالَی أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ»

سپس می‌فرمایند:

«وَ جَعَلَهُمْ فِی ذَلِک الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بَینَ یدَی رَسُولِ اللَّهِ ص بِالسَّیفِ أُولَئِک الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سِرّاً وَ جَهْراً»

افرادی که در زمان غیبت هستند، مثل کسانی هستند که در رکاب رسول الله جنگیدند، مخلصانه و صادقه جنگیدند و دعوت کنندگان به دین خدا به صورت مخفیانه و آشکارا هستند.

«وَ قَالَ عَلِی بْنُ الْحُسَینِ ع انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْفَرَج»

کمال الدین و تمام النعمة، نویسنده: ابن بابویه، محمد بن علی، محقق / مصحح: غفاری، علی اکبر، ج 1، ص 319 - 320، ح 2

بیان دلنشین استاد «حسینی قزوینی» در معنای «انتظار فرج»!

یکی از بزرگترین وظایف ما در زمان غیبت منتظر بودن است. منتظر بودن به این معنا نیست که همینطور بنشینم و بگویم حضرت مهدی خواهد آمد.

شخص منتظر همانند کسی است که مهمان دعوت کرده است. به عنوان مثال چند نفر از شخصیت‌ها نظیر رئیس جمهور و وزیر و فرماندار و مرجع تقلید یا عالم بزرگواری را دعوت کرده است و قرار است آنها به خانه‌اش برای مهمانی بیایند.

این شخص تمام مقدمات پذیرایی را فراهم کرده است، خانه را تمیز کرده‌اند و منتظر هستند. قرار است مهمان‌ها ساعت 12 بیایند، اما مهمان‌ها نیامده اند. این شخص مرتب بیرون می‌رود و برمی گردد.

قلب این شخص همینطور می‌تپد و هرلحظه منتظر است که این بزرگوار زنگ خانه را بزند و وارد شود. انسان منتظر اینچنین است! دوستان عزیز! آیا ما نسبت به حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) این چنین انتظار می‌کشیم یا خیر؟!

حال که بحث به اینجا رسید، چند به چند روایتی که هم در منابع شیعه و هم در منابع اهل سنت آمده است، اشاره می‌کنم تا معلوم شود مراد از انتظار چیست.

آیا باید همینطور دست روی دست بگذاریم و بگوییم ان شاءالله قرار است حضرت ولی عصر بیاید و زمانی که آمدند ما هم در رکاب حضرت هستیم؟! مراد این است که ما منتظریم حضرت بیایند؛

«وَ یفْتَحُ اللَّهُ لَهُ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا وَ یقْتُلُ النَّاسَ حَتَّی لَا یبْقَی إِلَّا دِینُ مُحَمَّدٍ ص»

الغیبة (للطوسی) / کتاب الغیبة للحجة، نویسنده: طوسی، محمد بن الحسن، محقق / مصحح: تهرانی، عباد الله و ناصح، علی احمد، ص 474، باب 8- فصل أفصل فی ذکر طرف من صفاته و منازله و سیرته ع

زمانی که حضرت ولی عصر می‌آیند یک حکومت جهانی تشکیل می‌دهند که در آن حکومت جهانی از ظلم و ستم و فاصله طبقاتی خبری نیست. کسانی در رکاب حضرت حضور پیدا می‌کنند که خودشان را با اخلاق علوی و سیره مهدوی تطبیق می‌دهند.

ما در شب‌های جمعه هم بحثی تحت عنوان «اخلاق علوی و سیره مهدوی» داریم. در تمام زندگی این افراد آثاری از گناه و معصیت نیست. شبانه روز به یاد خدا و به یاد حضرت ولی عصر هستند. اگر ما این چنین بودیم و شبانه روز خود را با یاد حضرت ولی عصر سپری کردیم و یک لحظه از خدا و امام زمان غافل نشدیم، می‌توان گفت انتظار می‌کشیم.

من بارها گفتم که توفیق داشتیم یک سال خدمت آیت الله بهجت شاگردی می‌کردیم. ایشان چندین بار می‌فرمودند: وقتی برای فرج امام زمان دعا می‌کنید، برای فرج خودتان هم دعا کنید. وقتی حضرت آمدند، معلوم نیست شما در کدام صف هستید. در صف کنار حضرت ولی عصر هستید یا در صف مقابل حضرت هستید.

من احساس می‌کنم این مطلب مربوط به دو دقیقه قبل است. آیت الله بهجت این مطلب را با یک حال دلهره و وحشت بیان می‌کردند و می‌فرمودند: معلوم نیست بعد از آمدن حضرت ما در کدام صف هستیم.

ایشان در این قسمت بسیار دلهره داشتند و دلهره‌شان هم به همه دوستان منتقل می‌کردند. دوستان عزیز ما باید قدری در این زمینه دقت کنیم و الحق به عنوان منتظر واقعی حضرت باشیم.

نکته مهمی که در این چند دقیقه‌ای که از فرصتمان باقی مانده است می‌خواهم عرض کنم، این است که معرفتمان را نسبت به امام زمان خود بالاتر ببریم.

همین دیروز کلیپی از آیت الله بهجت دیدم که قبلاً هم این مطلب را از خود ایشان شنیده بودم. ایشان در حال راه رفتن بود که اطرافیان در این خصوص سؤالی پرسیدند.

ایشان فرمودند: هرکاری می‌خواهید انجام دهید، یکی از وظایف شما این است که احساس کنید امام زمان شما را می‌بیند و صدای شما را می‌شنود. فاصله میان دهان و گوش شما چهار انگشت است. قبل از اینکه صدای شما به گوش خودتان برسد، حضرت ولی عصر آن را می‌شنود. وقتی می‌خواهید چیزی را ببینید، قبل از اینکه شما ببینید حضرت آن را می‌بیند.

دوستان عزیز! آیا واقعاً معرفت ما نسبت به حضرت ولی عصر این چنین است؟! اگر ما احساس کنیم حضرت هرچه از زبان ما بیرون می‌آید را قبل از ما می‌شنود، آیا جرئت می‌کنیم بازهم غیبت کنیم؟! آیا وجدان ما به ما اجازه می‌دهد دروغ بگوییم؟! آیا وجدان ما به ما اجازه می‌دهد در حق دیگران ظلم کنیم؟!

به تعبیر امام راحل (رضوان الله تعالی علیه) تمام مصیبت‌های ما این است که ایمان ما به خداوند ضعیف است و خدا را ناظر و شاهد حال خودمان نمی‌دانیم. اگر ما به این مرحله برسیم که خداوند شاهد و ناظر حال ماست و فردای قیامت هم شاهد ما را به محکمه می‌کشاند، به معرفت رسیده‌ایم.

وقتی قاضی خود می‌بیند که شخصی دزدی و خلاف می‌کند، دیگر به دنبال شاهد نمی‌گردد. بنابراین تمام فقها فتوا داده‌اند که اگر قاضی علم پیدا کرد و جرم را مشاهده کرد، می‌تواند برمبنای مشاهده خود حکم جاری کند و قضاوت کند. حضرت امام خمینی، آیت الله خوئی، آیت الله حکیم و سایر بزرگان تا شیخ مفید همگی بر این عقیده هستند که اگر قاضی خود شاهد جرمی باشد دیگر احتیاج به بینه‌ای نیست.

خداوند عالم شاهد ماست. حضرت ولی عصر شاهد ماست. وقتی او شاهد ما هست و او هم فردای قیامت قاضی و حاکم محکمه ما هست، آیا انصاف است که غفلت کنیم و گناه و معصیت مرتکب شویم.

بنده در یکی از شب‌ها عرض کردم در دعای حزین که امام سجاد (علیه السلام) در نماز شب می‌خواندند، بنده به دوستان توصیه کردم و بازهم توصیه می‌کنم که اگر کسی این دعا را نخوانده است، از این به بعد بخواند. دعای حزین در حاشیه آخر کتاب «مفاتیح الجنان» آمده و بسیار دعای جانسوزی است. واقعاً دعای حزین است. در آخرین فقره این دعا آمده است:

«وَ سَاءَلَتْنِی عَمَّا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی»

خدایا در محکمه از گناهانم بپرسی که تو خود به آنها آگاه‌تری.

شاید بسیاری گناه کردم که خودم نمی‌دانم و یادم رفته است، اما تو از تمام گناهانم آگاه‌تری.

این را هم در نظر داشته باشیم روایات متعددی داریم که فردای قیامت امام زمان هر عصر مردم عصر خود را محاکمه می‌کند. فردای قیامت مردم زمان امام باقر (علیه السلام) قاضی و حاکمشان حضرت امام محمد باقر خواهد بود. حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) از سال 260 تا الآن امام زمان عصر خود بوده‌اند و تمام مردم اعم از شیعه و غیر شیعه در محکمه عدل حضرت ولی عصر خواهند بود.

وقتی در این دعا می‌خوانیم: «وَ سَاءَلَتْنِی عَمَّا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی» یعنی در حقیقت خطاب به امام زمان است. او «اسم الله الأعظم» است. اگر حضرت ولی عصر فردای قیامت از ما سؤال کنند از گناهانی که خود بهتر از ما می‌دانند،

«فَإِنْ قُلْتُ نَعَمْ فَأَینَ الْمَهْرَبُ مِنْ عَدْلِک»

اگر بگویم این گناهان را انجام دادم، از محکمه عدل تو کجا فرار کنم؟!

«وَ إِنْ قُلْتُ لَمْ أَفْعَلْ قُلْتُ أَ لَمْ أَکنِ الشَّاهِدَ عَلَیک»

اگر بگویم این گناهان را انجام ندادم، جواب می‌دهی که مگر خودم شاهد نبودم؟!

مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، نویسنده: طوسی، محمد بن الحسن، ج 1، ص 164، باب ما ینبغی أن یفعله من غفل عن صلاة اللیل

بنابراین باید قدری دقت کنیم و معرفتمان را نسبت به حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) بالا ببریم. حضرت ولی عصر ما را می‌بیند و از تمام اعمال قالبی، قلبی، ظاهری و باطنی ما آگاه است.

اگر بنده معتقد باشم که حضرت ولی عصر قبل از آنکه من به دنیا بیایم نمی‌دانست که امشب شب نهم ربیع ساعت 9:30 شب این برنامه‌ها را برای مردم می گویم، ایمانم نسبت به امامت ضعیف است. هزاران سال قبل از اینکه عالم خلق شود، ائمه اطهار (علیهم السلام) آگاه بودند از تمام آنچه که در عالم اتفاق می افتد. این عقیده شیعه است.

شما به کتاب‌های درسی حوزه علمیه نظیر کتاب «مصباح الفقاهه» اثر آیت الله خوئی و کتاب «حاشیه‌ای بر مکاسب» اثر «مرحوم کمپانی» و کتاب «بیع» اثر «مرحوم نائینی» و کتاب «آقا ضیاء عراقی» را مطالعه کنید. فحول فقهای ما در این صد و پنجاه سال اخیر این افراد بودند. همچنین عبارت‌هایی که «مرحوم علامه حلی» و «علامه مجلسی» دارند را مطالعه کنید.

عقیده شیعه این است که ائمه اطهار (علیهم السلام) قبل از اینکه ما به دنیا بیاییم می‌دانند که ما در فلان روز فلان مطلب را خواهیم گفت.

بنده گفته بودم که وقتی به حرم امام رضا (علیه السلام) می‌روم و زیارت می‌کنم، قبل از اینکه من به دنیا بیایم امام رضا می‌دانستند که فلان روز و فلان ساعت و فلان دقیقه و فلان ثانیه من خدمت حرم امام رضا می‌رسم. این عقیده شیعه است. حال وهابی‌ها می‌خواهند قبول کنند یا قبول نکنند. ما کاری با آنها نداریم.

تعابیر شگفت انگیز «آلوسی» و «فخر رازی» ذرباره انسان کامل!

بنده نسبت به رسول اکرم عبارتی خوانده‌ام که بارها هم آن را مطرح کرده‌ام. «آلوسی» یک انسان سلفی مذهب است، اما با بعضی از اهل معنا مرتبط بود. ایشان در کتاب تفسیر «روح المعانی» وقتی به رسول اکرم می‌رسد، می‌نویسد:

«فکل من عبد من دون الله تعالی من عیسی وعزیر والملائکة علیهم السلام وسیلتهم إلی الله تعالی نبینا»

تمام کسانی که مورد عبادت قرار گرفتند اعم از عیسی و عزیر و ملائکه (علیهم السلام) پیغمبر اکرم را وسیله بین خود و خدا قرار دادند.

«بل هو علیه الصلاة والسلام وسیلة سائر الموجودات والواسطة بینهم وبین الله تعالی فی إفاضته سبحانه الوجود وکان نبینا آدم بین الماء والطین »

تمام موجودات اگر بخواهند لباس وجود به تن کنند، واسطه‌شان بین خود و خداوند متعال نبی گرامی اسلام است. حضرت پیغمبر الهی بودند، در حالی که گِل حضرت آدم هنوز برای خلقت آماده نشده بود.

رسول اکرم واسطه بین تمام موجودات هستند، نه تنها بشر و جن و انس. واسطه تمام جمادات و نباتات در عالم ماده و عالم برزخ و عالم ملکوت و عالم ناسوت و عالم جبروت رسول اکرم است. اگر خداوند متعال می‌خواست فیضی به عالم هستی برساند، به واسطه رسول اکرم بوده است.

«وقد تلقی الأنبیاء منه من وراء حجاب الأرحام والأصلاب»

تمام انبیاء الهی در صلب پدرانشان و رحم مادرانشان به پیامبر اسلام توسل می‌کردند.

روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، اسم المؤلف: العلامة أبی الفضل شهاب الدین السید محمود الألوسی البغدادی، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی – بیروت، ج 15، ص 126، باب الإسراء: (72) ومن کان فی... ..

حال ایشان در اینجا این تعبیر را دارد، اما در جاهای دیگر در رابطه با مسئله انسان کامل تعبیر دیگری دارد. امروزه انسان کامل غیر از حضرت ولی عصر با هیچ انسان دیگری قابل تطبیق نیست.

«آلوسی» در رابطه با انسان کامل می‌نویسد:

«ولم تزل تلک الخلافة فی الإنسان الکامل إلی قیام الساعة وساعة القیام»

این انسان کامل که خلیفة الله و مایه گرفتن فیض از خداوند به خلق است، تا ساعتی که قیامت برپا می‌شود در عالم هست.

«بل متی فارق هذا الإنسان العالم مات العالم لأنه الروح الذی به قوامه فهو العماد المعنوی للسماء»

روزی که این انسان کامل عالم را مفارقت کند عالم می‌میرد. زیرا انسان کامل روح عالم هست و قوام عالم به اوست. انسان کامل ستون معنوی تمام کرات است.

«والدار الدنیا جارحة من جوارح جسد العالم الذی الإنسان روحه ولما کان هذا الأسم الجامع قابل الحضرتین بذاته صحت له الخلافة وتدبیر العالم»

تمام عالم هستی از جوارح آن انسان کامل است. به دلیل آنکه اسم اعظم الهی تمام عالم ظاهر و باطن در اوست، خلافت به تن او آراسته است و تدبیر عالم به سبب انسان کامل است.

«وفی القیام ضیق والمنکرون کثیرون ولا مستعان إلا بالله عز وجل»

قافیه تنگ است و نمی‌توانم حرف‌هایم را بیان کنم. اگر بی پرده بگویم افراد زیادی آن را انکار می‌کنند. شکایت را نزد خداوند متعال می‌برم.

روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، اسم المؤلف: العلامة أبی الفضل شهاب الدین السید محمود الألوسی البغدادی، دار النشر: دار إحیاء التراث العربی – بیروت، ج 1، ص 220، باب البقرة: (30) وإذ قال ربک... ..

ما سؤال می‌کنیم انسان کاملی که روح عالم هستی است و تا قیام قیامت واسطه خداوند عالم و تمام هستی است و اگر یک آن انسان کامل از دنیا برود تمام دنیا نابود می‌شود، الان چه کسی است؟!

آقای «آلوسی»! آیا نمی‌ارزید که حق مطلب را ادا می‌کردی ولو اینکه به قیمت قتل تو تمام می‌شد؟! آیا نمی‌ارزید که این حقیقت را بیان کنی؟!

البته «فخر رازی» هم در کتاب «المطالب العالیه» همین تعبیر را دارد. ایشان قدری پرده را بالا زده است و می‌نویسد: انسان واحدی که اکمل الاشخاص است، روح عالم هستی است.

«لا بد و أن يحصل في كل دور شخص واحد هو أفضلهم و أكملهم فی القوة النظرية و العملية... وجماعة من الشيعة الإمامية، يسمونه بالإمام المعصوم. وقد يسمونه بصاحب الزمان ويقولون بأنه غائب. ولقد صدقوا في الوصفين أيضا لأنه لما كان خاليا عن النقائص، التي هي حاصلة في غيره، كان معصوما من تلك النقائص. وهو أيضا صاحب الزمان، لأنا بينا: أن ذلك الشخص هو المقصود بالذات في ذلك الزمان»

جماعتی از شیعه امامیه انسان کامل را امام معصوم و صاحب الزمان می گویند و می گویند که غائب است. اینکه می گویند صاحب الزمان است و غائب است راست می گویند. انسان کامل نقصی ندارد، بنابراین معصوم است. از طرفی صاحب این عصر اوست و مالک عالم اوست. بنابراین صاحب الزمان هم هست.

المطالب العالية من العلم الإلهيّ؛ تأليف: الامام فخر الدّين الرازي المتوفى في سنة 606 هـ.، تحقيق: الدّكتور أحمد حجازي السّقا، الناشر: دار الكتاب العربى، الطبعة الأولى 1407 هـ 1987 م - بيروت لبنان؛ ج 8، ص 106

خیلی جالب است. «فخر رازی» امام المشککین این مطلب را آورده است. او کسی است که در آیه غار نزدیک به پنجاه صفحه برای اثبات خلافت ابوبکر استدلال کرده است.

او می‌نویسد: به جهت اینکه انسان کامل نقصی ندارد معصوم است. به جهت اینکه تمام عالم هستی ریزه خوار او هستند صاحب الزمان است. انسان کامل صاحب زمان و صاحب عصر و صاحب تمام عالم هستی است به اذن الله تبارک و تعالی.

البته افراد دیگری هم از بزرگان اهل سنت چنین حرف‌هایی دارند، اما بنده تنها مطالبی از «فخر رازی» و «آلوسی» آوردم. ما باید قدری دقت کنیم. بنده معتقدم برای اینکه آن بزرگواران برای همه عالم حجت باشند،

شاید مطالبی که امشب از «فخر رازی» و «آلوسی» آوردیم چندین جوان اهل سنت هم بشنوند و حجت برایشان تمام شود و تحقیق کنند. «فخر رازی» انسان کوچکی نیست. «آلوسی» شخصیت کمی نیست. وقتی آنها با این آب و تاب از انسان کامل تعبیر می‌کنند معلوم می‌شود خبرهایی هم هست.

«ذهبی» می‌گوید: امام عصر به دنیا آمد، اما معلوم نشد که کجا و چطور از دنیا رفت. تو که استوانه اهل سنت هستی و به همه چیز دسترسی داری و تاریخ و تمام مصادر در دستت هست، اگر برای خوشایند حکومت چنین می گویی که وای به حالت! همچنین اگر می‌توانی تحقیق کنی و تحقیق نمی‌کنی، بازهم وای به حالت. اگر می دانی، اما بیان نمی‌کنی بازهم وای به حالت!!

دوستان عزیز! در ایام آغاز ولایت و امامت حضرت ولی عصر (ارواحنا فداه) تلاش کنیم معرفتمان را نسبت به حضرت ولی عصر بالا ببریم. دقت کنیم فرمایش آیت الله بهجت را نصب العین خودمان قرار بدهیم.

صبح که بلند می‌شویم دستمان را بر سینه بگذاریم و خدمت حضرت ولی عصر سلام بدهیم. وقتی تکان می‌خوریم، بگوییم: «یا صاحب الزمان». وقتی می‌نشینیم، بگوییم: «یا صاحب الزمان». وقتی بلند می‌شویم، بگوییم: «یا صاحب الزمان».

ما به کرات این مطالب را شنیدیم و در اینجا هم مطرح کردیم. آخر شب هم قدری زندگی‌مان را بررسی کنیم و ببینیم که امروز چقدر به یاد امام زمان بودیم. وقتی امام زمان شاهد و ناظر ما هست، چقدر از گناه اجتناب کردیم و چقدر به وظایفمان عمل کردیم.

مجری:

بسیار عالی، خیلی ممنون و متشکرم. من داشتم فکر می‌کردم حکایت برخی از علمای اهل سنت که این مطالب را بیان کردند حکایت فوتبالیست‌هایی است که در شش قدمی دروازده رفته‌اند و دروازه خالی است، اما توپ را بیرون می زند و گل نمی‌زند!!

حضرت آیت الله حسینی قزوینی:

محکمه عدل امیرالمؤمنین و ائمه اطهار سخت‌ترین و تماشایی‌ترین محکمه است. نمی‌دانیم چکار کنیم.

مجری:

حضرت استاد بسیار از شما ممنونیم، سایه‌تان مستدام باشد. دوستان عزیز و همراهان گرانقدر از شما هم ممنون و سپاسگذارم که امشب هم برنامه زنده «حبل المتین» را همراهی فرمودید و به پایان برنامه رسیدیم.

با تمام وجود برای ظهور و فرج آقاجان و مولایمان امام زمان (ارواحنا و ارواح العالمین له الفداء) دعا می‌کنیم و عرضه می‌داریم:

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و جعلنا من خیر اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه

یا علی مدد، خدانگهدارتان

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته